Θερμίστορ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
Τα θερμίστορ είναι τυπικά δύο "αντιθέτων" τύπων:
*Τα '''NTC''', στα οποία η αντίσταση μειώνεται καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία. Έτσι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση απότομων αυξήσεων των ρευμάτων, λόγω υπερτάσεων. Συνήθως συνδέονται «παράλληλα» προς τα κυκλώματα, όποτε μέσω αυτών διακλαδίζεται ένα μέρος του ρεύματος.
*Τα '''PTC'', '''''στα οποία η αντίσταση αυξάνεται καθώς ανυψώνεται η θερμοκρασία, ώστε να προστατέψουν σε συνθήκες υπερρευμάτων. Συνήθως συνδέονται σε σειρά στα κυκλώματα, σαν αυτοεπαναφερόμενες ασφάλειες.
Τα θερμίστορ διαφέρουν από τους
*
*
==Βασική λειτουργία==
Γραμμή 16:
όπου
:<math>\Delta R</math> είναι η αλλαγή στην τιμή της αντίστασης,
:<math>\Delta T</math> η αλλαγή στην θερμοκρασία και
:<math>k</math> ο πρώτης τάξης [[Temperature coefficient|θερμικός συντελεστής της αντίστασης]]
Τα θερμίστορ μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο τύπους, ανάλογα με την
* Εάν το ''<math>k</math>'' είναι
* Εάν το
▲Εάν το ''<math>k</math>'' είναι αρνητικό, η αντίσταση μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας και η συσκευή καλείται θερμίστορ [[Temperature coefficient#Negative temperature coefficient|αρνητικού συντελεστή θερμοκρασίας]] ('''NTC''').
Οι αντιστάσεις οι οποίες δεν είναι θερμίστορ, κατασκευάζονται να έχουν ''<math>k</math>'' όσο είναι δυνατόν πιο κοντά στο 0, έτσι ώστε η αντίστασή τους να παραμένει σχεδόν σταθερή σε μία πλατιά περιοχή θερμοκρασιών.
Γραμμή 39 ⟶ 37 :
:<math>{1 \over T} = a + b\,\ln(R) + c\,(\ln(R))^3</math>
όπου:
* ''T'' είναι η [[απόλυτη θερμοκρασία]] και
Για να δίνει την αντίσταση με την θερμοκρασία, η παραπάνω εξίσωση πρέπει να επιλυθεί ως προς R:▼
* ''R'' είναι η αντίσταση.
▲Για να δίνει την αντίσταση
:<math>R = \mathrm{exp} \left[{{\left( x - {1 \over 2}y \right)}^{1 \over 3} - {\left( x + {1 \over 2}y \right)}^{1 \over 3}}\right]</math>
Γραμμή 61:
==Εξίσωση των παραμέτρων ''B'' ή ''β'' ==
Τα NTC θερμίστορ μπορούν να χαρακτηριστούν και από την εξίσωση των παραμέτρων ''B'' (ή ''β''), η οποία είναι ουσιαστικά [[η εξίσωση Steinhart–Hart]] με <math>a = (1/T_{0}) - (1/B) \ln(R_{0})</math>, <math>b = 1/B</math> και <math>c = 0</math>:
:<math>\frac{1}{T} = \frac{1}{T_0} + \frac{1}{B}\ln \left(\frac{R}{R_0}\right),</math>
Γραμμή 87:
==Μοντέλο αγωγιμότητας==
===NTC (Αρνητικού συντελεστή θερμοκρασίας)===
Πολλά NTC
Σε μερικά υλικά όπως τα οξείδια του σιδήρου (Fe<sub>2</sub>O<sub>3</sub>) με προσμείξεις Τιτανίου (Ti) σχηματίζεται ένας ημιαγωγός τύπου ''n'', όπου οι φορείς φορτίου είναι [[ηλεκτρόνια]].
Γραμμή 103:
<math>I</math> = το ηλεκτρικό ρεύμα (σε αμπέρ)<br><math>n</math> = η πυκνότητα φορέων φορτίου (πλήθος/m³)<br><math>A</math> = η εγκάρσια διατομή του υλικού (m²)<br><math>v</math> = η ταχύτητα ολίσθησης των ηλεκτρονίων (m/s)<br><math>e</math> = το φορτίο του ηλεκτρονίου (<math>e=1.602 \times 10^{-19} </math> coulomb)
Σε μεγάλες περιοχές θερμοκρασιών είναι απαραίτητη η βαθμονόμηση. Σε μικρές μεταβολές θερμοκρασιών, εάν χρησιμοποιηθεί ο κατάλληλος ημιαγωγός, η αντίσταση είναι γραμμικά ανάλογη με τη μεταβολή της θερμοκρασίας.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά θερμίστορ ημιαγωγών με περιοχές θερμοκρασιών από περίπου 0,01° Κ έως 2.000° Κ (−273,14 °C ως 1.700 °C). ==Παραπομπές==
| |||