Οίκος των Σανούδων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1204 από τους Σταυροφόρους, ο [[Μάρκο Α΄ Σανούντο|Μάρκο Σανούντο]], δικαστής στην Βενετική παροικία της πόλης, συγκέντρωσε ανθρώπους που τους υποσχέθηκε φέουδα στα μέρη που θα κατακτούσαν και με 8 γαλέρες κατέπλευσαν στις Κυκλάδες και στις Β. Σποράδες. Από τα 18 νησιά που κατέλαβαν, μόνο στη Νάξο βρήκαν αντίσταση. Ο Μάρκο κράτησε τα νησιά Νάξο, Πάρο, Σύρο, Μήλο, Σίφνο, Κύθνο, Αμοργό, αυτοτιτλοφορήθηκε ''δούκας του Αρχιπελάγους'' (δηλ. του Αιγαίου πελάγους) και δήλωσε υποτέλεια στον Λατίνο αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης. Τα υπόλοιπα νησιά δόθηκαν στους συνεργάτες του ως φέουδα. ▼

[[File:Tower of Sanudo, side view.JPG|thumb|right|150px|Ο πύργος των Σανούδι στη Νάξο]]▼

Το 1261 η Κωνσταντινούπολη ανακτήθηκε από τον [[Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος]] και η Λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης έπαυσε να υπάρχει. Τότε οι Σανούδι δήλωσαν υποτέλεια στον πρίγκιπα της Αχαΐας, πάντα αποφεύγοντας τη Βενετία που εποφθαλμιούσε τα νησιά. Οι Σανούδι συμμαχούσαν με τη Βενετία, αλλά ενίοτε και με τους άσπονδους εχθρούς της, τους Γενουάτες, κάτι που ενοχλούσε τη Γαληνότατη.▼

Το δουκάτο πήγαινε από πατέρα σε γιο: [[Άντζελο Α΄ Σανούντο|Άντζελο]], [[Μάρκο Β΄ Σανούντο|Μάρκο Β']], [[Γουλιέλμος Α' Σανούδος|Γουλιέλμο Α']], [[Νικόλαος Α' Σανούδος|Νικολό Α']]. Τον τελευταίο που απεβίωσε άτεκνος, διαδέχθηκε ο αδελφός του [[Ιωάννης Α' Σανούδος|Τζιοβάνι Α']], αυτόν η κόρη του [[Φιορέντσα Σανούντο|Φιορέντσα]] και αυτήν ο γιος της [[Νικολό νταλε Κάρτσερι|Νικολό νταλε Κάρτσερι]]. Ο Νικολό βρέθηκε δολοφονημένος και τον διαδέχθηκε ο [[Φραντζέσκο Α΄ Κρίσπο|Φραντζέσκο Α']] από τον [[Οίκος των Κρίσπι|Οίκο των Κρίσπι]]. Από εδώ και πέρα η Βενετία θα έχει επιρροή στις υποθέσεις του δουκάτου.▼