Trans Europ Express: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Δημιουργία / Θα υπάρξουν προσθήκες |
(Καμία διαφορά)
|
Έκδοση από την 15:05, 25 Δεκεμβρίου 2017
Η Trans Europ Express (ή Trans-Europe-Express) ήταν μια κοινοπραξία μεταξύ οχτώ Κρατικών Ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών εταιριών, η οποία παρείχε σιδηροδρομικές υπηρεσίες πολυτελείας στην Δυτική και Κεντρική Ευρώπη. Ιδρύθηκε το 1957 και διαλύθηκε το 1995, ενώ στο απόγειό της το 1974 διαχειριζόταν 45 δρομολόγια, συνδέοντας 130 πόλεις[1].
 | |
 | |
| Εμπορική επ. | TEE |
|---|---|
| Νομική μορφή | Σιδηροδρομικές Μεταφορές |
| Διάδοχος | Eurocity, InterCity, TGV |
| Ίδρυση | 1957 |
| Ιδρυτής | SNCF, Ολλανδικοί Σιδηρόδρομοι, CFL, CFF, Deutsche Bahn, Ferrovie Dello Stato, SNCB |
| Διάλυση | 1995 |
| Περιοχές δραστηρ. | Ευρώπη |
| Σημαντικά πρόσωπα | Frans den Hollander |
| Υπηρεσίες | Διεθνή επιβατικά δρομολόγια |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ιστορικό
Η αρχή
Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα μεγάλα Ευρωπαϊκά τραίνα παρουσίαζαν μια εικόνα παρακμής, καθώς το τροχαίο υλικό είτε είχε καταστραφεί, είτε είχε παλιώσει. Οι έλεγχοι στα σύνορα κατά την διάρκεια των ταξιδιών ήταν πολύωροι και εξονυχιστικοί, ενώ το σύμβολο του μοντερνισμού ήταν πλέον το αυτοκίνητο και το αεροπλάνο. Την εικόνα αυτή ήθελε να αλλάξει ο πρόεδρος των Ολλανδικών Σιδηροδρόμων Frans Der Hollander, ο οποίος διατύπωσε για πρώτη φορά την ιδέα της Trans Europ Express[2]. Σύμφωνα με αυτόν, η TEE δεν θα ήταν μια απλή σιδηροδρομική κοινοπραξία, άλλα μια ξεχωριστή εταιρία, με διεθνή διοίκηση, τροχαίο υλικό και προσωπικό. Καθώς εκείνη την εποχή οι ηλεκτροκίνητες γραμμές ήταν λίγες, επεβλήθη η χρήση ντηζελοκίνητου τροχαίου υλικού. Κάθε κρατική εταιρία μετείχε με το δικό της τροχαίο υλικό, και παρουσίαζε ότι καλύτερο διέθετε, από τεχνολογία και από άνεση.
Τα πρώτα δρομολόγια
Το 1957 ξεκινάνε επισήμως τα πρώτα δρομολόγια της ΤΕΕ, με την συμμετοχή των Γαλλικών, Ολλανδικών, Δυτικό-Γερμανικών, Βελγικών, Ελβετικών και Ιταλικών σιδηροδρομικών εταιριών, καθώς και του Λουξεμβούργου, της Ισπανίας και της Αυστρίας[3]. Γρήγορα, γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και αποτελούν μια εναλλακτική μεταξύ του συμβατικού τραίνου και του αεροπλάνου. Τα πρώτα χρόνια, εξαιτίας των διαφορετικών τάσεων δικτύων ανά χώρα, τα δρομολόγια γίνονταν με ειδικούς ντηζελοκίνητους συρμούς, εκ των οποίων αρκετοί διέθεταν και κλιματισμό.
Ανάπτυξη
Το 1961 εισάγονται στη κυκλοφορία οι Ελβετικές ηλεκτρικές αυτοκινητάμαξες RAe TEE II, ενώ το 1964 παρουσιάζονται οι πρώτες ηλεκτράμαξες πολλαπλών τάσεων (BB 30000, CC 40100 SNCF, σειρά 15, 16 και 18 SNCB, σειρά 184 και 181 DB). Το 1965 το Γαλλικό "Mistral" εντάσσεται στα δρομολόγια ΤΕΕ, ενώ ακολουθούν και διάφορα άλλα Γαλλικά τραίνα (Capitole, l'Aquitaine, Rheinpfeil). Το 1972 η υπηρεσία εξυπηρετεί 200 Ευρωπαϊκές πόλεις[3].
Κρίση και ύφεση
Η πετρελαϊκή κρίση του 1973 και του 1979 έπληξαν σημαντικά τις υπηρεσίες ΤΕΕ, με μονάχα τις πιο συχνές να παραμένουν λειτουργικές. Από το 1980 και έπειτα, οι μειωμένες τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων μειώνουν κατά πολύ την τακτική πελατεία των ΤΕΕ, ενώ σταδιακά μειώνονται τα δρομολόγια και προστίθεται η 2η θέση στις προσφερόμενες υπηρεσίες. Πολλά δρομολόγια αντικαθιστώνται από τα InterCity, ενώ από το 1987 εμφανίζονται τα διεθνή EuroCity[4], τα οποία σημαίνουν το τέλος των τραίνων ΤΕΕ.
Το όνομα TEE παραμένει στις αμαξοστοιχίες Παρισιού-Βρυξελλών μονάχα για συμβολικούς λόγους, μέχρι την αντικατάσταση των συμβατικών τραίνων από TGV το 1993[5]. Το Γαλλικό τροχαίο υλικό της υπηρεσίας πωλείται από τους Γαλλικούς Σιδηρόδρομους στους Κουβανέζικους, ενώ το αντίστοιχο άλλων χωρών μετατρέπεται σε συμβατικό.
Λίστα δρομολογίων
| Αριθμός αμαξοστοιχίας | Ονομασία | Δρομολόγιο |
|---|---|---|
| TEE 92/93 | Adriatico | Μιλάνο - Μπάρι |
| TEE 8/9 | Albert Schweitzer | Ντόρτμουντ - Στρασβούργο |
| TEE 78/79 | Ambrosiano | Μιλάνο - Ρώμη |
| TEE 1/2 | Aquitaine | Παρίσι - Μπορντώ |
| TEE 7/8 (μετέπειτα 64/65) | Arbalète | Παρίσι - Βασιλεία - Ζυρίχη |
| TEE 88/89 | Aurora | Ρώμη - Ρήγιο |
| TEE 14/15 | Bacchus | Μόναχο - Ντόρτμουντ |
| TEE 66/67 | Bavaria | Ζυρίχη - Μόναχο |
| TEE 84/85 | Brabant | Παρίσι - Βρυξέλλες - Άμστερνταμ |
| TEE 90/91 | Blauer Enzian | Αμβούργο - Μόναχο |
| TEE 74/75 | Le Capitole (Πρωινό) | Παρίσι - Τουλούζη |
| TEE 76/77 | Le Capitole (Απογευματινό) | Παρίσι - Τουλούζη |
| TEE 70-71/72-73 | Catalan Talgo | Γενεύη - Βαρκελώνη |
| TEE 13/14 (μετέπειτα 23/22) | Cisalpin | Παρίσι - Μιλάνο |
| TEE 68/69 | Colosseum | Ρώμη - Μιλάνο |
| TEE 36/37 | Cycnus | Μιλάνο - Βεντιμίλια |
| TEE 42/43 | Diamant (I) | Ντόρτμουντ - Αμβέρσα |
| TEE 80/81 | Diamant (II) | Μόναχο - Αμβούργο |
| TEE 90/93 | Edelweiss | Άμστερνταμ - Ζυρίχη |
| TEE 26/27 | Erasmus | Μόναχο - Νυρεμβέργη - Χάγη |
| TEE 4/5 | Étendard | Παρίσι - Μπορντώ |
| TEE 82/85 | Étoile du Nord | Παρίσι - Άμστερνταμ |
| TEE 34/35 | Faidherbe | Παρίσι - Λιλ - Τουρκουάν |
| TEE 16/17 | Friedrich Schiller | Ντόρτμουντ - Στουτγάρδη |
| TEE 14/15 (μετέπειτα 18/19) | Gambrinus | Αμβούργο - Κολωνία - Μόναχο |
| TEE 36/37 | Gayant | Παρίσι - Λιλ - Τουρκουάν |
| TEE 50/51 | Goethe (I) | Φρανκφούρτη - Παρίσι |
| TEE 24/25 | Goethe (II) | Φρανκφούρτη - Ντόρτμουντ |
| TEE 58/59 | Gottardo | Ζυρίχη - Μιλάνο |
| TEE 28/29 | Heinrich Heine | Φρανκφούρτη - Ντόρτμουντ |
| TEE 78/79 | Helvetia | Ζυρίχη - Φρανκφούρτη - Αμβούργο |
| TEE 88/81 | L'Ile de France (I) | Παρίσι - Άμστερνταμ |
| TEE 85/80 | L'Ile de France (II) | Παρίσι Βρυξέλλες |
| TEE 91/92 | Iris | Ζυρίχη - Βρυξέλλες |
| TEE 30/31 | Jules Verne | Παρίσι - Ναντ |
| TEE 60/61 | Kléber | Παρίσι - Στρασβούργο |
| TEE 24/25 | Lemano | Μιλάνο - Γενέυη |
| TEE 45-46/47-48 | Ligure | Μιλάνο - Αβινιόν |
| TEE 12/13 | Le Lyonnais | Παρίσι - Λυών |
| TEE 84/85 | Mediolanum | Μόναχο - Μιλάνο |
| TEE 86/79 | Memling | Παρίσι - Βρυξέλλες |
| TEE 34/35 | Merkur | Στουτγάρδη - Κολωνία - Κοπεγχάγη |
| TEE 10/11 | Le Mistral | Παρίσι - Μασσαλία - Νίκαια |
| TEE 23/24 | Mont Cenis | Λυών - Μιλάνο |
| TEE 40/41 | Molière | Παρίσι - Κολωνία |
| TEE 80/89 | L'Oiseau Bleu | Παρίσι - Βρυξέλλες |
| TEE 32/33 | Parsifal | Παρίσι - Ντόρτμουντ - Αμβούργο |
| TEE 26/27 | Prinz Eugen (I) | Βρέμη - Πάσαου - Βιέννη |
| TEE 26/27 | Prinz Eugen (II) | Ανόβερο - Κολωνία - Φρανκφούρτη - Βιέννη |
| TEE 10/11 | Rembrandt | Μόναχο - Στουτγάρδη - Άμστερνταμ |
| TEE 6/7 | Rheingold | Άμστερνταμ - Γενεύη |
| TEE 16/17 | Rheingold | Άμστερνταμ - Φρανκφούρτη - Νόρντλιγκεν |
| TEE 21/22 | Rheinpfeil | Ντόρτμουντ - Φρανκφούρτη - Μόναχο |
| TEE 74/75 | Roland (I) | Βρέμη - Βασιλεία - Μιλάνο |
| TEE 90/91 | Roland (II) | Βρέμη - Φρανκφούρτη - Στουτγκάρδη |
| TEE 78/79 | Rubens | Παρίσι - Βρυξέλλες |
| TEE 16/17 | Le Rhodanien | Παρίσι - Μασσαλία |
| TEE 28/29 (μετέπειτα 20/21) | Saphir | Φρανκφούρτη - Βρυξέλλες |
| TEE 68/69 | Settebello | Ρώμη - Μιλάνο |
| TEE 62/63 | Stanislas | Παρίσι - Στρασβούργο |
| TEE 83-86/87-88 | Ticino | Ζυρίχη - Μιλάνο |
| TEE 22/23 | Van Beethoven | Φρανκφούρτη - Άμστερνταμ |
| TEE 94/95 | Vesuvio | Μιλάνο - Ρώμη - Νάπολη |
| TEE 38/39 | Watteau (I) | Παρίσι - Λιλ - Τουρκουάν |
| TEE 89/88 | Watteau (II) | Παρίσι - Βρυξέλλες |
Παραπομπές
- ↑ «Trans Europe Express - Inventing Europe». www.inventingeurope.eu. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «Enndingen - TEE». www.enndingen.de. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «Trans Europ Express (TEE)». Trains et Chemins de Fer touristiques du Monde (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ Grahnert, Marcus. «www.fernbahn.de». www.grahnert.de. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «les TEE Paris - Bruxelles - Amsterdam». www.trains-en-voyage.com. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2017.