Κωνσταντίνος Καραμανλής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 60:
Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο της Πρώτης Σερρών, στη συνέχεια στο ημιγυμνάσιο της [[Νέα Ζίχνη|Νέας Ζίχνης]], κωμόπολης της περιφέρειας, και ύστερα (1920) στο Γυμνάσιο [[Σέρρες|Σερρών]]. Το 1923 μετακόμισε στην [[Αθήνα]]. Αρχικά φοίτησε στο Λύκειο Μεγαρέως για να αποφοιτήσει από το 8ο Γυμνάσιο Αθηνών (στην [[Κυψέλη (Αθήνα)|Κυψέλη]]). Σπούδασε στη [[Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών|Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών]] (1925-1929) απ' όπου έλαβε το πτυχίο της [[Νομική|νομικής]] στις 13 Δεκεμβρίου του 1929. Αφού υπηρέτησε στρατιωτική θητεία 4 μηνών ως μέλος πολύτεκνης οικογένειας, άσκησε δικηγορία στις Σέρρες από το 1930 έως το 1935. Με έντονη ροπή στον δημόσιο βίο και ενδεικτικά μίας ισχυρής προσωπικότητας, έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη σε ηλικία 28 ετών πληρεξούσιος Σερρών με το [[Λαϊκό Κόμμα]] στις [[Ελληνικές εκλογές 1935|εκλογές για τη συντακτική συνέλευση του 1935]], από την οποία απέσχε το [[Κόμμα Φιλελευθέρων]]. Η εδραίωσή του στην τοπική πολιτική επιβεβαιώθηκε όταν επανεξελέγη βουλευτής στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1936|εκλογές για τη Γ΄ αναθεωρητική Βουλή του Ιανουαρίου του 1936]], οπότε συμμετείχαν και οι βενιζελικοί και ίσχυσε σύστημα [[Απλή αναλογική|απλής αναλογικής]].
 
Η [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|Δικτατορία της 4ης Αυγούστου]] του 1936 διέκοψε την πολιτική του σταδιοδρομία. Επανήλθε στις Σέρρες, όπου άσκησε τη δικηγορία έως το 1941. Κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] παρέμεινε στην Αθήνα χωρίς να αναμιχτεί ενεργά στην πολιτική. Τη περίοδο 1942-1943 συμμετείχε σε μία άτυπη ομάδα πολιτικού προβληματισμούπροβληματισμούμε την ονομασία"Σοσιαλιστική Ένωση", την οποία αποτελούσαν αξιόλογοι μετέπειτα πολιτικοί και τραπεζίτες, όπως ο [[Κωνσταντίνος Τσάτσος]], ο [[Γεώργιος Μαύρος]], ο [[Πέτρος Γαρουφαλιάς]], ο [[Άγγελος Αγγελόπουλος]] και ο [[Ξενοφών Ζολώτας]].<ref Ηname="Μπαλή">Μπαλή αξιολόγησήΧαρίκλεια, του''«Το γιαΠανεπιστήμιο τηνΑθηνών αποτελεσματικότητακατά τηςτο ομάδαςδιάστημα ήταν αρνητική1938-1945.Η Θεωρούσε ότι ο προβληματισμόςπερίπτωση της δενΝομικής ήτανΣχολής»'', πολιτικάδιδακτορική αλλάδιατριβή, μάλλονΑθήνα ακαδημαϊκά2014, προσανατολισμένοςσελ. Αξιοσημείωτα219</ref> στοιχεία ήτανΗ ότι, εκτόςαξιολόγησή του ιδίου,για οιτην υπόλοιποι ανήκαν στον φιλελεύθερο ή και στον σοσιαλιστικό χώρο, ένδειξηαποτελεσματικότητα της δυνατότητάςομάδας τουήταν νααρνητική. συνδιαλέγεται, καιΘεωρούσε ότι ορισμένοι από αυτούς, ο Ζολώταςπροβληματισμός καιτης ο Αγγελόπουλος, θα χρησιμοποιούνταν από τον ίδιο αργότερα σε κορυφαίες θέσεις στον δημόσιο τραπεζικό τομέα, ο Ζολώταςδεν ήταν στηνπολιτικά ουσίααλλά ομάλλον ιθύνωνακαδημαϊκά νους της ελληνικής αναπτυξιακής πολιτικής από το 1953 και μετάπροσανατολισμένος.
 
Το καλοκαίρι του 1944 ο Καραμανλής προσπάθησε να εμπλακεί πιο ενεργά στις πολιτικές εξελίξεις, διαφεύγοντας με πλωτό μέσο στη [[Μέση Ανατολή]], όπου είχε σχηματιστεί νέα εξόριστη κυβέρνηση υπό τον [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεώργιο Παπανδρέου]] μετά το [[Συνέδριο του Λιβάνου]]. Η μετάβασή του εντούτοις καθυστέρησε πολύ, ώστε όταν τελικά ο Καραμανλής βρέθηκε στο [[Κάιρο]] τον Οκτώβριο, η Αθήνα είχε μόλις απελευθερωθεί από τους [[Γερμανία|Γερμανούς]] και ο ίδιος υποχρεωτικά θα επέστρεφε στο τέλος του ίδιου μήνα.