Συμμαχική κατοχή της Γερμανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Phailoteam μετακίνησε τη σελίδα Συμμαχική διοίκηση της Γερμανίας στην Συμμαχική κατοχή της Γερμανίας: ονομασία |
κείμενο από Allied-occupied Germany |
||
Γραμμή 6:
|κοινό_όνομα = Συμμαχική Γερμανία
|εποχή = [[Ψυχρός Πόλεμος]]
|κατάσταση =
|γεγονός_έναρξη = [[Άνευ όρων συνθηκολόγηση της Γερμανίας]]
|ημερομηνία_έναρξη = 8 Μαΐου 1945
Γραμμή 90:
|αντιπρόσωπος6 =
|έτος_αντιπρόσωπος6 =
|θρησκεία =
|στατ_έτος1 =
Γραμμή 111 ⟶ 108 :
}}
Η '''Συμμαχική
Οι συμμαχικές δυνάμεις στο Πότσνταμ ενέκριναν την απόσπαση από τη «Γερμανία ως σύνολο» των γερμανικών εδαφών ανατολικά της γραμμής Όντερ-Νάισσε. Αυτή η έγκριση επιβεβαίωσε την «μετατόπιση προς τα δυτικά» των συνόρων της [[Πολωνία|Πολωνίας]] (περίπου όπως στο παρελθόν, πριν από το [[1722]]) και τη μόνιμη ενσωμάτωση. Από τον Μάρτιο του 1945 μέχρι τον Ιούλιο του 1945, αυτά τα πρώην ανατολικά εδάφη της Γερμανίας τα είχαν διαχειριστεί οι σοβιετικές στρατιωτικές αρχές. αλλά μετά τη Διάσκεψη του Πότσνταμ παραδόθηκαν στις σοβιετικές και πολωνικές πολιτικές διοικήσεις και έπαψαν να αποτελούν τμήμα της κατεχόμενης από τις Συμμάχους Γερμανίας.
Γραμμή 139 ⟶ 136 :
Το Βερολίνο ενώ βρίσκονταν εξ ολοκλήρου εντός της σοβιετικής ζώνης, λόγω της συμβολικής σημασίας της ως πρωτεύουσας και έδρας της ναζιστικής κυβέρνησης, καταλαμβάνεται από κοινού από όλες τις συμμαχικές δυνάμεις και υποδιαιρείται σε τέσσερις τομείς. Το Βερολίνο δεν θεωρήθηκε μέρος της σοβιετικής ζώνης.
==Κατοχική πολιτική==
==Διαβάστε επίσης==▼
Μετά το τέλος του πολέμου, ο στρατηγός Αϊζενχάουερ εξέδωσε μια πολιτική μη αδελφοποίησης στρατευμάτων υπό την εξουσία του στην κατεχόμενη Γερμανία. Αυτή η πολιτική έγινε πιο χαλαρή σταδιακά. Μέχρι τον Ιούνιο του 1945 η απαγόρευση της ομιλίας με Γερμανικά παιδιά έγινε λιγότερο αυστηρή. Τον Ιούλιο κατέστη δυνατή η ομιλία με Γερμανούς ενήλικες υπό ορισμένες περιστάσεις. Τον Σεπτέμβριο η πολιτική απορρίφθηκε εντελώς στην Αυστρία και τη Γερμανία.
Η κατάσταση όσον αφορά τα τρόφιμα στην κατεχόμενη Γερμανία αρχικά ήταν τρομερή. Μέχρι την άνοιξη του 1946 το επίσημο σιτηρέσιο στην αμερικανική ζώνη ήταν όχι περισσότερο από 1.275 θερμίδες (5.330 kJ) την ημέρα, ενώ σε ορισμένες περιοχές λάμβαναν μόλις 700 θερμίδες (2.900 kJ) την ημέρα. Στη βρετανική ζώνη η κατάσταση των τροφίμων ήταν τρομερή, όπως διαπιστώθηκε κατά την επίσκεψη του Βρετανού (και Εβραίου) εκδότη Βίκτορ Γκαλάνς τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 1946. Στο [[Ντίσελντορφ]] η κανονική 28ήμερη χορήγηση θα έπρεπε να ήταν 1.548 θερμίδες (6.480 kJ) 10 χιλιόγραμμων (22 lb) ψωμιού, αλλά καθώς υπήρχαν περιορισμένα σιτηρά, η αναλογία ψωμιού ήταν μόλις 8,5 κιλά (19 lb). Ωστόσο, καθώς υπήρχε μόνο επαρκής ποσότητα ψωμιού για το 50% περίπου αυτού του ποσού, το συνολικό έλλειμμα ήταν περίπου 50% και όχι 15%, όπως αναφέρεται σε υπουργική απάντηση στο Βρετανικό Κοινοβούλιο στις 11 Δεκεμβρίου. Έτσι, μόνο 770 θερμίδες (3.200 kJ) θα είχαν παραδοθεί, και είπε ότι το γερμανικό σιτηρέσιο θα ήταν 1.000 θερμίδες (4.200 kJ) καθώς η πρόσφατη αύξηση ήταν «σε μεγάλο βαθμό μυθική». Το βιβλίο του περιλαμβάνει φωτογραφίες που ελήφθησαν κατά την επίσκεψη και κριτικές επιστολές και άρθρα εφημερίδων από αυτόν που δημοσιεύθηκαν σε διάφορες βρετανικές εφημερίδες, ''The Times'', ''the Daily Herald'', ''the Manchester Guardian'', κλπ.<ref>{{cite book |author=Gollancz, Victor |title= In Darkest Germany|year=1947 |publisher=Victor Gollancz, London|pages=116, 125–6 |quote= | url= |isbn= }}</ref>
* [[Ναζιστική Γερμανία]]
| |||