Κάτω Χώρες (περιοχή): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
καπιες λεξεις που δεν υπαρχουν
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:NasaBenelux.jpg|250px240px|thumb|ΟιΗ έκταση των Κάτω ΧώρεςΧωρών όπως φαίνονται από δορυφόρο.]]
Οι '''Κάτω Χώρες''' ([[ολλανδικά]]: ''de Lage Landen'', [[γαλλικά]]: ''les Pays-Bas'') είναι μια παραθαλάσσιαπαράκτια περιοχή στη δυτική [[δυτική Ευρώπη]], που αποτελείται κυρίως από τηντα κράτη [[Ολλανδία]] και το [[Βέλγιο]], όπως και το χαμηλού [[Υψόμετρο|υψόμετρου]] [[Δέλτα ποταμού|δέλτα]] των ποταμών [[Ρήνος|Ρήνου]], [[Μεύσης|Μεύση]], [[Σκάλδης|Σκάλδη]] και όπου το μεγαλύτερο μέρος της γης βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας[[θάλασσα]]ς.<ref name="britannica">{{cite encyclopedia | title=Low Countries | encyclopedia=Encyclopedia Britannica | publisher=Encyclopædia Britannica, Inc. | url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/349663/Low-Countries | accessdate=26 January 2014}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.thefreedictionary.com/Low+Countries | title=Low Countries - definition of Low Countries by the Free Online Dictionary, Thesaurus and Encyclopedia. | publisher=Farlex, Inc. | accessdate=26 January 2014}}</ref> Αυτή η ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Ευρώπης εκτείνεται περίπου από τις γαλλικές Γκραβελίν και [[Δουνκέρκη]] στο νοτιοδυτικό σημείο, στην περιοχή της ολλανδικής Ντελφσέιλ και της γερμανικής Ανατολικής Φρυζίας στο βορειοανατολικό σημείο του και του [[Λουξεμβούργο]]υ και της γαλλικής Τιονβίλ στα νοτιοανατολικά.
 
Οι περισσότερες από τις Κάτω Χώρες είναι παράκτιες περιοχές που οριοθετούνται από τη [[Βόρεια Θάλασσα]] ή τη [[Μάγχη]]. Οι χώρες που δεν έχουν πρόσβαση στη θάλασσα έχουν συνδέσει τον εαυτό τους [[Πολιτική|πολιτικά]] και [[Οικονομία|οικονομικά]] σε εκείνους που έχουν πρόσβαση για να σχηματίσουν μία ένωση λιμανιών και ενδοχώρας.
 
Οι Κάτω Χώρες ήταν η σκηνή των βόρειων πόλεων των αρχών της δεκαετίας, νεόδμητες παρά ανεπτυγμένες με βάση κάποια αρχαία κέντρα, σηματοδότησαν την αφύπνιση της Ευρώπης στο 12ο αιώνα. Σε αυτή την περίοδο, συναγωνίζονταν με τη βόρεια Ιταλία για την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Ευρώπης. Οι περισσότερες από τις πόλεις διοικούνταν από συντεχνίες και συμβούλια μαζί με ένα θεσμικό παρά ουσιαστικό άρχοντα, όπου η αλληλεπίδραση με τον άρχοντα διέπονταν από ένα αυστηρό σύνολο κανόνων που περιγράφουν αυτό που ο τελευταίος θα μπορούσε ή δε θα μπορούσε μπορούσε να αναμένει από αυτούς. Όλες οι περιοχές εξαρτόνται κυρίως από το εμπόριο, την κατασκευή και την ενθάρρυνση της ελεύθερης ροής αγαθών και βιοτεχνών.
 
Οι [[γερμανικές γλώσσες]], όπως τα [[ολλανδικά]] και τα [[λουξεμβουργιανά]] ήταν οι κυρίαρχες γλώσσες, αν και οι [[Ρομανικές γλώσσες|λατινογενείς γλώσσες]] έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο. Οι δευτερεύουσες γλώσσες που περιλαμβάνονται είναι τα [[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]] ([[Λουξεμβούργο]], [[Δουκάτο της Βραβάντης|Βραβάντη]] γύρω από τη Νιβέλ), οι ρομανικές γλώσσες του Βελγίου (στην Επισκοπή της Λιέγης), οι ρομανικές γλώσσες της Φλάνδρας (δηλαδή Καμπραί, [[Λιλ]], [[Τουρναί]]) και της [[Ναμούρ]] ([[Βαλλωνική γλώσσα|βαλλωνικά]]).
 
== Παραπομπές ==