[[File:Serbia under Stefan Nemanja and Stefan the First-Crowned.jpg|thumb|right|Η Σερβία επί της ηγεσίας του Στέφανου Νεμάνια και του Στέφανου Β'.]]
[[File:Charter_of_Hilandar,_revision.jpg|thumb|right|Η αναθεώρηση της [[Χάρτα της Μονής Χιλανδαρίου|Χάρτας της Μονής Χιλανδαρίου]] (1200-1202)]]
Αν και ο Βουκάν ήταν ο πρωτότοκοςμεγαλύτερος γιος του Νεμάνια, Οαυτός Νεμάνιαπροτιμούσε προτίμησενα γιαδει τονστο Σερβικό θρόνο τοντο Στέφανο Β΄, ίσωςκυρίως γιατί ήταν παντρεμένος με την πριγκίπισσα του Βυζαντίου Ευδοκία. Ο Βουκάν αντέδρασε σε αυτήναυτή την αλλαγή στη διαδοχή δηλώνονταςανακηρύσσοντας τον εαυτό του βασιλιάΒασιλιά της [[ΠριγκιπάτοΔιόκλειας. τηςΑν Ζέτα|Διόκλειας]]και υιοθέτησε "κυρίαρχο" βασιλικό τίτλο ο Βουκάν παρέμενε υπό την υποτελείςεπικυριαρχία του πατέρα του. Στις 25 Μαρτίου 1196 ο Στέφανος Α΄ συγκάλεσε ένα Συμβούλιο στηνστο [[Ρας]], όπου επίσημα παραιτήθηκε υπέρ του δεύτερου γιου του, Στεφάνου, στον οποίο κληροδότησε όλαόλες τατις επίγειαεπίγειες αγαθάκτήσεις του. καιΗ απόφαση αυτή δεν ήταν σύμφωνη με το παραδοσιακό δικαίωμα του πρωτότοκου, σύμφωνα με την οποία ο ίδιοςΒουκάν πήρεθα κληρονομούσε το θρόνο, και δεν έγινε ευμενώς δεκτή από το Βουκάν. Ο Νεμάνια μοναστικούςορκίστηκε όρκουςμονασχός στην εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου παίρνοντας το μοναστικό όνομα του Συμεών. Στη συνέχεια αποσύρθηκε στο μοναστήρι του Στουντένιτσα και η γυναίκασύζυγός του Αναστασία αποσύρθηκε και αυτή μοναχή στη Μονή της Παναγίας στην ΚουρσουλίαΚουρσούμλιγια. Μετά από επανειλημμένες εκκλήσεις του Σάββα (αρχικά Ράστκο) ο Συμεών πήγε στο [[Άγιο Όρος]] και ακολούθησε το Σάββα το 1197 στη [[Μονή Βατοπεδίου]]. Το 1199 και οι δύο μαζί ανοικοδόμησαν την κατεστραμμένη Ορθόδοξη [[Μονή Χιλανδαρίου]], που δόθηκε στο Σερβικό λαό από το Βυζαντινό Αυτοκράτορα και έγινε η καρδιά του Σερβικού πνευματικού πολιτισμού. Ο Συμεών πέθανε στις 13 Φεβρουαρίου 1199.
Όταν ο πατέρας του Στέφανος Α΄ πέθανε ο Βουκάν, που ως τότε είχε δεχτεί την απόφασή του στην διαδοχή, άρχισε να συνωμοσία εναντίον του αδελφού του Στέφανου προκειμένου να γίνει Μεγάλος Ζουπάνος. Συμμάχησε με τον βασιλιά της Ουγγαρίας [[Έμερικ της Ουγγαρίας|Έμερικ]] (1196-1204) ο οποίος πολεμούσε εναντίον της Β΄ Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας και ήθελε βοήθεια. Με τη βοήθεια των ουγγρικών στρατευμάτων το 1202 ο Βουκάν κατόρθωσε να ανατρέψει το Στέφανο ο οποίος κατέφυγε στη [[Βουλγαρία]] αφήνοντας τον Βουκάν Μεγάλο Ζουπάνο<ref>[http://www.archive.org/details/geschichtederser00jire, Konstantin Jirecek, Geschichte der Serben 1, Gotha 1911,p.289]</ref>.
