Διάστημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
[[Αρχείο:The Earth and the Moon photographed from Mars orbit.jpg|thumb|right|260px|Η [[Γη]] και η [[Σελήνη]] στο διάστημα, σε φωτογραφία από το Mars Reconnaissance Orbiter, στις 3 Οκτωβρίου 2007.]]
Με τον όρο '''διάστημα''' (space) ή πιο επιστημονικά '''εξώτερο διάστημα''' (οuter space), περιγράφεται ο αχανής χώρος όπου κινούνται όλα τα [[Ουράνιο σώμα|ουράνια σώματα]] και, ακριβέστερα, οι σχετικά κενές περιοχές μεταξύ των ουρανίων σωμάτων, πέρα από αυτά και τις ατμόσφαιρές τους.<ref>[http://space.about.com/od/glossaries/g/outerspace.htm Nick Greene, about.com, Outer Space]</ref>
Σε αντίθεση με τη συνήθη αντίληψη, το διάστημα δεν είναι εντελώς άδειο, δηλαδή ένα τέλειο [[κενό]], αλλά εμφανίζει περιεκτικότητα (πολύ μικρής [[πυκνότητα]]ς) σε [[Σωματίδιο|σωματίδια]], κυρίως [[Πλάσμα (φυσική)|πλάσμα]]τος [[υδρογόνο]]υ, ενώ περιέχει ακόμα [[ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία]] ([[Φωτόνιο|φωτόνια]]), καθώς και τα πολύ μικρής μάζας [[Νετρίνο|νετρίνα]]. Μακροσκοπικά, σε αυτό περιέχονται επίσης [[γαλαξίες]] και [[Νεφέλωμα|νεφελώματα]]. Σύμφωνα με νεότερες θεωρίες, οι γαλαξίες και τα νεφελώματα αποτελούν μόλις το 5% της πραγματικής μάζας του [[σύμπαν]]τος· το υπόλοιπο 95% αποτελείται, σύμφωνα με τις θεωρίες αυτές, από [[σκοτεινή ύλη]] και [[σκοτεινή ενέργεια]], οι οποίες ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχουν παρατηρηθεί και η ύπαρξή τους δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Γραμμή 23:
* Η '''Διεθνής Ομοσπονδία Αεροναυτικής''' (Fédération Aéronautique Internationale / FAI) έχει υιοθετήσει την λεγόμενη [[Γραμμή Κάρμαν]] (Kármán line), η οποία βρίσκεται σε ύψος 100 χιλιόμετρα / 62 μίλια, ως τον πρακτικό ορισμό του διαχωρισμού μεταξύ της [[Αεροναυτική]]ς και της [[Αστροναυτική]]ς. Ο λόγος που χρησιμοποιείται το υψόμετρο αυτό, είναι ότι πάνω από τα 100 χιλιόμετρα η ατμόσφαιρα είναι πλέον τόσο αραιή, ώστε για να μπορούσε ένα αεροσκάφος να επιτύχει επαρκή δυναμική άνωση από τον ατμοσφαιρικό αέρα, θα έπρεπε να αναπτύξει [[ταχύτητα]] μεγαλύτερη από την κανονική ταχύτητα που χρειάζεται για να μπει σε σταθερή τροχιά. Με άλλα λόγια, λόγω της ελάχιστης πυκνότητας του αέρα, η δυναμική άνωση της ατμόσφαιρας δεν θα μπορούσε πλέον να το «σηκώσει» σε αεροναυτικές ταχύτητες, άρα η ατμόσφαιρα γίνεται ανεπαρκής για αεροναυτικές πτήσεις. Το πρακτικό αυτό όριο είχε προβλεφθεί από τον Theodore von Kármán και φέρει το όνομα αυτό προς τιμήν του.
* Η [[Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία|Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ]], πιστή στο αγγλοσαξονικό σύστημα μονάδων, ορίζει ως [[Αστροναύτης|αστροναύτη]] έναν άνθρωπο που έχει πετάξει σε υψόμετρο άνω των 50 μιλίων ξηράς (80 χιλιόμετρα), μετρώντας από τη μέση στάθμη της θάλασσας. Το νούμερο αυτό, αντιστοιχεί στο όριο μεταξύ [[μεσόσφαιρα]]ς και [[θερμόσφαιρα]]ς. Η [[NASA]] ωστόσο, χρησιμοποιεί το όριο των 100 χιλιομέτρων της FAI.<ref name="wings" /> Οι [[ΗΠΑ]] ως κράτος δεν ορίζουν επισήμως ένα «σύνορο του διαστήματος».
* Ειδικότερα για την επιστροφή στη Γη, το επιτελείο ελέγχου των αποστολών της [[NASA]] χρησιμοποιεί τα 76 μίλια / 122 χιλιόμετρα ως το επίσημο όριο έναρξης για την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα. Αυτό είναι συνήθως το όριο όπου, κατά την κάθοδο, η αντίσταση της ατμόσφαιρας αρχίζει να γίνεται αισθητή (στην πράξη μπορεί να υπάρξουν μικρές αποκλίσεις, ανάλογα με τον βαλλιστικό συντελεστή του σκάφους), αναγκάζοντας πλέον τους χειριστές να περάσουν από τον χειρισμό με τους μικρούς ανασχετικούς πυραύλους ρύθμισης πορείας στο διάστημα, στον άμεσο έλεγχο της κατεύθυνσης μέσα στην ατμόσφαιρα.
| |||