Λογοθεραπεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
{{πηγές|13|05|2010}}
'''Λογοθεραπεία''' είναι η [[επιστήμη]] που ασχολείται με τις διαταραχές λόγου, [[φωνή]]ς [[ομιλία]]ς και μάσησης – κατάποσης σε [[παιδί|παιδιά]] και [[ενήλικας|ενήλικες]], όποια κι αν είναι η αιτία αυτών των διαταραχών: νευρολογική, εξελικτική ή λειτουργική. Αποσκοπεί στην ανάπτυξη της εξωλεκτικής και λεκτικής [[επικοινωνία]]ς, την καθαριότητα της ομιλίας και της φωνής και στην παραγωγή λόγου των βαρήκοων.
'''Ορισμός:''' Ο λογοθεραπευτής είναι ο επιστήμονας που ασχολείται με την εκτίμηση, τη διάγνωση και τη θεραπεία των διαταραχών του λόγου, της φωνής και της ομιλίας.
== Στάδια φυσιολογικής εξελικτικής ανάπτυξης του λόγου ==
Γραμμή 63 ⟶ 65 :
Ο όρος «μαθησιακές δυσκολίες» πρωτοεμφανίστηκε το 1962 στην βιβλιογραφία της ειδικής αγωγής από τον Samuel Kirk (Hammill, 1990). Από τότε έχει αναπτυχθεί ένα μεγάλο σύνολο ορισμών ανάλογα με την κυρίαρχη αντίληψη κάθε εποχής σχετικά με τη φύση των μαθησιακών δυσκολιών. Πρόκειται για μια διαδικασία που δεν έχει περατωθεί ακόμη αφού η επιστημονική κοινότητα βρίσκεται σε μια διαρκή προσπάθεια για βελτίωση του ορισμού.
Σύμφωνα πάντως με έναν ευρέως αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα ορισμό, “οι μαθησιακές δυσκολίες είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε μια ανομοιογενή ομάδα διαταραχών οι οποίες εκδηλώνονται με σημαντικές δυσκολίες στην πρόσκτηση και χρήση ικανοτήτων ακρόασης, ομιλίας, ανάγνωσης, γραφής, συλλογισμού ή μαθηματικών ικανοτήτων. Οι διαταραχές αυτές είναι εγγενείς στο άτομο και αποδίδονται σε δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος και μπορεί να υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Προβλήματα σε συμπεριφορές αυτοελέγχου, κοινωνικής αντίληψης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης μπορεί να συνυπάρχουν με τις μαθησιακές δυσκολίες, αλλά δεν συνιστούν από μόνα τους μαθησιακές δυσκολίες. “(Hammill, 1990).4
'''Ορισμός:''' Ο λογοθεραπευτής είναι ο επιστήμονας που ασχολείται με την εκτίμηση, τη διάγνωση και τη θεραπεία των διαταραχών του λόγου, της φωνής και της ομιλίας.
'''Περιγραφή:''' Το επάγγελμα του λογοθεραπευτή, σχετίζεται στενά με εκείνο του γιατρού, του εκπαιδευτικού και του ψυχολόγου και περιλαμβάνει σειρά δραστηριοτήτων όπως, διάγνωση των διαταραχών λόγου, ομιλίας και φωνής, ανταλλαγή απόψεων με άλλους συναδέλφους ή τα μέλη της διεπιστημονικής ομάδας για την εκτίμηση ενός συγκεκριμένου προβλήματος, οργάνωση του προγράμματος θεραπείας, εφαρμογή του θεραπευτικού προγράμματος και καταγραφή της προόδου του ασθενούς. Ακόμη, περιλαμβάνει την ενημέρωση και εκπαίδευση των γονέων ή/και άλλων συγγενών γύρω από τον κατάλληλο χειρισμό μιας διαταραχής, ώστε να συμμετέχουν ενεργά και να συμβάλουν στη διαδικασία της αποκατάστασης.
'''Προϋποθέσεις άσκησης:''' Μέχρι τώρα δεν χορηγείται άδεια άσκησης του επαγγέλματος.
'''Εκπαίδευση:''' Για να γίνει κανείς λογοθεραπευτής, χρειάζεται να έχει πτυχίο του τμήματος λογοθεραπείας των Τ.Ε.Ι. Επειδή για τη λογοθεραπεία απαιτεί να έχει ο επαγγελματίας ένα καλό υπόβαθρο θεωρητικών γνώσεων και πρακτικής κατάρτισης, οι πτυχιούχοι συνεχίζουν τις σπουδές τους σε μεταπτυχιακό επίπεδο, κυρίως σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
'''Σπουδαιότητα:''' Ο λογοθεραπευτής, για να βοηθήσει τους ασθενείς του, χρειάζεται να έχει ο ίδιος καλή άρθρωση και καθαρή ομιλία, κοινωνική επιδεξιότητα και ικανότητα επικοινωνίας. Επειδή το επάγγελμά του είναι απαιτητικό, πρέπει να είναι ευαίσθητος, υπομονετικός και επίμονος, όταν το περιστατικό έχει αργή εξέλιξη. Η εγκαρδιότητά του καθώς και η θετική και ενθαρρυντική προς τον πάσχοντα συμπεριφορά του, διευκολύνουν τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα τους, επιταχύνοντας έτσι την πρόοδο του ασθενή. Ακόμα, ο λογοθεραπευτής πρέπει να είναι αποφασιστικός, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, να διαθέτει οργανωτικές δεξιότητες και τη διάθεση να συνεργάζεται με άλλους επαγγελματίες για την αντιμετώπιση δύσκολων περιστατικών. Τέλος, θα πρέπει να ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις στην επιστήμη του.
'''Μέλλον:''' Το επάγγελμα είναι σχετικά νέο στην Ελλάδα και όσοι το ασκούν εξακολουθούν να έχουν καλές προοπτικές και σταθερότητα απασχόλησης, καθώς και ικανοποιητικές απολαβές.
Οι αποδοχές του μπορεί να παρουσιάζουν μεγάλη διακύμανση, αλλά γενικά θεωρείται ικανοποιητικά αμειβόμενος.
'''Επαγγελματικές συνθήκες:''' Στην αποκατάσταση των διαταραχών του λόγου, ο επαγγελματίας συναντά δυσκολίες και ιδιαιτερότητες, έχει μεγάλη ευθύνη για το αποτέλεσμα και έρχεται αντιμέτωπος με την κούραση σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο. Η παρέμβασή του γίνεται είτε σε ατομικό επίπεδο (παρακολουθεί τον ασθενή μόνο του κάθε φορά), είτε ομαδικό (παρακολουθεί ομάδα ασθενών με τις ίδιες ή παρόμοιες διαταραχές). Κυρίως εργάζεται μόνος του. Στην ομαδική θεραπεία όμως, μπορεί να εργαστεί μαζί με κάποιον άλλο συνάδελφό του για τη διευκόλυνση των εργασιών της ομάδας. Πολλές φορές ανταλλάσσει απόψεις με επιστήμονες συναφών ειδικοτήτων, ακούει τις απόψεις τους και αποφασίζουν μαζί για τον τρόπο παρέμβασης σε δύσκολες περιπτώσεις.
Ο λογοθεραπευτής, εργάζεται μέσα σε γραφείο ή άλλο κλειστό χώρο κατάλληλα διαμορφωμένο για τις ανάγκες των πελατών του, υγιεινό και ευπρεπή.
== '''Αγορά Εργασίας''' ==
Τομείς Απασχόλησης και Προοπτικές Αγοράς Εργασίας:Ο λογοθεραπευτής μπορεί να εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας διατηρώντας ιδιωτικό γραφείο, ή σε νοσοκομεία, ιδρύματα για παιδιά και ενήλικες, κέντρα αποκατάστασης, κέντρα πρώιμης παρέμβασης και ψυχικής υγιεινής, θεατρικούς οργανισμούς και Μ.Μ.Ε.
'''Επαγγελματικές οργανώσεις:''' Συλλογικός Φορέας για τους Λογοθεραπευτές είναι η ΠΟΕΔΗΝ
== Πηγές ==
| |||