Σηλυβρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|17|02|2018}}
{{coord|41|05|N|28|15|E|region:TR_type:city|display=title}}
{{πόλη}}
Η '''Σηλυβρία''' ή '''Σηλυμβρία''' (''σημερινή πόλη: {{lang-tr|Silivri}}}'') ήταν αρχαίαείναι πόλη της [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]] επίστη ακτή της [[Προποντίδα|Προποντίδας]], και έδρα της ιστορικής [[Μητρόπολη Σηλυβρίας|Μητροπόλεως Σηλυβρίας]]. Βρίσκεται κοντά στην [[Κωνσταντινούπολη]], της οποίας και ήταν προπύργιο κατά τα [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|βυζαντινά χρόνια]]. Ωστόσο, η κατάληξη ''-βρία'', η οποία έχει αρχαία θρακική ρίζα, υποδηλώνει ότι η περιοχή κατοικούνταν από την αρχαιότητα.
 
== Αρχαία Ελλάδα και Ρωμαίοι ==
Γραμμή 12 ⟶ 13 :
Κατά τη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινή περίοδο]], η Σηλυβρία ήταν γνωστή με την ονομασία '''Ευδοξιούπολις''', προς τιμήν της Ευδοξίας, συζύγου του [[Κατάλογος των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου|Αυτοκράτορα]] [[Αρκάδιος|Αρκάδιου]] ([[395]]-[[408]]). Το [[479]] κατελήφθη από τον [[Θεοδώριχος ο Μέγας|Θεοδώριχο]] των [[Οστρογότθοι|Οστρογότθων]], ενώ το [[805]] από το [[Βουλγαρία|Βούλγαρο]] ηγεμόνα [[Κρούμος|Κρούμο]]. Στα τέλη του 9ου αιώνα, ο αυτοκράτορας [[Μιχαήλ Γ'|Μιχαήλ Γ' ο Μέθυσος]] έχτισε ένα κάστρο, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι σήμερα, προκειμένου να προστατέψει την πόλη από [[Σαρακηνοί|Σαρακηνούς]] πειρατές και άλλους εχθρούς.
 
Το [[1082]], ο [[Αλέξιος Α' Κομνηνός]] επέτρεψε στους [[Ενετοί|Ενετούς]] να μετατρέψουν την πόλη σε εμπορική αποικία. Μετά την ανακατάληψη της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] το [[1261]], ο [[Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος]] μετέφερε στη Σηλυβρία τα οστά του [[Βασίλειος Β' Βουλγαροκτόνος|Βασίλειου Β' του Βουλγαροκτόνου]]. Κατά το τέλος της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]], η Σηλυβρία ήταν μια από τις λίγες περιοχές που άντεξαν περισσότερο στην [[οθωμανική αυτοκρατορία|οθωμανική]] πολιορκία, μέχρι και την τελική πτώση της πόλης το Μάρτιο του [[1453]]<ref>''http://www.jstor.org/pss/1291427 Byzantine Churches of Selymbria, by Paul Magdalino, 1978''</ref>.
 
Υπήρξε έδρα της ιστορικής [[Μητρόπολη Σηλυβρίας|Μητροπόλεως Σηλυβρίας]].
 
== 20ός αιώνας και η σύγχρονη πόλη ==
Στον καιρό της [[οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανικής κατοχής]], η Σηλυβρία διατήρησε το ελληνικό στοιχείο και το εμπόριο της ανθούσε. Κατά την [[ελλάδα|ελληνική]] κυριαρχία στην [[Ανατολική Θράκη]] μετά τη [[Συνθήκη των Σεβρών]] ([[1920]]), η Σηλυβρία ήταν η έδρα του νομού [[Ραιδεστός|Ραιδεστού]] και είχε 4.500 κατοίκους, που ασχολούνταν με την αλιεία, τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Κατά την ανταλλαγή πληθυσμών στην [[Ανατολική Θράκη]], οι κάτοικοι της Σηλυβρίας κατέφυγαν στην [[Ελλάδα]] κυρίως στις πόλεις της [[Μακεδονία|Μακεδονίας]], όπως η [[Θεσσαλονίκη]] και η [[Καβάλα]].
 
Σύμφωνα με δημογραφικά στοιχεία (1990), η σύγχρονη πόλη έχει πληθυσμό περίπου 78.000 κατοίκων. Επίσης, λόγω της μικρής απόστασης της πόλης από την [[Κωνσταντινούπολη]], πολλοί κάτοικοι της βασιλεύουσαςπόλης έχουν εκεί τις παραθεριστικές κατοικίες τους. Σήμερα Μητροπολίτης Σηλυβρίας είναι ο Μάξιμος Βγενόπουλος.
 
==Διάσημοι Σηλυβριανοί==
Γραμμή 42 ⟶ 45 :
 
{{Μνημεία της Αρχαιότητας στη Θράκη}}
{{DEFAULTSORT:Σηλυβρια}}
[[Κατηγορία:Ευρωπαϊκές πόλεις της Τουρκίας]]
[[Κατηγορία:Προποντίδα]]