Τα '''κλειστά''' ή '''έκροτταέκκροτα σύμφωνα''' στην [[φωνητική]] είναι [[σύμφωνο|σύμφωνα]] κατά την προφορά των οποίων φράζεται η φωνητική οδός, φαινόμενο το οποίο αναφέρεται ως ''συμφωνική φραγή''. Αντιτίθενται με τα έρρινα και τα τριβόμενα διότι μεν στα πρώτα παρότι η στοματική κοιλότητα παραμένει κλειστή ο αέρας διαφεύγει από τη μύτη ενώ στα δεύτερα το στοματικό κανάλι δεν κλείνει απόλυτα. Ως ''κλειστή φάση'' αναφέρεται το διάστημα κατά το οποίο διατηρείται η φραγή, ενώ ως ''έκρηξη'' η λήξη της φραγής με την απελευθέρωση του αέρα.<ref>{{Cite book|url=https://web.archive.org/web/20170424203542/http://www.diapolis.auth.gr/diapolis_files/drasi5/EP_5.2.2_Ekthesi_Alvaniki_Kef1_Fonitiki.pdf|title=Συγκριτική περιγραφή Αλβανικής - Ελληνικής (αποδόσεις όρων)|last=Λέγγερης|first=Άγγελος|publisher=diapolis.auth.gr|year=|isbn=|location=|page=3}}</ref>
Όλες οι γλώσσες του κόσμου διαθέτουν κλειστά σύμφωνα με τα πιο κοινά να είναι τα [p], [t] και [k]. Τα κλειστά σύμφωνα των [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικών]] είναι τα διχειλικά [b] και [p], τα οδοντικά [d] και [t], τα ουρανικά [c] και [ɟ] και τα υπερωικά [g] και [k], με όλα τους να αποτελούν φωνήματα πέραν των δύο ουρανικών.<ref>Μποτίνης, Α. (2011): ''Φωνητική της ελληνικής''. ISEL.</ref>
