Κίνημα Εθνικής Αμύνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
|||
Γραμμή 6:
===Η Ελλάδα κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο===
Τον Αύγουστο του 1914, ξέσπασε ο [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος]]. Η [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1910|Ελληνική Κυβέρνηση]] με πρωθυπουργό τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]], προσπάθησε να διαπραγματευθεί την έξοδο της στον πόλεμο ώστε σε περίπτωση νίκης να έχει το μέγιστο δυνατό εδαφικό όφελος.
Στις [[22 Σεπτεμβρίου]] του [[1915]], ο Ελευθέριος Βενιζέλος κάλεσε τις [[Αντάντ|συμμαχικές δυνάμεις]] της Αντάντ στην [[Θεσσαλονίκη]] χωρίς έγκριση από τον Βασιλιά και την Βουλή, παραβαίνοντας έτσι την επίσημη Ελληνική [[ουδετερότητα]]. Οι Αγγλογάλλοι προχώρησαν στην κατάληψη της [[Θεσσαλονίκη]]ς σύμφωνα με τα σχέδια τους για το [[Μακεδονικό Μέτωπο|μακεδονικό μέτωπο]] και κατόπιν αδείας του πρωθυπουργού Βενιζέλου, η οποία δόθηκε χωρίς την συγκατάθεση της [[Βουλή των Ελλήνων|Ελληνικής Βουλής]]. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, ο [[Ιταλικός Στρατός|ιταλικός]] και ο [[Γαλλικός Στρατός|γαλλικός]] στρατός, κατέλαβε την [[Κέρκυρα]] εγκαθιστώντας εκεί την εξόριστη Σέρβικη κυβέρνηση, καθώς και τα υπολείμματα του Σέρβικου στρατού. Με το τέλος του 1915, είχε γίνει πια φανερό ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να επιβάλλει την [[Ουδετερότητα|ουδετερότητά]] της.▼
===Η δημιουργία της ''Επιτροπής Εθνικής Αμύνης''===
Μία ομάδα πολιτών της [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Μακεδονίας]] και αξιωματικών, βλέποντας τον κίνδυνο να δώσουν οι σύμμαχοι τη [[Θεσσαλονίκη]] και τη [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Μακεδονία]] στο [[Βασίλειο της Σερβίας]], αλλά και πιστεύοντας στις ωφέλειες για την Ελλάδα από πιθανή νίκη των δυτικών συμμάχων, σκέφθηκε την κήρυξη επανάστασης για την έξοδο της Ελλάδας στον πόλεμο. Η ομάδα αυτή ονομάσθηκε ''«Επιτροπή Εθνικής Αμύνης»'' και την αποτελούσαν οι [[Δημήτριος Δίγκας]], [[Περικλής Ι. Αργυρόπουλος|Περικλής Αργυρόπουλος]], [[Αλέξανδρος Ζάννας]], [[Κωνσταντίνος Αγγελάκης]], [[Νικόλαος Μάνος (δήμαρχος)|Νικόλαος Μάνος]], [[Δημήτριος Πάζης]], Π. Γραικός ''(εκπρόσωπος [[Νομός Φλώρινας|Φλώρινας]])'', Ζερβός ''(εκπρόσωπος [[Νομός Δράμας|Δράμας]])'', [[Εμμανουήλ Χ. Ζυμβρακάκης]], [[Νικόλαος Πλαστήρας]], Θαλής Κουτούπης κ.ά. Η αρχηγία δόθηκε στον ηθικό αυτουργό του κινήματος τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]], ο οποίος όμως για να την αναλάβει έθεσε ως όρο τη συμμετοχή στρατιωτικών μονάδων στο κίνημα, το οποίο επιθυμούσε πανελληνίως και όχι μόνο στη Μακεδονία.
== Έξοδος στον πόλεμο ==
▲Στις [[22 Σεπτεμβρίου]] του [[1915]], ο Ελευθέριος Βενιζέλος κάλεσε τις [[Αντάντ|συμμαχικές δυνάμεις]] της Αντάντ στην [[Θεσσαλονίκη]] χωρίς έγκριση από τον Βασιλιά και την Βουλή, παραβαίνοντας έτσι την επίσημη Ελληνική [[ουδετερότητα]]. Οι Αγγλογάλλοι προχώρησαν στην κατάληψη της [[Θεσσαλονίκη]]ς σύμφωνα με τα σχέδια τους για το [[Μακεδονικό Μέτωπο|μακεδονικό μέτωπο]] και κατόπιν αδείας του πρωθυπουργού Βενιζέλου, η οποία δόθηκε χωρίς την συγκατάθεση της [[Βουλή των Ελλήνων|Ελληνικής Βουλής]]. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, ο [[Ιταλικός Στρατός|ιταλικός]] και ο [[Γαλλικός Στρατός|γαλλικός]] στρατός, κατέλαβε την [[Κέρκυρα]] εγκαθιστώντας εκεί την εξόριστη Σέρβικη κυβέρνηση, καθώς και τα υπολείμματα του Σέρβικου στρατού. Με το τέλος του 1915, είχε γίνει πια φανερό ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να επιβάλλει την [[Ουδετερότητα|ουδετερότητά]] της.
===Εισβολή των Κεντρικών Δυνάμεων===
| |||