Βασίλισσα Βικτωρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
|||
Γραμμή 67:
Αποκλεισμένη από το στενό βασιλικό περιβάλλον παρέμεινε και η μητέρα της Βικτωρίας μέχρι και τη γέννηση της πρώτης εγγονής της. Τότε μόνο, με την κατευναστική παρέμβαση του Πρίγκιπα Αλβέρτου, έγινε δυνατό να αποκατασταθούν οι σχέσεις των δύο γυναικών.
Κυρίαρχο πολιτικό κόμμα την περίοδο εκείνη στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν οι [[Ουΐγοι]] (μετέπειτα [[Φιλελεύθερο Κόμμα (Ηνωμένο Βασίλειο)|Φιλελεύθεροι]]) και [[Πρωθυπουργός]] ο [[Ουίλιαμ Λαμπ, 2ος Υποκόμης του Μέλμπουρν]] (''William Lamb, 2nd Viscount Melbourne''). Ο Υποκόμης έδειξε στη Βασίλισσα πατρική αγάπη, οφειλόμενη εν μέρει στον πρόσφατο χαμό του γιου του, και αυτή τον περιέβαλε από την πρώτη στιγμή με σεβασμό και αφοσίωση. Η συνεργασία τους, όμως, στην κορυφή της εξουσίας δε διήρκεσε για πολύ αδιατάρακτη. Η αδυναμία του Λαμπ να αντιμετωπίσει τις ανταρσίες στον Καναδά και τη [[Τζαμάικα]] οδήγησαν σε παραίτηση την κυβέρνησή του τον Μάιο του [[1839]], και ο [[Ρόμπερτ Πηλ]] (Robert Peel), επικεφαλής του κόμματος των [[Τόρυς]] (από το 1834 [[Συντηρητικό Κόμμα (Ηνωμένο Βασίλειο)|Συντηρητικοί]]), κλήθηκε να σχηματίσει κυβέρνηση.
Τότε ξέσπασε η ''"Κρίση του Ευναστηρίου"'', κατόπιν της άρνησης της Βασίλισσας να αποδεχθεί την πρόταση του Πηλ να αποπέμψει όσες βασιλικές ακολούθους ανήκαν πολιτικά στους Ουΐγους, αντικαθιστώντας τες με προσκείμενες στους Τόρυς. Η πρόταση έγινε επειδή ο Πιλ έβλεπε πως η κυβέρνηση, που θα σχημάτιζε, θα στηριζόταν σε μειοψηφία στη [[Βουλή των Κοινοτήτων]] και χρειαζόταν ένα σημείο εμπιστοσύνης από τη Βικτωρία. Η κρίση κατέληξε στην ανάκληση της παραίτησης του Λαμπ και την παραμονή του στην κεφαλή της κυβέρνησης μέχρι το [[1841]].
| |||