Ναύσταθμος Σαλαμίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|Χώρα = [[Αρχείο:Flag of Greece.svg|border|22px]] [[Ελλάδα]]{{GRC}}

|Υπαγωγή = Β΄ Κλάδος -[[Διοίκηση ΔΔΜΝΔιοικητικής Μέριμνας Ναυτικού|Δ.Δ.Μ.Ν.]] [[Γενικό Επιτελείο Ναυτικού|ΓΕΝΓ.Ε.Ν.]]

|διοικητής = [[Αρχιπλοίαρχος]] (Μ) [[ΜιχαήλΓεώργιος Καούτσκης]]Μπαμπλένης

Ο '''Ναύσταθμος Σαλαμίνας''' (ΝΣ) είναι η μεγαλύτερη ελληνική [[ναυτική βάση]] και βρίσκεται ΒΑ.βορειοανατολικά στο νησί της [[Σαλαμίνα|Σαλαμίνας]], καταλαμβάνοντας εκτάσεις εκατέρωθεν του ΒΑ. διαύλου. Βρέχεται από τα βόρεια από τον Κόλπο της Ελευσίνας και από τα νοτιοανατολικά από τον Όρμοόρμο των Παλουκίων ( Σαλαμίνας ) όπου ανήκει στο σύμπλεγμα του [[Σαρωνικός Κόλπος|Σαρωνικού Κόλπουκόλπου]].

Στον ναύσταθμο ΣαλαμίνοςΣαλαμίνας ναυλοχεί το μεγαλύτερο μέρος των πολεμικών πλοίων του [[Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό |Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού]], όπως [[κανονιοφόρος|κανονιοφόρουςκανονιοφόροι]], [[φρεγάτα|φρεγάτες]], [[ναρκαλιευτικό|ναρκαλιευτικά]] κ.αά.. Η πλειονότητα των διοικητικών υπηρεσιών του ελληνικού πολεμικού ναυτικού στεγάζονται σε κτήρια της ναυτικής βάσης. Ο Ναύσταθμος Σαλαμίνας απασχολεί καθημερινώς πάνω από 10.000 εργαζόμενους περιλαμβανομένου των υψηλόβαθμων στελεχών, των αξιωματικών, των υπαξιωματικών, των ναυτών, του τεχνικού προσωπικού και του πολιτικού εργατικού δυναμικού.

Η λέξη Ναύσταθμος''[[ναύσταθμος]]'' παράγεται από τη λέξη «''[[ναυς»]]'', που στην [[αρχαία ελληνική γλώσσα]] σημαίνει πολεμικό πλοίο. Κατ΄Κατ' ακολουθία Ναύσταθμοςναύσταθμος είναι εκείνος ο χώρος, όπου τα πολεμικά πλοία σταθμεύουν για να εκτελεσθούν σ΄σ' αυτά εργασίες συντήρησης και επισκευής, καθώς και για να τους προσφερθούν υπηρεσίες εφοδιασμού σε [[καύσιμα]], [[πυρομαχικά]], [[τρόφιμα]], υλικά, εφόδια κλπ. Οι εργασίες και υπηρεσίες αυτές διατηρούν τα πολεμικά πλοία ετοιμοπόλεμα και τα καθιστούν αξιόμαχα, συμβάλλοντας κατ΄κατ' αυτόν τον τρόπο στη ναυτική ισχύ της χώρας, της οποίας τη σημαία φέρουν .

Ο πρώτος ελληνικός Ναύσταθμοςναύσταθμος μετά την επανάσταση του 1821, ιδρύθηκε το 1829 στον [[Πόρος|Πόρο]] και λειτούργησε εκεί μέχρι το 1881. Κατά το χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο του 1878 έως τα μέσα Απριλίου του 1881, ορισμένες δραστηριότητες του Ναυστάθμου Πόρου είχαν μεταφερθεί προσωρινά στους χώρους της Ιεράς[[Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας|Μονής Φανερωμένης]] στη Σαλαμίνα.

Στις 16 Απριλίου [[1881]] αποφασίσθηκε η ίδρυση Ναυστάθμουναυστάθμου στη Σαλαμίνα στη θέση Αράπη (σημερινή θέση του Ναυστάθμουναυστάθμου). Η συνολική έκταση περίπου 3.000 στρέμματαστρεμμάτων που απαιτείτο για τη δημιουργία του, παραχωρήθηκε δωρεάν από τοτον Δήμο Σαλαμίνας και από ιδιοκτήτες γης του νησιού. Η παραχώρηση αυτή, που έγινε πρωτίστως για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων, έμελλε να αποφέρει και σημαντικά οφέλη στο νησί. Από το 1881 άρχισε σταδιακά η οικοδόμηση του Ναυστάθμου Σαλαμίνας και ταυτόχρονα η μεταφορά των εγκαταστάσεων που υπήρχαν στον Πόρο και στη Μονή Φανερωμένης. Από τα πρώτα κτίσματα που κατασκευάστηκαν στον υπό ανέγερση Ναύσταθμοναύσταθμο ήταν και ηο εκκλησίαναός του Αγίου Νικολάου (τέλη του 1882). Κατά τη διάρκεια των [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικών Πολέμων]], της [[Μικρασιατική εκστρατεία|Μικρασιατικής Εκστρατείαςεκστρατείας]] και των Παγκοσμίων[[Παγκόσμιος Πολέμωνπόλεμος|παγκοσμίων πολέμων]], ο Ναύσταθμος Σαλαμίνας πρόσφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στο ελληνικό έθνος. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών κατακτητών από την Ελλάδα (Οκτώβριος 1944), ο Ναύσταθμοςναύσταθμος είχε υποστεί σημαντικές ζημιές. Οι εργασίες ανασυγκρότησής του άρχισαν το Νοέμβριο του 1944 και σταδιακά αποκατέστησαν τη λειτουργία του.

Πέραν αυτής της συμβολής του Ναυστάθμου στο ελληνικό έθνος, δεν θα πρέπει να αγνοείται και η σημαντική προσφορά του στην οικονομική και κοινωνική ζωή της Σαλαμίνας, όπου εδρεύει και αναπτύσσει τις δραστηριότητές του. Οι θέσεις εργασίας του Ναυστάθμουναυστάθμου, είτε αυτές αφορούν στο στρατιωτικό προσωπικό (Αξιωματικοί -αξιωματικοί, Υπαξιωματικοίυπαξιωματικοί) είτε στο πολιτικό προσωπικό (Διοικητικό -διοικητικό, Τεχνικότεχνικό), πάντοτε αποτελούσαν πόλο έλξης για τον ντόπιο πληθυσμό του νησιού. Κατά τον περασμένο αιώνα τα επαγγέλματα, που τύγχαναν της καθολικής αποδοχής στη μικρή κοινωνία της Σαλαμίνας, ήταν αυτά του παντοπώλη και του εργαζόμενου στοστον Ναύσταθμοναύσταθμο. Η συνήθης ευχή που έδιναν οι γεροντότεροι στους νεότερους για την επαγγελματική τους αποκατάσταση «άντε και οπλονόμος στοστον Ναύσταθμοναύσταθμο», εκφράζει γενικότερα την αγάπη του νησιώτη προς τη θάλασσα και ειδικότερα την άρρηκτη σχέση του Ναυστάθμουναυστάθμου με τη Σαλαμίνα.

Αρκετές από τις θέσεις εργασίας του Ναυστάθμουναυστάθμου, καθ΄καθ' όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του, καλύπτονταν και καλύπτονται από τοτον γηγενή πληθυσμό της Σαλαμίνας. Το γεγονός αυτό έδινε σοβαρό κίνητρο παραμονής των νέων στο νησί τους, αποτρέποντας τη μετανάστευση σ΄σ' άλλους τόπους προς αναζήτηση εργασίας, ιδιαίτερα τα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του 1950. Εξ αυτού του λόγου η Σαλαμίνα υπήρξε όχι μόνο ένας από τους λιγοστούς ελληνικούς τόπους όπου οι κάτοικοί τους κατά κανόνα δεν μετανάστευσαν, αλλά απεναντίας και τόπος όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα πληθυσμός από άλλα μέρη της Ελλάδας. Όλα αυτά εξηγούν το γιατί οι παλαιότεροι κάτοικοι του νησιού αποκαλούσαν τοτον Ναύσταθμοναύσταθμο «Άγιο Σώστη». Οι ανάγκες του Ναυστάθμουναυστάθμου έδιναν πάντα εργασία στους κατοίκους της Σαλαμίνας και έτσι «έσωναν» τους ίδιους αλλά και τον τόπο από τη μετανάστευση.

Σήμερα ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων στην περιοχή του Ναυστάθμου (διευθύνσεις Διευθύνσεις Ναυστάθμουναυστάθμου, Διοικήσειςδιοικήσεις και Πλοίαπλοία Αρχηγείου Στόλου, Ιδιωτικά Συνεργείαιδιωτικά συνεργεία), ανέρχεται περίπου στα 10.000 άτομα, εκ των οποίων οι καταγόμενοι από τη Σαλαμίνα, υπολογίζεται ότι, ξεπερνούν τα 2.000 άτομα. Επίσης αρκετές από τις ανάγκες του Ναυστάθμουναυστάθμου σε τρόφιμα, υλικά, εφόδια και άλλα είδη, καλύπτονται από την τοπική αγορά της Σαλαμίνας, δημιουργώντας κατ΄κατ' αυτόν τον τρόπο επί πλέονεπιπλέον θέσεις εργασίας στο νησί. Με απλούς οικονομικούς όρους, η εργασία δημιουργεί εισόδημα και το εισόδημα οικονομική ανάπτυξη με αποδέκτη, στη συγκεκριμένη περίπτωση, τη Σαλαμίνα.

Σε όσες περιπτώσεις χρειαζόταν η συνδρομή για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών της Σαλαμίνας, ο Ναύσταθμοςναύσταθμος ήταν και είναι πάντα παρών. Μόνο κατά την πενταετία 2001-2005, πυροσβεστικές δυνάμεις του Ναυστάθμουναυστάθμου συμμετείχαν έγκαιρα και αποτελεσματικά σε τουλάχιστον 50 αποστολές κατάσβεσης πυρκαγιών υπαίθρου και εγκαταστάσεων στη Σαλαμίνα.

Βυτιοφόρα οχήματα του Ναυστάθμουναυστάθμου τροφοδοτούν εδώ και αρκετά χρόνια με νερό καθ΄καθ' όλη τη διάρκεια του έτους τις ιστορικές Μονέςμονές Φανερωμένης και Αγίου Νικολάου στα Λεμόνια, καθώς επίσης και τις παιδικές κατασκηνώσεις στην περιοχή Κανάκια κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών.

Το Νοσοκομείονοσοκομείο του Ναυστάθμουναυστάθμου προσφέρει σημαντική ιατρική βοήθεια στους κατοίκους της Σαλαμίνας, ιδιαίτερα στους εργαζόμενους σ΄σ' αυτόν και στα μέλη των οικογενειών τους. Πριν από την πρόσφατη εγκατάσταση των κινητών μονάδων του ΕΚΑΒ[[Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας|Ε.Κ.Α.Β.]] στο νησί, πολλά έκτακτα και σοβαρά περιστατικά υγείας των κατοίκων της Σαλαμίνας αντιμετωπίζονταν με επιτυχία από το νοσοκομείο του Ναυστάθμουναυστάθμου.

Αξιόλογη, επίσης, είναι η συμβολή του Ναυστάθμουναυστάθμου στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης των νέων. Στις εγκαταστάσεις του Ναυστάθμουναυστάθμου λειτουργούν σχολές 3ετούςτριετούς εκπαίδευσης διαφόρων ειδικοτήτων του ΟΑΕΔ[[Οργανισμός Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού|Ο.Α.Ε.Δ.]]. Σ΄Σ' αυτές φοιτούν συνολικά περίπου 130 μαθητές, πολλοί μάλιστα εκ των οποίων κατάγονται από τη Σαλαμίνα. Στους μαθητές παρέχεται δωρεάν εκπαίδευση και αμοιβή για το χρόνο της πρακτικής εξάσκησής τους, η οποία διεξάγεται στα συνεργεία του Ναυστάθμουναυστάθμου.

*Αντιναύαρχος Θ. Κατωπόδης ΠΝ, ''ΠΝ «Σαλαμίνα, η Αγαπημένη»'', περιοδικό ''Έρευνα'', τεύχος Ιουλ.-Αυγ. 2001.

*Πλοίαρχος (Ο) Ν. Τσαπράζης ΠΝ, ''ΠΝ «Ο Πολεμικός Ναύσταθμος Σαλαμίνας»'', Εκδόσεις Ιστορικής Υπηρεσίας Ναυτικού, 1991.

*Αντιπλοίαρχος (Ο) Αθ. Τσιλιβίγκος ΠΝ, ''ΠΝ «Σαλαμίνα, Μονή Φανερωμένης και ο Πρώτοςπρώτος Ναύσταθμοςναύσταθμος 1878-1881»'', Εκδόσεις Ίανθος, 2005.

*Π. Φήμης, ''Το Ιστορικόιστορικό του Πολεμικού Ναυστάθμου Σαλαμίνας'', περιοδικό ''Έρευνα'', τεύχος Ιουλ.-Αυγ. 2001.