Στέφανος ο Πρωτόστεπτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20:
Σε αντάλλαγμα για τη Ουγγρική βοήθεια ο Βουκάν έγινε υποτελής του Ούγγρου βασιλιά και υποσχέθηκε ότι θα αασπαστεί τον [[Καθολικισμός|καθολικισμό]] αν ο [[Πάπας]] του δώσει τον τίτλο του βασιλιά. Ωστόσο ως υποτελής της Ουγγαρίας ο Βουκάν σύντομα ενεπλάκη στη σύγκρουση με τη Βουλγαρία. Το 1203 ο βουλγαρικός στρατός επιτέθηκε στο Βουκάν καταλαμβάνοντας τη [[Νις (Σερβία)|Νις]]. Στο χάος που ακολούθησε, και χρησιμοποιώντας τη συμπάθεια του Βουκάν προς τον καθολικισμό εναντίον του, ο Στέφανος κατάφερε να επιστρέψει στη Σερβία, να ανατρέψει το Βουκάν το 1204 και να γίνει πάλι ηγεμόνας. Ο Βουκάν απωθήθηκε στις κτήσεις του στη Ζέτα.
 
Εν τω μεταξύ ο επίσκοπος[[Άγιος Σάββας επιστρέφειτης Σερβίας|Επίσκοπος Σάββας]] (ο μικρότερος αδελφός) επέστρεψε στη Σερβία το χειμώνα του 1205-1206 ή του 1206-1207<ref>Fine, Late, p. 79</ref>, και παρεμβαίνειεπενέβη και συμφιλιώνεισυμφιλίωσε τους δύο αδελφούς του, φέρνοντας μαζί του τα λείψανα του πατέρα του, που τοποθέτησε στη Μονή Στουντένιτσα. Ο Στέφανος του ζητάζήτησε να παραμείνει στη Σερβία με τους κληρικούς του, κάτιόπως πουκαι κάνειέκανε, ξεκινώντας μιαένα ευρείαευρύ ποιμαντικήποιμαντικό και εκπαιδευτικήεκπαιδευτικό εκστρατείαέργο προςγια τοντο λαό της Σερβίας. Ο Σάββας ιδρύειιίδρυσε πολλές εκκλησίες και μοναστήρια, μεταξύ των οποίων και η [[Μονή Ζίτσα]] <ref name=PHS229>Đuro Šurmin, ''Povjest književnosti hrvatske i srpske'', 1808, [http://books.google.com/?id=8ClXAAAAMAAJ&pg=PA229 p. 229]</ref>.
 
==Ηγεμόνας στη συνέχεια==