Επτανησιακή Σχολή (μουσική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
μ Προσθήκη παραπομπής |
||
Γραμμή 16:
Παρά τον Πογιάγο, ιδρυτής της Επτανησιακής Σχολής θεωρείται ο [[Νικόλαος Μάντζαρος]] ([[1795]] – [[1872]]).<ref name=eee>[http://eee.org.gr/el/politismos/mousiki-menu/232-i-mousiki-eptanisiaki-sxoli.html Ένωση Επτανησίων Ελλάδας: Η μουσική Επτανησιακή Σχολή]</ref> Ο Μάντζαρος ήταν Κερκυραίος αριστοκράτης και παρότι είχε μεγάλη επιρροή στην [[Νάπολη]] (όπου και σπούδασε) προτίμησε να επιστρέψει στην Κέρκυρα και να εκπαιδεύσει τον τόπο του. Ο Μάντζαρος, έκανε δωρεάν μαθήματα μουσικής (καθώς, παρότι είχε κάνει μουσικές σπουδές, δεν θεωρούσε τον εαυτό του πραγματικό μουσικό δεν ζητούσε λεφτά για τις υπηρεσίες του) με αποτέλεσμα να εκπαιδεύσει πολλούς Επτανήσιους και να σπείρει του σπόρους για την 1η Γενιά Επτανήσιων (αλλά και ταυτόχρονα Ελλήνων) συνθέτων. Οι μαθητές του Μάντζαρου έγιναν αργότερα από τα σπουδαιότερα ονόματα της μουσικής των Επτάνησων, όπως ο [[Παύλος Καρρέρ]], ο [[Σπυρίδων Ξύνδας]], ο [[Δομένικος Παδοβάς]], ο [[Ιωσήφ Λιμπεράλης|Ιωσήφ Λιβεράλης]] και ο [[Διονύσιος Ροδοθεάτος]]. Oι περισσότεροι από αυτούς συνέχισαν τις μουσικές τους σπουδές στην Ιταλία, έτσι η επτανησιακή τεχνοτροπία έμοιαζε πολύ στην ιταλική και οι Επτανήσιοι συνθέτες ακολουθούσαν πάντα τα ιταλικά μουσικά ρεύματα. Για κακή τύχη, πολλά από τα έργα αυτών των συνθετών έχουν χαθεί. Στην εκπαίδευση των Επτανησίων στη μουσική βοήθησαν, επίσης, και οι διάφορες Φιλαρμονικές, όπως η Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας, που ίδρυσε ο Μάντζαρος με τον Ξύνδα το [[1840]].
Τα έργα της 1ης Γενιάς, είναι κυρίως [[Μελόδραμα|μελοδράματα]] και [[όπερα|όπερες]], στην αρχή μόνο στα ιταλικά ενώ αργότερα και στα ελληνικά, αλλά και μικρές συμφωνίες (όχι με τον όρο της μεγάλης [[συμφωνία]]ς που είχε καθιερωθεί στη Δύση, αλλά με τον ιταλικό όρο sinfonia), πιανιστικά έργα, μελοποιήσεις ποιημάτων της [[Επτανησιακή σχολή (λογοτεχνία)|Επτανησιακής ποιητικής σχολής]], καντάδες και άλλα πολλά είδη έργων. Το μουσικό στυλ τους έχει μεγάλη επιρροή από την Ιταλική μουσική (και ιδιαίτερα την Ναπολιτάνικη σχολή), αλλά πάντα έχει μια δική του ιδιαιτερότητα. Αυτό συχνά παρεξηγήθηκε από τους νεότερους μελετητές και μουσικούς, που κατηγόρησαν την Επτανησιακή σχολή για "ιταλισμό". Σπουδαία έργα της 1ης Γενιάς είναι η μελοποίηση του ''Ύμνου προς την Ελευθέρια'' ([[1828]]), η 1η σωζόμενη ελληνική όπερα ''Don Crepuscolo'' ([[1815]]), το 1ο έργο για φωνή στα ελληνικά ''Aria Greca'' ([[1827]]) όλα έργα του Μάντζαρου, η 1η όπερα σε ελληνικό λιμπρέτο ''Ο Υποψήφιος Βουλευτής'' ([[1867]]) του Ξύνδα, η όπερα ''Μάρκος
=== Η 2η Γενιά (1870 – 20ος αιώνας) ===
| |||