Κωνσταντίνος Καραμανλής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) |
|||
Γραμμή 60:
Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο της Πρώτης Σερρών, στη συνέχεια στο ημιγυμνάσιο της [[Νέα Ζίχνη|Νέας Ζίχνης]], κωμόπολης της περιφέρειας, και ύστερα (1920) στο Γυμνάσιο [[Σέρρες|Σερρών]]. Το 1923 μετακόμισε στην [[Αθήνα]]. Αρχικά φοίτησε στο Λύκειο Μεγαρέως για να αποφοιτήσει από το 8ο Γυμνάσιο Αθηνών (στην [[Κυψέλη (Αθήνα)|Κυψέλη]]). Σπούδασε στη [[Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών|Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών]] (1925-1929) απ' όπου έλαβε το πτυχίο της [[Νομική|νομικής]] στις 13 Δεκεμβρίου του 1929. Αφού υπηρέτησε στρατιωτική θητεία 4 μηνών ως μέλος πολύτεκνης οικογένειας, άσκησε δικηγορία στις Σέρρες από το 1930 έως το 1935. Με έντονη ροπή στον δημόσιο βίο και ενδεικτικά μίας ισχυρής προσωπικότητας, έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη σε ηλικία 28 ετών πληρεξούσιος Σερρών με το [[Λαϊκό Κόμμα]] στις [[Ελληνικές εκλογές 1935|εκλογές για τη συντακτική συνέλευση του 1935]], από την οποία απέσχε το [[Κόμμα Φιλελευθέρων]]. Η εδραίωσή του στην τοπική πολιτική επιβεβαιώθηκε όταν επανεξελέγη βουλευτής στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1936|εκλογές για τη Γ΄ αναθεωρητική Βουλή του Ιανουαρίου του 1936]], οπότε συμμετείχαν και οι βενιζελικοί και ίσχυσε σύστημα [[Απλή αναλογική|απλής αναλογικής]].
Η [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|Δικτατορία της 4ης Αυγούστου]] του 1936 διέκοψε την πολιτική του σταδιοδρομία. Επανήλθε στις Σέρρες, όπου άσκησε τη δικηγορία έως το 1941. Κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] παρέμεινε στην Αθήνα χωρίς να αναμιχτεί ενεργά στην πολιτική. Τη περίοδο 1942-1943 συμμετείχε σε μία άτυπη ομάδα πολιτικού
Το καλοκαίρι του 1944 ο Καραμανλής προσπάθησε να εμπλακεί πιο ενεργά στις πολιτικές εξελίξεις, διαφεύγοντας με πλωτό μέσο στη [[Μέση Ανατολή]], όπου είχε σχηματιστεί νέα εξόριστη κυβέρνηση υπό τον [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεώργιο Παπανδρέου]] μετά το [[Συνέδριο του Λιβάνου]]. Η μετάβασή του εντούτοις καθυστέρησε πολύ, ώστε όταν τελικά ο Καραμανλής βρέθηκε στο [[Κάιρο]] τον Οκτώβριο, η Αθήνα είχε μόλις απελευθερωθεί από τους [[Γερμανία|Γερμανούς]] και ο ίδιος υποχρεωτικά θα επέστρεφε στο τέλος του ίδιου μήνα.
|