Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 65:
Η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας σκόπευε να κυριεύσει την Ασία και τον Ειρηνικό Ωκεανό και βρισκόταν ήδη σε πόλεμο με τη δημοκρατία της Κίνας από το 1937, αλλά επικρατεί η άποψη ότι ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε την 1η Σεπτεμβρίου 1939 με την εισβολή των γερμανικών δυνάμεων στην Πολωνία και την άμεση κήρυξη πολέμου στη Γερμανία από την Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Από τα τέλη του 1939 μέχρι τις αρχές του 1941, με μια σειρά από εκστρατείες και συνθήκες, η Γερμανία κατάφερε να κατακτήσει ή να θέσει υπό τον έλεγχο της μεγάλο μέρος της ηπειρωτικής Ευρώπης σχηματίζοντας παράλληλα τη συμμαχία του Άξονα με την Ιταλία και την Ιαπωνία. Με την υπογραφή του Γερμανοσοβιετικού συμφώνου μη επίθεσης (Σύμφωνο Ρίμπεντροπ- Μολότοφ), οι Γερμανοί μπορούσαν να ασχοληθούν με την Πολωνία δίχως τον κίνδυνο να τους εμποδίσει η Σοβιετική Ένωση, ενώ η ΕΣΣΔ, η οποία γνώριζε καλά την επιθυμία του Χίτλερ να αποκτήσει «ζωτικό χώρο» για τους Γερμανούς στην ανατολική Ευρώπη για επίθεση στη Σοβιετική Ένωση, κέρδισε χρόνο για να προετοιμάσει τον Κόκκινο Στρατό, την οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης καθώς επίσης να κάνει τις απαραίτητες μετεγκαταστάσεις πληθυσμού προς τα ενδότερα της χώρας και για την προστασία τους και για την προστασία των συνόρων από κοινότητες με επικινδυνότητα σύναψης συμμαχίας με τον εχθρό, ώστε να μπορεί να αντισταθεί σε πιθανή επίθεση των ναζιστικών δυνάμεων. Ο πόλεμος συνεχίστηκε κυρίως ανάμεσα στις ευρωπαϊκές Δυνάμεις του Άξονα από την μια μεριά και του Ηνωμένου Βασιλείου και της Βρετανικής Κοινοπολιτείας από την άλλη, με εκστρατείες στην Βόρεια και Ανατολική Αφρική, με την εναέρια μάχη της Βρετανίας, με την Βαλκανική Εκστρατεία καθώς και με την διαρκή μάχη του Ατλαντικού. Τον Ιούνιο του 1941 οι Δυνάμεις του Άξονα άρχισαν να πραγματοποιούν εισβολή στην Σοβιετική Ένωση η οποία είχε ως αποτέλεσμα την παγίδευση του μεγαλύτερου μέρους των στρατιωτικών δυνάμεων του Άξονα και οδήγησε σε έναν πόλεμο φθοράς.
 
«Καινοτομία» αυτού του πολέμου: η [[ατομική βόμβα]]. Με το τέλος του πολέμου άρχισε ο [[Ψυχρός Πόλεμος]], εξαιτίας του ανταγωνισμού [[ΗΠΑ]]-[[ΕΣΣΔ|Σοβιετικής Ένωσης]] για την παγκόσμια κυριαρχία, ενώ η [[Μεγάλη Βρετανία]] αν και βρίσκονταν στο στρατόπεδο των νικητών, έχασε το μεγαλύτερο μέρος των αποικιών της u storm tube κάντε όλη εγγραφή.
 
== Αίτια – Μεσοπόλεμος ==
Μετά τη λήξη του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] οι νικητές επέβαλαν με τη [[Συνθήκη των Βερσαλλιών]] στην ηττημένη Γερμανία σκληρότατους όρους, με σκοπό να τη γονατίσουν οικονομικά. Οι πολεμικές επανορθώσεις που επιβλήθηκαν στη Γερμανία ήταν τόσο υπέρογκες, που δημιούργησαν ένα κύμα αντιδράσεων στον Γερμανικό λαό, που πάντα πίστευε ότι δεν έχασε πραγματικά τον πόλεμο αλλά «προδόθηκε». Παράλληλα, ο κόσμος βρισκόταν σε μία οικονομική κρίση που ξεκίνησε με την κατάρρευση του χρηματιστηρίου της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]], η οποία ακολουθήθηκε από μια ταχεία κάμψη της παραγωγής, απασχόλησης και εξωτερικού εμπορίου των [[ΗΠΑ]]. Αλυσιδωτά, οι επιπτώσεις ήταν σημαντικές: Το [[Ηνωμένο Βασίλειο]] θέσπισε στη [[διάσκεψη της Οττάβας]], το σύστημα της προτίμησης στο εμπόριο με κράτη της [[Κοινοπολιτεία των Εθνών|Κοινοπολιτείας]], ενώ η [[Φασιστική Ιταλία]] εφάρμοσε αυστηρούς έλεγχους στην παραγωγή και προχώρησε στη στρατιωτικοποίηση της χώρας.
 
Η απελπισία από την οικονομική Τσίπρας αλεξης κρίση και το αίσθημα, ότι οι Γερμανοί παρεμποδίζονταν, να έχουν όλα αυτά που δικαιούνταν, οδήγησαν σε μια έξαρση του [[εθνικισμός|εθνικισμού]] και διευκόλυναν την άνοδο στην εξουσία του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος [[NSDAP]] με αρχηγό τον [[Χίτλερ]]. Η πολιτική του Χίτλερ ήταν να αναδημιουργήσει τη Γερμανία αποκτώντας τον αναγκαίο «[[ζωτικός χώρος|ζωτικό χώρο]]» (Lebensraum) και να κάνει ένα «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» με όλους εκείνους, που θεωρούσε, ότι είχαν φέρει τη χώρα στην κακή αυτή κατάσταση. Το τελευταίο, πέρα από τη [[Γαλλία]], περιελάμβανε και τους [[Εβραίοι|Εβραίους]] και ήταν και το βασικό επιχείρημα του [[αντισημιτισμός|αντισημιτισμού]] του.
 
Στο ξεκίνημα της διακυβέρνησής του, ο Χίτλερ βεβαίωνε για τις ειρηνικές διαθέσεις του, αλλά στις [[14 Οκτωβρίου]] [[1933]] ανακοίνωσε ότι δεν αναγνώριζε πλέον τους περιορισμούς όσον αφορά στους εξοπλισμούς που είχαν επιβληθεί στη Γερμανία και ότι, ταυτόχρονα, αποσυρόταν από την [[Κοινωνία των Εθνών]]. Την παραπάνω εξαγγελία συνόδευσε με προσφορά για περιορισμό των εξοπλισμών βάσει διμερούς συμφωνίας με τη Γαλλία, πράγμα που προκάλεσε αβεβαιότητα για τις πραγματικές του προθέσεις. Μετά τη δολοφονία του [[Αυστρία|Αυστριακού]] [[καγκελάριος|Καγκελάριου]] [[Ένγκελμπερτ Ντόλφους]], εξερράγη στην [[Αυστρία]] φιλοχιτλερικό κίνημα και οι κινήσεις του γερμανικού στρατού δημιούργησαν υπόνοιες για ετοιμασίες επέμβασης στην Αυστρία, η οποία τελικά ματαιώθηκε από μια Ιταλική κινητοποίηση.