Μέγας Βασίλειος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15:
|σημαντικές_ημερομηνίες =
}}
{{άλλεςχρήσεις4||την μυθική μορφή που ονομάζεται ΜεγαςΆγιος ΒασίλειοςΒασίλης|Άγιος Βασίλης}}
Ο '''Βασίλειος Καισαρείας''' ([[330]]<ref>Paul Jonathan Fedwick, ''[https://books.google.gr/books?id=SKbYAAAAMAAJ&q=isbn:9780888444127&dq=isbn:9780888444127&hl=el&sa=X&ei=lXylVIK-Kc70aNjpgtAH&ved=0CCAQ6AEwAA Basil of Caesarea: Christian, Humanist, Ascetic, a Sixteen - Hundredth Anniversary Symposium, τόμος 1]'', σελ. 5, Pontifical Institute of Mediaeval Studies (1981) ISBN 978-0-88844-412-7</ref> - [[1 Ιανουαρίου]] [[379]]), γνωστός και ως '''Μέγας Βασίλειος''' ή Άγιος Βασίλης, ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[επίσκοπος]] της [[Καισάρεια (Καππαδοκία)|Καισαρείας]] στην [[Καππαδοκία]], [[Μικρά Ασία]] (στη σημερινή [[Τουρκία]]). Ήταν σημαίνων [[θεολογία|θεολόγος]] που υποστήριξε το Σύμβολο της Πίστεως και αντιτάχθηκε στις αιρέσεις της πρωτοχριστιανικής [[Εκκλησία|εκκλησίας]], μεταξύ των οποίων και του [[Αρειανισμός|Αρειανισμού]]. Επίσης, ήταν Πατέρας της Εκκλησίας και ένας από τους [[Τρεις Ιεράρχες]], που θεωρούνται προστάτες της παιδείας.
 
Γραμμή 24:
Ο Βασίλειος μεταφέρθηκε από τη γιαγιά του Μακρίνα στο κτήμα των Αννήσων κοντά στον ποταμό [[Γεσίλ Ιρμάκ|Ίρι]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], όπου ανατράφηκε από αυτήν μέχρι το θάνατό της και μετέπειτα από την πρωτότοκη αδερφή του Μακρίνα η οποία επηρέασε καθοριστικά τον μικρό Βασίλειο να στραφεί στην Χριστιανική πίστη. Την εγκύκλια παιδεία έλαβε από τον πατέρα του ενώ μετά την εκδημία του (γύρω στα [[345]]) μετέβη στην [[Καισάρεια]]. Κατόπιν η ανάγκη του για περαιτέρω μόρφωση τον έφερε στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου φοίτησε κοντά στο γνωστό δάσκαλο της εποχής [[Λιβάνιος|Λιβάνιο]] και επακόλουθα στην [[Αθήνα]] ([[352]]).
 
Στην Αθήνα γνωρίστηκε με το Γρηγόριο από την Καππαδοκία, αναπτύσσοντας μία μεγάλη φιλία, εγγράφηκε στη σχολή του Χριστιανού [[φιλοσοφία|φιλοσόφου]] [[Προαιρέσιος|Προαιρεσίου]] και παρακολούθησε τη διδασκαλία του καθώς και τη διδασκαλία άλλων φιλοσόφων όπως ο [[Ιμέριος]].
 
Επέστρεψε στην πατρίδα του το καλοκαίρι του [[356]], εγκαταστάθηκε στην Καισάρεια και, συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα του, έγινε καθηγητής της ρητορικής. Το [[358]], επηρεασμένος από το θάνατο του αδερφού του μοναχού Ναυκρατίου, βαπτίζεται Χριστιανός, πιθανόν από τον [[επίσκοπος|επίσκοπο]] Διάνιο, και αποφασίζει να αφιερώσει τον εαυτό του στην ασκητική πολιτεία. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους ξεκινά ένα οδοιπορικό σε γνωστά κέντρα ασκητισμού της Ανατολής, επιθυμώντας την ανεύρεση κατάλληλου τόπου διαμονής. Επέστρεψε το [[359]] στον Πόντο και για μικρό χρονικό διάστημα διέμεινε στην [[Αριανζός|Αριανζό]], κοντά στο φίλο του Γρηγόριο.