Τριμερής Συμφωνία (Λίβανος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Τριμερής Συμφωνία''' ([[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: Tripartite Accord (Lebanon)) του 1985 ήταν μια μικρής διάρκειας συμφωνία ανάμεσα στις τρεις κύριες φατρίεςπαρατάξεις του [[Εμφύλιος Πόλεμος του Λιβάνου|εμφυλίου πολέμου στο Λίβανο]], που υπεγράφη στη [[Δαμασκός|Δαμασκό]] της [[Συρία]]ς με σκοπό τον τερματισμό του πολέμου. Η συμφωνία προέβλεπε τη διατήρηση μιας συριακής στρατιωτικής ειρηνευτικής δύναμης στο Λίβανο, για να εμποδίζει από την τέλεση εχθροπραξιών τις πρώην αντιμαχόμενες παρατάξεις, προσδίδοντας έτσι στη Συρία ισχυρή επιρροή στα πολιτικά θέματα του Λιβάνου. Οι πολιτοφυλακές θα αφοπλλιζονταν και θα διαλύονταν, ενώ η ευθύνη για την ασφάλεια της χώρας θα ανετίθετο στον αναδιοργανωμένο και μεικτό από θρησκευτικής απόψεως Λιβανέζικο Στρατό (δηλ. τις επίσημες Ένοπλες Δυνάμεις του Λιβάνου), με την υποστήριξη των συριακών δυνάμεων.
 
Οι τρεις παρατάξεις που την υπέγραψαν ήταν το [[Σιίτες|σιιτικό]] κίνημα ''Αμάλ'', το ''Προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα'' των [[Δρούζοι|Δρούζων]], και η χριστιανική πολιτοφυλακή [[Λιβανικές Δυνάμεις|Λιβανέζικες Δυνάμεις]]. Η συμφωνία υπεγράφη στις 28 Δεκεμβρίου 1985 στη Δαμασκό από τους [[Ναμπίχ Μπέρρι]], [[Ουαλίντ Τζουμπλάτ]] και [[Ελίε Χομπέικα]] αντίστοιχα, που εκπροσωπούσαν τις τρεις πολιτοφυλακές.
 
Κάποιοι χριστιανοί πολιτικοί και κληρικοί άσκησαν κριτική στη συμφωνία, καθώς έδινε εξουσία στη Συρία επί του Λιβάνου και εξασθένιζε τη δύναμη της χριστιανικής κοινότητας της χώρας. Ο Ελίε Χομπέικα υπέγραψε εκ μέρους της πολιτοφυλακής [[Λιβανικές Δυνάμεις|Λιβανέζικες Δυνάμεις]], ως πρόεδρος της εν λόγω οργάνωσης, αλλά το συμβούλιο διοίκησής της είχε μοιρασμένες απόψεις, με πολλά μέλη να έχουν την άποψη ότι δεν ήταν δυνατό να γίνει δεκτή η συγκεκριμένη συμφωνία. Ειδικώς ο Σαμίρ Γκεαγκέα, αρχηγός του επιτελείου των [[Λιβανικές Δυνάμεις|Λιβανέζικων Δυνάμεων]], αντιτίθετο σφοδρά σε αυτή. Η κατάσταση χειροτέρευσε και εξελίχθηκε σε εσωτερική βίαιη σύγκρουση στις τάξεις της χριστιανικής αυτής πολιτοφυλακής, τη λεγόμενη σύγκουση Γκεαγκέα-Χομπέικα, που κατέληξε στην ήττα του Χομπέικα και τη φυγή του στις 15 Ιανουαρίου 1986 στηνστο ελεγχόμενη[[Παρίσι]], απόκαι τοκατόπιν Συριακό Στρατό περιοχή τηςστη [[Κοιλάδα ΜπεκάαΔαμασκός|κοιλάδας ΜπεκάαΔαμασκό]]. Ο Σαμίρ Γκεαγκέα μαζί με τον Καρίμ Πακραντουνί ανέλαβαν ακολούθως την προεδρία και ηγεσία των [[Λιβανικές Δυνάμεις|Λιβανέζικων Δυνάμεων]], ενώ ο Χομπέικα ίδρυσε με άλλα αποσκιρτήσαντα μέλη-οπαδούς του τηντη φιλοσυριακή πολιτοφυλακή [[Λιβανέζικες Δυνάμεις - Εκτελεστική Διοίκηση]].
 
Η ήττα του Χομπέικα αποτέλεσε σημαντικό πλήγμα στο πρεστίζ της Συρίας, που απάντησε με αντίποινα εξωθώντας τις πολιτοφυλακές που ήλεγχε να επιτεθούν σε περιοχές των Χριστιανών. Το Προεδρικό Παλάτι βομβαρδίστηκε, ενώ μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων σε αυτοκίνητα έλαβε χώρα στην Ανατολική Βηρυττό. Οι χριστιανικές δυνάμεις συντάχθηκαν γύρω από τον πολιορκημένο πρόεδρο του Λιβάνου, και η Τριμερής Συμφωνία δεν εφαρμόστηκε τελικώς ποτέ.