Ερμητισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 6140082 από τον Asiatologist (Συζήτηση) |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
Η συγγραφή των ερμητικών κειμένων ολοκληρώθηκε στην Αίγυπτο περί τα τέλη του δεύτερου αιώνα μ. Χ. Οι ρίζες του ερμητισμού ανάγονται στο απώτερο ιερατικό παρελθόν της Αιγύπτου των [[Φαραώ]], εξελληνισμένου πλέον και συμβατού με τη [[φιλοσοφία]] και τις μυστηριακές θρησκείες της ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής. Χάρη στον ερμητισμό, κεντρική διάλεκτος της γενικότερης μυστικιστικής και μαγικής επέλασης του τρίτου και τέταρτου αιώνα μ. Χ. θα γίνει η [[κοπτική γλώσσα|κοπτική]], η ύστατη φάση της αιγυπτιακής γλώσσας που διαδέχθηκε κατά τον πρώτο αιώνα μ. Χ. τη δημοτική αιγυπτιακή της εποχής των [[Πτολεμαίοι|Πτολεμαίων]] και γραφόταν με ένα τροποποιημένο ελληνικό αλφάβητο. Τα ερμητικά κείμενα διακρίνονταν σε φιλοσοφικά και πρακτικά, με τα πρώτα να συνθέτουν ένα πλήρες μεταφυσικό, εσχατολογικό και σωτηριολογικό σύστημα και τα δεύτερα να αποτελούν συλλογές από ξόρκια και συνταγές για τη μαγική ερμηνεία ή χειραγώγηση φυσικών φαινομένων, διατριβές αστρολογίας, [[βοτανολογία|βοτανολογίας]], [[ιατρική|ιατρικής]], [[δαιμονολογία|δαιμονολογίας]], μαντείας κλπ. Στη λαϊκή σκέψη της εποχής η διάκριση αυτή υπήρχε μόνο για πρακτικούς λόγους και η βαθύτερη ταυτότητα όλων των ερμητικών κειμένων θεωρούνταν κοινή και αδιαίρετη.
Τα διασωθέντα ερμητικά κείμενα έχουν χαρακτήρα διαλογικό, όπου συνήθως ο Ερμής / Θωθ καθοδηγεί κάποιον οπαδό του στην αποκάλυψη μίας αλήθειας. Τα περισσότερα έχουν μεταφυσικό, μαγικό ή αλχημικό χαρακτήρα εμπλουτισμένο με αναφορές στην αιγυπτιακή θρησκεία και λογοτεχνία, ενώ τουλάχιστον ένα εξ' αυτών εμπεριέχει μία [[προφητεία]] για τον υποτιθέμενο, αιματηρό, μελλοντικό τερματισμό της ρωμαϊκής κατοχής της Αιγύπτου. Αν και έχουν σωθεί μόνο ελληνικά κείμενα, ή λατινικές μεταφράσεις άγνωστων πηγών, είναι σαφές πως κατά την [[Αρχαιότητα]] κυκλοφορούσαν ερμητικά κείμενα στα κοπτικά, στα [[αραμαϊκή γλώσσα|αραμαϊκά]], στα [[αρμενική γλώσσα|αρμενικά]] κλπ. Μετά τον [[χριστιανισμός|εκχριστιανισμό]] της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά τον [[4ος αιώνας|τέταρτο αιώνα]] ο ερμητισμός επιβίωσε σε πυρήνες αλχημιστών στον [[Ισλάμ|ισλαμικό]] κόσμο, οπότε και γράφηκαν ή μεταφράστηκαν ερμητικές πραγματείες στα [[αραβική γλώσσα|αραβικά]] (όπως ο αλχημικός οδηγός
Τα ερμητικά κείμενα που διασώθηκαν ως σήμερα συνοψίζονται σε δεκαοκτώ ελληνικά συγγράμματα γνωστά με τον τίτλο ''Ερμού του Τρισμέγιστου'' ή, στα [[λατινική γλώσσα|λατινικά]], ''Corpus Hermeticum''. Τα κείμενα αυτά εκδόθηκαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη από τον Μάρσιλο Φιτσίνο σε λατινική [[μετάφραση]] με τον τίτλο ''Mercurii Trismegisti liber de postestate et sapientia Dei'' ([[1471]]), ενώ κυκλοφόρησαν τελικώς στην ελληνική έκδοσή τους από τον Τυρνέβ ([[Παρίσι]], [[1554]]) με τους τίτλους ''Ποιμάνδρης'', ''Όροι Ασκληπιού προς Άμμωνα βασιλέα'' ''Προς Ασκληπιό'' και ''Προς τον εαυτού υιόν Τατ λόγοι''. Η επίδραση τους στην ευρωπαϊκή [[Αναγέννηση]] υπήρξε πολύ μεγάλη καθώς τους χρόνους εκείνους θεωρούνταν πως κάλυπταν με μύθους μία παμπάλαια σοφία, σύγχρονη του [[Μωυσής|Μωυσή]], η οποία μπορούσε να ερμηνεύσει το φυσικό κόσμο. Ο [[φιλολογία|φιλόλογος]] [[Ισαάκ Καζαουμπόν]] βέβαια απέδειξε το [[1614]] ότι τα κείμενα δεν εγράφησαν πριν τη ρωμαϊκή εποχή, αλλά έπρεπε να φτάσει ο [[Διαφωτισμός]] και η σύγχρονη [[επιστήμη]] για να τοποθετηθεί ο ερμητισμός οριστικώς στο πεδίο της [[θρησκειολογία|θρησκειολογίας]] και του [[αποκρυφισμός|αποκρυφισμού]].
| |||