Ολοκαύτωμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 16:
{{κύριο|Γενοκτονία των Ασσυρίων}}
{{κύριο|Γενοκτονία των Ελλήνων}}
Παρόλο που γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις διάφορων ειδών συνέβαιναν από τα αρχαία χρόνια, εμπνευστής του ολοκληρωμένου "μοντέλου" του Ολοκαυτώματος θεωρείται ο [[Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ]] και το κίνημα των [[Νεότουρκοι|Νεότουρκων]]. Αυτοί στις αρχές του 20ου αιώνα χρησιμοποιόντας διάφορες συστηματικές και οργανωμένες μεθόδους, από δημεύσεις περιουσιών και εκτοπισμούς μέχρι και [[Τάγματα Εργασίας (Οθωμανική Αυτοκρατορία)|τάγματα εργασίας]] και μαζικές εκτελέσεις κατόρθωσαν να εξαλείψουν το Ελληνικό και Αρμένικο στοιχείο, το οποίο μέχρι τότε ήλεγχε μεγάλο κομμάτι της τουρκικής οικονομίας. Οι νεότουρκοι παράλληλα, χρησιμοποιώντας ανήκουστες μέχρι τότε μεθόδους, όπως η [[σαπωνοποίηση]] των θυμάτων, κατόρθωσαν να εξαλείψουν τα περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία της γενοκτονίας. <ref>Αγγελομάτης, Χρήστος Ε. Χρονικόν μεγάλης τραγωδίας : Το έπος της Μικράς Ασίας / Χρήστος Αγγελομάτης. - 4η έκδ. - Αθήνα : Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2005.</ref> Σχετικά με αυτό, ο [[Χρήστος Αγγελομάτης|Αγγελομάτης Χρήστος]] στο βιβλίο του ''Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας'' κάνει την εξής αναφορά:
{{απόσπασμα|«…400 τόνους οστών Ελλήνων, από τα [[Μουδανιά]] εις την [[Μασσαλία|Μασσαλίαν]], προς βιομηχανοποίησιν…»}} Το "μοντέλο" του Κεμάλ παρέμενε ενεργό για το [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|ναζιστικό κίνημα]] στη [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανία]] και μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]] είχε δηλώσει ότι θεωρούσε τον εαυτό του "μαθητή" του Κεμάλ, ενώ η συμβολή του τελευταίου στη διαμόρφωση της ναζιστικής ιδεολογίας διαφαίνεται έντονα και στην ίδια τη ναζιστική βιβλιογραφία.<ref>Ihrig, 2014, σελ. 144-145: "Hitler and the Nazis had not forgotten the model role Atatürk and the New Turkey... the pivotal role of Atatürk for Hitler was affirmed not only affirmed by the Third Reich."</ref> Ο Κεμάλ και η νέα Τουρκία του 1923 αποτέλεσαν τα πρότυπα του "τέλειου Φύρερ" και των "καλών εθνικών πρακτικών" για τον ναζισμό.<ref>Ihrig, 2014, σελ. 145: "Atatürk and the New Turkey were constant reference points for the Nazis as part of their own biography, as an example of the perfect Führer story, and as examples of völkisch “good practice” in a variety of aspects"</ref> Τα μέσα ενημέρωσης του Γ' Ράιχ υπερτόνιζαν το "τουρκικό μοντέλο" και συνεχώς επέμεναν στα "οφέλη" της εθνοκάθαρσης και της γενοκτονίας.<ref>Ihrig, 2014, σελ. 207: "The vast discussion of the Turkish role model and the New Turkey in the Third Reich media and publications means that the Third Reich had, at least implicitly, continually highlighted the “benefits” of “ethnic cleansing” and genocide."</ref> Το ναζιστικό κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ, ήδη από τα πρώτα του βήματα, είχε εκλάβει τις μεθοδεύσεις του τουρκικού κράτους, ως πρότυπο έμπνευσης. Το επίσημο ναζιστικό όργανο ''[[Völkischer Beobachter|Völkischer Beobachter]]'' (''Λαϊκός Παρατηρητής''), τον Φεβρουάριο του 1921 τόνιζε με θαυμασμό σε άρθρο με τίτλο "Τουρκία - το Πρότυπο":<ref>Ihrig, 2014, σελ. 71: "Just a few days later, on December 16, 1920, the very day the paper was bought by the NSDAP, the Völkischer Beobachter did a complete turnaround and admiringly called Atatürk’s movement “the Turkish nationalists.” Now that it had become the official Nazi party paper, its general interpretation was to change fundamentally. On January 1, 1921, it featured the headline “Heroic Turkey.”21 Barely a month later the paper featured an article with the headline “Turkey— The Role Model” (or “The Pioneer,” Der Vorkämpfer). The Völkischer Beobachter exclaimed: “Today the Turks are the most youthful nation. The German nation will one day have no other choice but to resort to Turkish methods as well.”</ref>
| |||