Μαυρίκιος (αυτοκράτορας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 41:
Ο Μαυρίκιος γεννήθηκε στην Αραβησσό της [[Καππαδοκία]]ς το έτος 539 μ.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Παύλος και ο ίδιος είχε τρία αδέρφια, τον Πέτρο, τη Θεόκτιστη και τη Γορδία.<ref name="PLRE855">Martindale, Jones & Morris (1992), p. 855</ref>
Ο Μαυρίκιος ήταν διακεκριμένος στρατηγός και χρίστηκε διάδοχος του [[Τιβέριος Β'|Τιβέριου]] μια εβδομάδα πριν τον θάνατο του τελευταίου, νυμφευόμενος ταυτόχρονα την κόρη του Αυτοκράτορα. Ο Μαυρίκιος, ικανός ηγέτης και διπλωμάτης, γρήγορα αντελήφθη την ανάγκη για ειρήνη με τους Πέρσες ύστερα από σχεδόν δύο δεκαετίες εξαντλητικού πολέμου στην [[Αρμενία]] και τη [[Μεσοποταμία]]. Με τον θάνατο του [[Χοσρόης Α΄ της Περσίας|Χοσρόη Α΄]] το 579, διαδέχεται τον τελευταίο ο γιος του Ορμίσδας ο οποίος συνέχισε ανεπιτυχώς τον πόλεμο κατά των Ρωμαίων και απέρριψε προτάσεις της Κωνσταντινούπολης για ειρήνη. Ο Ορμίσδας ανατράπηκε τελικώς το 590 και ο γιος του, [[Χοσρόης
Επί των ημερών του, Πατριάρχης [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] ήταν ο [[Πατριάρχης Ιωάννης Δ΄ Νηστευτής|Ιωάννης, ο επονομαζόμενος Νηστευτής]]. Αυτός για πρώτη φορά στην ιστορία θα υιοθετήσει τον τίτλο «[[Οικουμενικός Πατριάρχης|Οικουμενικός]]», γεγονός που θα πυροδοτήσει το μένος του [[Όσιος Γρηγόριος Α' ο Διάλογος|Πάπα Γρηγορίου του Μεγάλου]]. Ο Ιωάννης όμως, υποστηριζόμενος από τον Αυτοκράτορα, δεν υποχωρούσε μπροστά στις αντιδράσεις του Πάπα, με αποτέλεσμα η Εκκλησία να προχωρήσει ένα σημαντικό βήμα προς το Σχίσμα που έμελλε να οριστικοποιηθεί το [[1054]].
Γραμμή 51:
Το [[602]] διέταξε τα στρατεύματά του να παραμείνουν κατά τη διάρκεια του χειμώνα στα φυλάκιά τους βόρεια του Δούναβη, προκειμένου να εξοικονομήσει τα έξοδα της επιστροφής τους στην Κωνσταντινούπολη. Αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει ανταρσία στις τάξεις του στρατεύματος με την ηγεσία ενός χαμηλόβαθμου αξιωματικού (εκατόνταρχου) ονόματι [[Φωκάς|Φωκά]]. Ο Φωκάς βάδισε κατά της πρωτεύουσας, όπου κατάφερε να συλλάβει τον Μαυρίκιο και τα άρρενα τέκνα του και να τους θανατώσει.
Ο Μαυρίκιος είναι επίσης γνωστός για τη συγγραφή ενός εξαιρετικού εγχειριδίου στρατιωτικής τακτικής, του ''[[Στρατηγικόν του Μαυρικίου|Στρατηγικού]]'', που αποτέλεσε τη βάση της βυζαντινής στρατιωτικής μηχανής μέχρι και τον 11ο αιώνα.
== Βιβλιογραφία ==
{{commonscat}}
* ''Αναστάσιος Κ. Σινάκος, ''Η επίδραση των λοιμών και των φυσικών καταστροφών του τέλους του 6ου και των αρχών του 7ου αιώνα στη διαμόρφωση της πολιτικής του αυτοκράτορα Μαυρικίου'', Εώα και Εσπερία,
| |||