Θειόλες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10:
Πολλές θειόλες έχουν έντονες οσμές που θυμίζουν αυτή του [[σκόρδο]]υ. Οι θειόλες (συνήθως η [[μεθανοθειόλη]]) χρησιμοποιούνται ως οσμοθετικές ενώσεις, δηλαδή ενώσεις που προστίθενται σε άοσμες ενώσεις ή μίγματα, όπως το [[υγραέριο]], το [[φυσικό αέριο]] ή το [[φωταέριο]], ώστε η χαρακτηριστική οσμή να προειδοποιεί για τυχόν υπάρχουσα διαρροή, και να αποφεύγονται έτσι, κατά το δυνατό, τα σχετικά ατυχήματα.
 
Επίσης οι θειόλες αναφέρονται συχνά και με την ονομασία '''μερκαπτάνες'''<ref name="Patai">Patai, Saul “The chemistry of the thiol group” Saul Patai, Ed. Wiley, London, 1974. ISBN 0-471-66949-0.</ref><ref name="CremlynAn">R. J. Cremlyn “An Introduction to Organosulfur Chemistry” John Wiley and Sons: Chichester (1996). ISBN 0-471-95512-4.</ref>. Η λέξη προέρχεται από τη [[λατινική γλώσσα|λατινική]] έκφραση ''«mercurium captans»'', που σημαίνει «συλλαμβάνοντας [[υδράργυρος|υδράργυρο]]»<ref name="ReferenceA">''Oxford American Dictionaries'' ([[Mac OS X Leopard]]).</ref>, γιατί οι θειόλες έχουν την τάση να παράγουν παράγωγα με ενώσεις του υδραργύρου<ref>"Mercaptan" (ethyl thiol) was discovered in 1834 by the Danish professor of chemistry [[William Christopher Zeise]] (1789-1847). He called it "mercaptan", a contraction of "corpus mercurium captans" (mercury-capturing substance) [p. 88], because it reacted violently with mercury (II) oxide ("deutoxide de mercure") [p. 92]. See:
* Zeise, William Christopher (1834) [http://books.google.com/books?id=1Jc5AAAAcAAJ&pg=PA87#v=onepage&q&f=false "Sur le mercaptan; avec des observations sur d'autres produits resultant de l'action des sulfovinates ainsi que de l'huile de vin, sur des sulfures metalliques"] (On mercaptan; with observations on other products resulting from the action of sulfovinates [typically, ethyl hydrogen sulfate] and oil of wine [a mixture of diethylsufate and ethylene polymers] on metal sulfides), ''Annales de Chimie et de Physique'', '''56''' : 87-97.
* The article in ''Annales de Chimie et de Physique'' (1834) was translated from the German article: W. C. Zeise, [http://books.google.com/books?id=wCUAAAAAMAAJ&pg=PA369#v=onepage&q&f=false "Das Mercaptan, nebst Bemerkungen über einige neue Producte aus der Einwirkung der Sulfurete auf weinschwefelsaure Salze und auf das Weinöl,"] ''Annalen der Physik und Chemie'', '''107''' (27) : 369-431.
Γραμμή 32:
== Ονοματολογία ==
 
H συστηματική (κατά IUPAC) ονομασία κάθε θειόλης προέρχεται από την ονομασία του κύριου υδρογονάνθρακα (που κυριαρχεί στην αλυσίδα του μορίου της) όπου η κατάληξη "«-ιο"», αντικαθίσταται με την «-(ο)θειόλη», π.χ. [[μεθάνιο]] → [[μεθανοθειόλη]], [[αιθάνιο]] → [[αιθανοθειόλη]], [[προπάνιο]] → προπανοθειόλη, [[βουτένιο]] → βουτενοθειόλη, κ.τ.λ..
 
Αν υπάρχουν [[ισομέρεια|ισομερή θέσης]] ως προς τη θέση της υδροθειομάδας, τότε της ονομασίας προηγείται ένας αριθμός που δηλώνει τον αύξοντα αριθμό του ατόμου άνθρακα
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Θειόλες"