Τριακονταετής Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 57:
Αλλά ο Φερδινάνδος τον είχε ακόμη ανάγκη. Τον Μάρτιο του 1629 δημοσίευσε το Διάταγμα περί Αποδόσεως : όλα τα περιουσιακά στοιχεία που είχαν αφαιρεθεί από την Καθολική Εκκλησία μετά το 1552, θα ξαναγύριζαν σ’ αυτήν. Επρόκειτο για μια πλήρη ανατροπή της κοινωνικής τάξεως και για οικονομική καταστροφή πληθυσμών, καθώς τα κτήματα αυτά είχαν αγοραστεί κανονικά και πολλά απ’ αυτά είχαν μεταβιβαστεί μία ή περισσότερες φορές. Το διάταγμα επιβλήθηκε δια της βίας χάρη στον στρατό του Βάλλενσταϊν παντού εκτός από το [[Μαγδεβούργο]] που αντιστάθηκε επιτυχώς. Εκκλησιαστικές ηγεμονίες και μονές αναβίωσαν και βάσει της αρχής cuius regio, eius religio όσοι δεν προσχωρούσαν στον Καθολικισμό εκδιώκονταν.
 
Εφ΄όσον δεν χρειαζόταν πλέον τον Βάλλενσταϊν, ο Φερδινάνδος συμφώνησε να τον παραμερίσει. Του ζήτησε 30.000 άντρες του για την Ιταλία. Ο Βάλλενσταϊν έφερε αντιρρήσεις επικαλούμενος τον σουηδικό κίνδυνο αλλά ο αυτοκράτορας, πιεζόμενος και από τους εκλέκτορες, πήρε τιςτους 30.000 άντρες και τον Σεπτέμβριο του 1630 ανακοίνωσε την αντικατάσταση του Βάλλενσταϊν από τον Μαξιμιλιανό της Βαυαρίας. Ο Βάλλενσταϊν αποσύρθηκε στα κτήματά του στην Βοημία και περίμενε βέβαιος για την ανάκλησή του, γιατί ο βασιλιάς της Σουηδίας [[Γουσταύος Β΄ Αδόλφος της Σουηδίας|Γουσταύος Αδόλφος]] είχε εισβάλει στην αυτοκρατορία.