Διαγωνισμός ομορφιάς (Κέυνς): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Ttzavaras μετακίνησε τη σελίδα Ο Διαγωνισμός ομορφίας του Κέυνς στην Διαγωνισμός ομορφιάς (Κέυνς) χωρίς να αφήσει ανακατεύθυνση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|02|02|2018}}
{{διαγραφή|μη εγκυκλοπαιδικό, καθόλου πηγές}}
{{επιμέλεια|ορθογραφία}}
Ο "'''διαγωνισμός ομορφιάς" του Κέυνς''' είναι ένα θεωριτικόθεωρητικό σχήμα που αναπτύχθηκε από [[Τζων Μέυναρντ Κέυνς|τον John Maynard Keynes]] και εισήγαγε στο Κεφάλαιο 12 του βιβλίου του, ''Η Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, του Τόκου και του Χρήματος'' (1936), για να εξηγήσει τις διακυμάνσεις των τιμών στις χρηματιστηριακές αγορές.<ref>{{Cite book|title=General Theory of Employment, Interest and Money.|first=Keynes, John|last=Maynard.|publisher=Atlantic Publishers & DistributorsPvt Ltd|isbn=8126905913|date=2007|edition=Reprinted edition|location=New Delhi|url=https://www.worldcat.org/oclc/945784000|id=945784000}}</ref>
 
== Επισκόπηση ==
OΟ Κέυνς περιγράψεπεριέγραψε τη δράση των ορθολογικών πρακτόρων σε μια αγορά χρησιμοποιώντας μια αναλογία με βάση ένα φανταστικό διαγωνισμό εφημερίδας στον οποίο οι συμμετέχοντες καλούνται να επιλέξουν τα έξι πιο ελκυστικά πρόσωπα από εκατό φωτογραφίες. Αυτοί που θα διάλεξουν τα πιο δημοφιλή πρόσωπα σε σχέση με τις απαντήσεις των υπόλοιπων συμμετεχόντων είναι στη συνέχεια επιλέξιμοι για ένα βραβείο.
 
Μια αφελής στρατηγική θα ήταν να επιλέξει κάποιος τα πρόσωπα που κατά τη γνώμη του είναι τα πιο όμορφα. Μια πιο εξελιγμένη σκέψη για ένα συμμετέχοντα που επιθυμει να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες να κερδίσει ένα βραβείο, θα ήταν να σκεφτεί το ποια είναι η αντίληψη της πλειοψηφίας για το τι θεωρείται ελκυστικό πρόσωπο και στη συνέχεια να κάνει μια επιλογή με βάση το τι θεωρει πως αποτελεί την κοινή δημόσια αντιλήψη. Αυτή η συλλογιστική μπορεί να πάει ένα βήμα παραπέρα μιας και κάποιος μπορεί να να λάβει υπόψη το γεγονός ότι και άλλοι συμμετέχοντες θα έχουν τη δική τους άποψη για το ποιές είναι οι αντιλήψεις του κοινού και να διαλέξουν αναλόγως. Έτσι, η στρατηγική μπορεί να επεκταθεί και για το επόμενο επίπεδο και το επόμενο και ούτω καθεξής. Όπου σε κάθε επιπλέον επίπεδο θα προσπαθούν να προβλέψουν το αποτέλεσμα της διαδικασίας με βάση το σκεπτικό των άλλων ορθολογικών πρακτόρων.<blockquote>