Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Μετά από [[απεργία πείνας|απεργίες πείνας]], το 1981, οι οποίες κόστισαν τη ζωή σε δέκα [[ρεπουμπλικανισμός|Ρεπουμπλικανούς]], οι οκτώ εκ των οποίων ήταν μέλη του ΙΡΑ, οι ηγέτες του [[Σιν Φέιν]], [[Τζέρρυ Άνταμς]] και [[Μάρτιν ΜακΓκίνες]] προσπάθησαν να πολιτικοποιήσουν την οργάνωση, έχοντας απώτερο σκοπό τα μέλη της να μπορούν να μετέχουν σε πολιτικές συζητήσεις, κάτι το οποίο κατάφεραν σε συνεργασία με τον ηγέτη του [[Σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα (Βόρεια Ιρλανδία)|Σοσιαλδημοκρατικού και Εργατικού Κόμματος]], [[Τζων Χιουμ]], τον [[αύγουστος|Αύγουστο]] του [[1994]], οπότε και ο ΙΡΑ κήρυξε "''πλήρη κατάπαυση οποιασδήποτε στρατιωτικής δράσης''". Δύο μήνες μετά, την παύση του πυρός από πλευράς τους, κήρυξαν και οι ενωτικοί προτεστάντες παραστρατιωτικοί. Ωστόσο, οι υποσχέσεις για εκπροσώπηση σε πολυμερείς συζητήσεις προς το Σιν Φέιν και τα πρώην μέλη του ΙΡΑ δεν τηρήθηκαν, λόγω της απαίτησης των ενωτικών για πλήρη [[αφοπλισμός|αφοπλισμό]] του ΙΡΑ, με αντάλλαγμα το δικαίωμα συμμετοχής του Σιν Φέιν σε αυτές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια νέα βομβμιστική επίθεση από τον ΙΡΑ στο [[Ντόκλαντς]] του Λονδίνου, η οποία σκότωσε δύο ανθρώπους. Τον [[Ιούλιος|Ιούλιο]] του [[1997]], τα μέλη του ΙΡΑ κήρυξαν εκ νέου κατάπαυση του πυρός, δεχόμενα τους όρους του αφοπλισμού και [[όρκος|ορκιζόμενα]] να τηρήσουν τις αρχές της [[μη βία|μη βίας]]. Έτσι, δύο μήνες μετά, τούς επιτράπηκε η συμμετοχή σε πολιτκές συζητήσεις. Τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]] του [[1998]], υπογράφηκε η [[Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής]], σύμφωνα με την οποία θα προέκυπτε νέα κυβέρνηση στη Βόρεια Ιρλανδία,<ref name=lar/> μέσω μιας ημιαυτόνομης [[εθνοσυνέλευση]]ς, στην οποία θα συμμετείχαν [[Πολιτικό κόμμα|κόμμα]]τα και προτεσταντών και καθολικών και ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός θα αφοπλιζόταν πλήρως. Ωστόσο, η Εθνοσυνέλευση διαλύθηκε, λόγω αλληλοκατηγοριών.<ref name=tov/> Οι Ιρλανδοί ρεπουμπλικανοί συμφώνησαν, τελικά, με την παραμονή της Βορείου Ιρλανδίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, για όσο το επιθυμούσε η πλειοψηφία των κατοίκων της, αλλά τα μέλη του ΙΡΑ αρνήθηκαν να αχρηστεύσουν το σύνολο του [[οπλοστάσιο|οπλοστασίου]] της οργάνωσης.<ref name=lar/> Το Δεκέμβριο του [[2004]], τα ηγετικά μέλη του ΙΡΑ πρότειναν την ολοκλήρωση του αφοπλισμού τους, όμως οι προτεστάντες απαίτησαν φωτογραφική τεκμηρίωση, κάτι που δεν έγινε δεκτό από την οργάνωση, η οποία έκανε λόγο για "''απαράδεκτο εξευτελισμό''". Στα τελευταία χρόνια δράσης του, ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός έτεινε να μετατραπεί σε μια αποκλειστικά [[έγκλημα|εγκληματική]] οργάνωση, ιδιαίτερα μετά τη [[ληστεία]] της [[τράπεζα]]ς [[Northern Bank]], το Δεκέμβριο του 2004, στο [[Μπέλφαστ]] και τη δολοφονία του ρωμαιοκαθολικού [[Ρόμπερτ ΜακΚάρτνυ]], τον Ιανουάριο του [[2005]], επίσης στο Μπέλφαστ.<ref name=tov>^ Για πόσο σίγησαν τα όπλα του IRA; [http://www.tovima.gr/world/article/?aid=167544 ΤΟ ΒΗΜΑ]</ref> Στις [[28 Ιουλίου]] του 2005, ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός κήρυξε τον τερματισμό οποιασδήποτε ένοπλης ενέργειας και ανακοίνωσε πως, στο μέλλον, θα προσπαθούσε να επιτύχει τους στόχους του μόνο με ειρηνικά μέσα.<ref name=lar>^ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica, τόμος 25, σελ. 431-433</ref> <ref name=tov/> Ο Τζέρρυ Άνταμς χαρακτήρισε την απόφαση αυτή "''θαρραλέα και αξιόπιστη''".

 

==Κριτική==