|
Ανήκει στον καποδιστριακό [[Δήμος Παπαφλέσσα|Δήμο Παπαφλέσσα]] του οποίου και αποτελεί ομώνυμο Δημοτικό Διαμέρισμα. Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ήταν 400, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες αυξάνονται σημαντικά.
Σύμφωνα με τα ευρήματα του ανασκαφικού προγράμματος [[Prap]] της [[Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή|Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής]] η περιοχή ήταν από τα σημαντικά κέντρα του βασιλείου του [[Νέστορας|Νέστορα]]. Στην περιοχή Ρούτσι έχουν βρεθεί σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα: 2 [[θολωτός τάφος|θολωτοί τάφοι]] του 1500 - 1450 π.Χ. και 5 [[τύμβος|τύμβοι]] με ευρήματα ποτήρια, [[κύλικας|κύλικες]], [[πρόχοος|πρόχοους]], [[ψευδόστομος αμφορέας|ψευδόστομους αμφορείς]], φιάλες, τρίχερο, εγχειρίδια με [[Ναυτίλος (ζωολογία)|ναυτίλους]] και αιλουροειδή, ελεφάντινες χαρακτές πυξίδες με σπείρες και δελφίνια - χτένι με αιλουροειδή - σφραγίδες με πουλιά, ταύρους, λιοντάρια, γερανούς, ξίφη, μαχαίρια, ταινίες, δαχτυλίδια, περιδέραια, τράπεζα προσφορών. Τα ευρήματα εκτίθενται στο [[Αρχαιολογικό μουσείο Χώρας|αρχαιολογικό μουσείο της Χώρας]] και μαρτυρούν ότι ο πολιτισμός που είχε αναπτυχθεί ήταν από τους πιο σημαντικούς της εποχής.ΣύμφωναΕπίσης με νεα στοιχεία αμερικάνων αρχαιολόγων,μετα την απελευθέρωση της Μεσσηνίας απο τούς σπαρτιάτες με την βοήθεια των θηβαίων,και εως την βυζαντινή εποχή στην περιοχή της Μεταμόρφωσης υπήρχε η πολη Αλίαρτος.Η ύπαρξη της εκκλησίας της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που χρονολογείται από τα βυζαντινά χρόνια και συγκεκριμένα τον 13ο αιώνα, τα υπολείμματα των [[χαμάμ|τούρκικων λουτρών]], καθώς και τα [[καλντερίμι|καλντερίμια]] που υπήρχαν και καταστράφηκαν το 1994 προκειμένου να διανοιχτούν [[αγροτικός δρόμος|αγροτικοί δρόμοι]], μαρτυρούν ότι ο τόπος συνέχισε και στα βυζαντινά χρόνια να είναι σημαντικό κέντρο της περιοχής,ενω γινόταν και καλλιεργεία και επεξεργασία μεταξιού.Η πόλη Αλίατρος πιστέυεται οτι καταστράφηκε απο τον σουλτανο Βαγιαζήτ Β' το 1502 περίπου. Κατα την Α' Τουρκοκρατία 1460-1683 και Β' Τουρκοκρατία 1715-1821 ανηκε στον καζα Ναβαρινου (Πύλος).Και στη σύντομη Β' Ενετοκρατια 1683-1715 στην επαρχία-τεριτοριο Ναβαρινου.Μετά την δημιουργία του Ελληνικού κράτους ήταν η έδρα του δήμου Σκάρμιγκος που αποτελείτο απο τα χωριά Πισπίσια (Μυρσινοχώρι),Νάσια,Μανιάκι,Μαργέλι,Μηλιώτι,Βλάση,και Άνω και Κάτω Κοντογόνι (Παπαφλέσσα)το 1840 ο δήμος συγχωνέυεται στον δήμο Βουφράδος με έδρα το Χατζή.Μετα την κατάργηση των δήμων ανήκει στην κοινότητα Πισπισίων μαζί με το ομώνημο χωριό.Το 1929 μετονομάζεται σε Μεταμόρφωση και γίνεται αυτόνομη κοινότητα.Με το σχέδιο καποδίστριας ανήκει στον δήμο Παπαφλέσσα με έδρα το Βλαχόπουλο,και με την συνένωση των δήμων με το σχεδιο καλλικράτης στον νεο δήμο Πύλου-Νέστορος με έδρα την Πύλο.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίος με την γεωργία.Το χωριό
.Έχειεχει μεγάλη παραγωγή ελαιολάδου,και μικρότερηεπίσης κορινθιακήςπαράγωνται σταφίδας κρασι,κορινθιακή σταφίδα,κρασιού και κηπευτικώνπολλά κηπευτικα χάρις στις πολλές πηγές που έχει.ΟνομαστάΟνομαστη είναι ταη κρεμμύδια"σκαρμιγκείκη" τουχοντροκατσαρή χωριούντομάτα και ητα χοντροκατσαρή ντομάτακρεμμύδια.Κάθε αυγούστο γίνεται γιορτή στο χωριό, διοργανονεται γιορτή για τα δυο αυτά προιόντα, απο των συλλογο γυναικών.Στο χωριό υπάρχει ενα ελαιοτριβείο, και ενα πατητήρι σταφυλιών που κάνει και τυποποίηση κρασιούοινοποιίο.
== Παραπομπές ==
|
