Νίκος Καχτίτσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 8:
Από το 1931 μέχρι το 1935 φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Βάρδας (κωμόπολης και σιδηροδρομικού κόμβου κοντά στη Μανωλάδα Ηλείας). Τον Σεπτέμβριο του 1935 ο πατέρας του μετατέθηκε στο [[Ναύπλιο]], τόπο διαμονής της οικογένειας μέχρι το καλοκαίρι του 1940, οπότε και μετακόμισε πάλι στη [[Βάρδα]], διατηρώντας ωστόσο δεύτερη κατοικία στην [[Πάτρα]] στην οποία εγκαταστάθηκε ο Καχτίτσης. Τον Σεπτέμβριο 1940 γράφτηκε στην Δ΄ τάξη του [[Α' Γυμνάσιο Πατρών|Α΄ Γυμνασίου Αρρένων Πατρών]]. Το 1942 γνωρίστηκε και κατόπιν ανέπτυξε στενή φιλία με τον κατά ένα χρόνο μεγαλύτερό του Ντίνο Ηλιόπουλο, γιο του τότε Γυμνασιάρχη.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής,
Τον Φεβρουάριο και Μάρτιο 1945, εξέδωσε στην Πάτρα με τον Λ. Μπαζό και φίλους από τη ''Μέλισσα'',
Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε στη Γραμματεία της «Αγγλικής Υπηρεσίας Πληροφοριών» και κατόπιν δίδαξε στο Παράρτημα Πατρών της Βρετανικής Ακαδημίας. Κλήθηκε να υπηρετήσει
Από τον Ιανουάριο του 1953 ως τον Απρίλιο του 1955, εργάστηκε ως λογιστής στη βρετανική εταιρεία Paterson, Zochonis & Co Ltd. στην [[Ντουάλα]] του Γαλλικού [[Καμερούν]].
Το 1956 έλαβε πρόσκληση από τη Θάλεια Τσαπουλάρη (ημερομηνία αποδημίας 12 Μαΐου 2014, Μόντρεαλ) να μεταβεί στον Καναδά ως επίσημος μνηστήρας της. Το καλοκαίρι του 1956, πήγε στην Αγγλία, από όπου αναχώρησε με υπερωκεάνιο για το [[Μόντρεαλ]]. Στις 27 Οκτωβρίου του ίδιου έτους νυμφεύτηκε τη Θάλεια στο Μόντρεαλ, με κουμπάρο τον νεανικό του φίλο Ντίνο Ηλιόπουλο.
Στο Μόντρεαλ βιοπορίστηκε με ποικίλες εργασίες: κατ' οίκον διδασκαλία αγγλικών και γαλλικών σε ομογενείς, υπάλληλος ταξιδιωτικού πρακτορείου και επίσημος δικαστικός διερμηνέας, εργασία που αποτέλεσε την κύρια πηγή εσόδων του. Το 1962 γεννήθηκε ο γιος του Θωμάς-Κωνσταντίνος.
Με την κήρυξη του [[Χούντα των Συνταγματαρχών|στρατιωτικού καθεστώτος την 21η Απριλίου 1967]], ακολουθώντας την στάση πολλών Ελλήνων συγγραφέων, ο Καχτίτσης έπαψε να τυπώνει κείμενα στην ελληνική γλώσσα. Εξαίρεση στον κανόνα η υπό
Το καλοκαίρι του 1968 εγκατέστησε στο υπόγειο του σπιτιού του ένα χειροκίνητο πιεστήριο και τύπωσε υπό τη διακριτική επωνυμία «Anthelion Press» στην αγγλική γλώσσα κείμενα δικά του, του [[Επαμεινώνδας Γονατάς|Ε. Χ. Γονατά]] και άλλων καθώς και τρία αντιδικτατορικά τομίδια. Άνθρωπος διηνεκώς κατεχόμενος από φοβίες και λόγω της ημιεπίσημης θέσης του ως δικαστικού διερμηνέως εξέδωσε τις ανωτέρω εκδόσεις ανωνύμως. Παράλληλα δημοσίευσε με ψευδώνυμο σειρά άρθρων στο ''Ελληνοκαναδικό Βήμα'' στα οποία λαμβάνει σαφή θέση κατά της Δικτατορίας.
Γραμμή 27:
== Το εν ζωή δημοσιευμένο έργο==
Το πρώτο δημοσίευμα του Καχτίτση ήταν ένα βραβευμένο σε διαγωνισμό ποίημα που δημοσιεύτηκε με ψευδώνυμο στη ''Διάπλαση των Παίδων''
Υπήρξε εκδότης και βασικός συντελεστής των βραχύβιων περιοδικών ''Μέλισσα'' (σε χειρόγραφη μορφή, ένα τεύχος, Πάτρα, Οκτώβριος 1942-Μάρτιος 1943) και ''Νέος Ρυθμός'' (σε έντυπη μορφή, δύο τεύχη, Πάτρα, Φεβρουάριος και Μάρτιος 1945), όπου δημοσίευσε ποικίλα κείμενα (πεζά, επιγράμματα, ημερολογιακές σημειώσεις, χρονογραφήματα).
Από το 1945 και εξής δημοσίευσε συνεργασίες
Το [[1949]], έγραψε μία συλλογή ποιημάτων στα αγγλικά με τίτλο ''Vulnerable Point'' (''Τρωτό σημείο''), η οποία εκδόθηκε τελικά
Μεταπολεμικά, μεταξύ 1950 και 1952, ο Καχτίτσης συνέταξε ιδιόγραφα τεύχη ("περιοδικά"), πάντα σε ένα και μοναδικό αντίτυπο, τα οποία συνήθως εν είδει προσωπικής αλληλογραφίας ενεχείριζε ή απέστελλε σε φίλους του (Γ. Παυλόπουλο, Ν. Πεντζίκη). Τα τεύχη φέρουν τους εξής χαρακτηριστικούς τίτλους: "Η Ουλή", "Ρίψασπις", "Λωτός", "Η Σάλπιγξ", "Η εικονογραφημένη Γάνδη", "Η πολιορκημένη Γάνδη".
Στην ώριμη περίοδό του, δημοσίευσε κυρίως σε περιοδικά της Θεσσαλονίκης (''Διαγώνιος'' και ''Νέα Πορεία'').
Μετά την κήρυξη της Δικτατορίας δημοσίευσε λογοτεχνικά κείμενα αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα (εκτός από τον ''Ήρωα της Γάνδης,'' η εκτύπωση του οποίου ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1967), τα οποία συμποσούνται σε δύο μικρά τομίδια: το πρώτο (1968) περιλαμβάνει την ποιητική συλλογή ''Vulnerable Point'' που είχε γράψει το 1949 και το δεύτερο (Δεκέμβριος 1969) ένα και μοναδικό ποίημα που αποτελεί και το κύκνειο άσμα του: ''New Year’s Rhapsody or The Poor Beggar’s Lyre'' by Nicholas Prior (1769), "Anthelion Press", Μόντρεαλ, 1970 (?).<ref>Το κρυπτικό ψευδώνυμο «Nicholas Prior (1769)» μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί ως «Νικόλαος ο προ του 1967». Το ερωτηματικό στη χρονολογία είναι ενδεικτικό της κατάστασής του και των αμφιβολιών που τον έζωναν πλέον για την υγεία του και την ίδια του τη ζωή.</ref>
| |||