Κωνσταντίνος ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά το θάνατο του Λέοντα Δ΄ η Ειρήνη ανέλαβε την κηδεμονία του δεκάχρονου Κωνσταντίνου ΣΤ΄. Τα σπουδαιότερα γεγονότα μέχρι την ενηλικίωση του Κωνσταντίνου ήταν : η εξουδετέρωση συνωμοσίας εικονομάχων αρχόντων που σκόπευαν ν’ ανεβάσουν στον θρόνο τον ετεροθαλή αδελφό του Λέοντα Δ΄, καίσαρα Νικηφόρο • η στάση του στρατηγού της Σικελίας Ελπίδιου, που κατεστάλη επίσης • οι πολεμικές επιχειρήσεις κατά των Αράβων στην Μικρά Ασία που κατέληξαν σε συνομολόγηση ειρήνης με ταπεινωτικούς για την αυτοκρατορία όρους • η καταστολή των εξεγέρσεων [[Σλάβοι|σλαβικών]] φύλων της Ελληνικής Χερσονήσου από τον έμπιστο της Ειρήνης ευνούχο Σταυράκιο • η εγκατάλειψη της συμμαχίας με τους [[Λομβαρδοί|Λομβαρδούς]] και η προσέγγιση με τον [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνο]], στα πλαίσια της οποίας αρραβωνιάστηκε ο Κωνσταντίνος με την κόρη του ρήγα των Φράγκων [[Ροτρούδη]] (Ερυθρώ κατά τους Βυζαντινούς) • η εκλογή ως πατριάρχη του [[πατριάρχης Ταράσιος|Ταράσιου]], η διάλυση του εικονομαχικού στρατού της Κωνσταντινούπολης και η [[Εβδόμη Οικουμενική Σύνοδος]], που αναστήλωσε για πρώτη φορά τις εικόνες. <small>(βλ. αναλυτικότερα στο λήμμα [[Ειρήνη η Αθηναία]].)</small>.

Το 790 ο Κωνσταντίνος ήταν είκοσι χρόνων και έπρεπε πια ν’ αναλάβει την εξουσία. Αλλά η Ειρήνη δεν σκόπευε να την εγκαταλείψει. Είχε διαλύσει τον αρραβώνα με την Ροτρούδη για να μη ισχυροποιηθεί ο γιος της, <ref>Ζωναράς Γ΄ 358 : ''«ίνα μη δύναμιν ο υιός αυτής περιβάληται την των Φράγκων διά την αγχιστείαν»''</ref> και τον πάντρεψε, παρά την θέλησή του, με την Μαρία της Αμνίας. Ο δε ευνοούμενός της Σταυράκιος ήλεγχε τον κρατικό μηχανισμό σε βαθμό που κανείς δεν έδινε την παραμικρή σημασία στον Κωνσταντίνο.<ref>Θεοφάνης 719</ref> Συνεννοήθηκε τότε αυτός με λίγους άρχοντες να συλλάβει και να εξορίσει την μητέρα του στην Σικελία. Αλλά η Ειρήνη πληροφορήθηκε τα πάντα διά του Σταυράκιου, συνέλαβε, κούρεψε, έδειρε κι εξόρισε τους συνωμότες, τον δε Κωνσταντίνο τον έβρισε, τον χαστούκισε<ref>Θεοφάνης 720 : ''«τύψασα και λοιδορήσασα»''</ref> και τον έθεσε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Ύστερα ζήτησε από τον στρατό να ορκιστεί ότι όσο ζούσε αυτή δεν θ’ αναγνώριζε τον Κωσταντίνο ως βασιλιά.<ref>Θεοφάνης 719-720</ref>

Αλλά κι αυτός ο γάμος ήταν μέρος του σχεδίου της Ειρήνης για να υπονομεύσει τον γιο της, δεδομένου ότι ήταν αυτή που του υπέβαλε την ιδέα για να προκαλέσει την απέχθεια του λαού για την συμπεριφορά του.<ref>Θεοφάνης 727 : ''«υποβολή της εαυτού μητρός εφιεμένης της αρχής προς το καταγνωσθήναι αυτόν υπό πάντων»''. Κεδρηνός 908 παραπλήσια διατύπωση. Ζωναράς Γ΄364Γ΄ 364: ''«συμβουλή, ως λέγεται, της μητρός αυτού, ίν’ υπό πάντων μισηθείη και εις αυτήν η της βασιλείας αντιπεριενεχθείη διοίκησις»''.</ref> Στους δε αντιδρώντες μοναχούς παρείχε την υποστήριξή της.<ref>Θεοφάνης 729 : ''«ων υπερασπίζετο η μήτηρ του βασιλέως, ως τω υιώ αυτής αντιταττομένους και καταισχύνοντας αυτόν»''</ref>

Τον Οκτώβριο του [[796]] ο Κωνσταντίνος απέκτησε γιο από την Θεοδότη. Η θέση του εδραιωνόταν έτσι και η Ειρήνη ενέτεινε τις υπονομευτικές της προσπάθειες.<ref>Θεοφάνης 730 </ref> Έτσι, όταν τον Μάρτιο της άλλης χρονιάς εξεστράτευσε εναντίον των Αράβων, ο Σταυράκιος και οι άλλοι με τους οποίους η Ειρήνη τον είχε περιστοιχίσει, τον παραπλάνησαν ως προς την παρουσία Αραβικού στρατού στην περιοχή και απέτρεψαν την σύγκρουση φοβούμενοι νίκη του και θρίαμβο στην Κωνσταντινούπολη.<ref>Θεοφάνης 730 : ''«ιδόντες δε οι περί Σταυράκιον την προθυμίαν του λαού και του βασιλέως, εφοβήθησαν, μήπως πολεμήσας νικήση και αστοχήσωσι της κατ’ αυτού βουλής»''</ref>

Όταν πέθανε ο γιος του Κωνσταντίνου, η Ειρήνη αποφάσισε να δώσει οριστική λύση. Αρχές Ιουλίου έστειλε ένα απόσπασμα για να συλλάβει τον Κωνσταντίνο αλλά αυτός πρόλαβε να μπει σε πλοίο και να περάσει στην ασιατική ακτή της Προποντίδος σκοπεύοντας να καταφύγει στον στρατό της Ανατολής. Αλλά είχε μαζί του τους ανθρώπους της μητέρας του προς τους οποίους αυτή διαμήνυσε ότι, αν δεν ενεργούσαν όπως είχε συμφωνηθεί, θα έθετε υπ’ όψιν του γιου της τις αποδείξεις των συνεννοήσεων που είχαν μαζί της.<ref>Θεοφάνης 731 : ''«ει μη ποιήσετέ τινα τρόπον, και παραδώσετε αυτόν, τους λόγους, ους έχετε μετ’ εμού, μηνύσαι έχω τω βασιλεί»''</ref> Ο Κωνσταντίνος συνελήφθη, μεταφέρθηκε στην αίθουσα της Πορφύρας των ανακτόρων, όπου τον είχε γεννήσει η Ειρήνη, κι εκεί τυφλώθηκε κατά διαταγήν της.<ref>Θεοφάνης, σ. 732 : ''«και περί ώραν εννάτην εκτυφλούσιν αυτόν δεινώς και ανιάτως προς το αποθανείν αυτόν, γνώμη της μητρός και των συμβούλων αυτής. Εσκοτίσθη δε ο ήλιος επί ημέρας ιζ΄ και ουκ έδωκε τας ακτίνας αυτού, ώστε πλανάσθαι τα πλοία και φέρεσθαι»''. σ. 726 ''«τυφλούται υπό της ιδίας μητρός»''. Συμεών Μάγιστρος, ''Χρονογραφία'', έκδ. Bekker, η 1838, σελ. 645 : ''«μετά την υπό της μητρός γεγονυίαν εις αυτόν τύφλωσιν»''. Κεδρηνός 909 : ''«απέκλεισαν αυτόν οι μεγιστάνες εκ συμβουλής της μητρός αυτού, εν τη πορφύρα εν η εγεννήθη, και εκτυφλούσιν αυτόν...τη γνώμη της μητρός αυτού»''. Ζωναράς 365 : ''«εκ μητρός εις υιόν γενομένω»''. Ομοίως οι Μιχαήλ Γλυκάς και Κωνσταντίνος Μανασσής</ref>

Ο Κωνσταντίνος ΣΤ'ΣΤ΄ από την πρώτη του γυναίκα Μαρία από την Αμνία Παφλαγωνίας είχε δύο κόρες:

* Ευφροσύνη, 790 - μετά το 836, που παντρεύθηκε τον [[Μιχαήλ Β'´|Μιχαήλ Β΄]] από το Αμόριο της Φρυγίας