Χρίστο Στόιτσκοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 106:
Η [[Μπαρτσελόνα]] συνήθιζε να πληρώνει ακριβά για να παίρνει αυτό που ήθελε. Τον Βούλγαρο επιθετικό των 104 συνολικά τερμάτων με την φανέλα της ΤΣΣΚΑ Σόφιας, είχαν αρχίσει να τον βλέπουν με πολύ καλό μάτι αρκετές ευρωπαϊκές ομάδες. Η Μπάρτσα όμως έχει λάμψη, κόσμο, ένα τεράστιο γήπεδο που δελεάζει τον Στόιτσκοφ και κυρίως χρήματα, που αποτελούν το μεγαλύτερο δέλεαρ και για την ομάδα και για τον ίδιο. Μπορεί να ξεπερνούσε αρκετές φορές τα εσκαμμένα, να ήταν φωνακλάς, να έκανε πράγματα που δεν άρμοζαν στην κουλτούρα του συλλόγου, όμως στην πραγματικότητα γι΄αυτό τον λάτρευαν οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα. Και κυρίως βέβαια γιατί τα έδινα όλα. Γιατί σκόραρε, γιατί πάσαρε και γιατί έδειχνε ότι γουστάρει την φανέλα που φοράει. Θα κάνει ένα καταπληκτικό δίδυμο με τον [[Ρομάριο]] και με το νούμερο 8 στην πλάτη θα οδηγήσει την Μπαρτσελόνα σε τίτλους.
 
Στα πέντε χρόνια παρουσίας του, θα πάρει πέντε πρωταθλήματα Ισπανίας. Ο [[Γιόχαν Κρόιφ]], προπονητής τότε της Μπάρτσα κάνει λόγο για έναν από τους πιο ταλαντούχους παίκτες που έχει συνεργαστεί. Το 1992, κατακτά με τους Καταλανούς το πρώτο [[ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ|Τσάμπιονς Λιγκ]]. Αντίπαλος η [[Σαμπντόρια]] και σκόρερ ο [[Ρόναλντ Κούμαν]]. Ο Στόιτσκοφ έβαζε και αυτό το μετάλλιο στο στήθος και αισθανόταν ακόμη πιο «γεμάτος» στην ποδοσφαιρική του ζωή. Το «Νόου Καμπ» είχε γίνει πια το δεύτερο σπίτι του, η ζωή στην Βαρκελώνη έμοιαζε καταπληκτική, ο τραπεζικός του λογαριασμός «φούσκωνε» και οι επενδύσεις στην Βουλγαρία, διαδεχόταν η μία την άλλη.
 
Στα πρώτα πέντε χρόνια του στην Μπαρτσελόνα, ο Χρίστο Στόιτσκοφ πήρε πρωταθλήματα, πήρε κύπελλα, πήρε και το Τσάμπιονς Λιγκ του 1992. Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 1994, η Μπαρτσελόνα πηγαίνει σαν το μεγάλο φαβορί. Έχει μία ομάδα αστέρων, που μοιάζει να βρίσκεται στην καλύτερη της κατάσταση. Αντίπαλος η Μίλαν. Οι «ροσονέρι» έρχονται ως αουτσάιντερ όμως κερδίζουν με 4-0 την Μπαρτσελόνα, σκορπώντας στεναχώρια και απογοήτευση στην παρέα του Στόιτσκοφ. «Ήταν από τις πιο κακιές βραδιές της ζωής μου» έλεγε χαρακτηριστικά μερικά χρόνια αργότερα. Η ειρωνεία είναι πως το 1994 ο Βούλγαρος επιθετικός θα σαρώσει τα βραβεία. Θα πάρει το «χρυσό» παπούτσι, ενώ θα του απονεμηθεί και ο τίτλος του καλύτερου ευρωπαίου ποδοσφαιριστή. Εννοείται πως είναι και μέλος της All Star ομάδας, όπως ψηφίζεται από το κοινό, τους προπονητές και τους αρχηγούς των ομάδων.
Γραμμή 114:
 
===Επιστροφή στη Μπαρτσελόνα===
Μαζί με τον Στόιτσκοφ, για την Μπαρτσελόνα επιστρέφουν και τα τρόπαια. Το 1997 κατακτά κύπελλο κυπελλούχων, κερδίζοντας 1-0 την [[Παρί Σεν Ζερμέν]], παίρνει το κύπελλο Ισπανίς στο «[[Σαντιάγκο Μπερναμπέου|Μπερναμπέου]]» κερδίζοντας 3-2 την Μπέτις, ενώ κατακτά και το Ε[[ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ|υρωπαΪκόΕυρωπαΪκό Σούπερ Καπ]] κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης τότε [[Μπορούσια Ντόρτμουντ]]. Ο Στόιτσκοφ ξαναχαίρεται το παιχνίδι και οι Καταλανοί χαίρονται που τον έχουν ξανά στο ρόστερ τους. Στα 32 του χρόνια, αντιλαμβάνεται πως ο κύκλος του στην Μπαρτσελόνα έκλεισε οριστικά. Αποφασίζει να αποχωρήσει και σε αυτό παίζει ρόλο και η αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας.
 
===Μετέπειτα χρόνια και αποχώρηση από την ενεργό δράση===
Γραμμή 120:
 
===Βουλγαρία===
Καλύτερο του τουρνουά αναμφίβολα το [[Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1994|Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994]], όπου η Βουλγαρία κατέκτησε την Τρίτητέταρτη θέση και με 6 γκολ ο Στόιτσκοφ, μαζί με τον Όλεγκ Σαλένκο της [[Εθνική Ρωσίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ρωσίας]], αναδείχθηκαν πρώτοι σκόρερ του Μουντιάλ. Το καλοκαίρι του 1994, παίρνει από το χέρι και την εθνική Βουλγαρίας, η οποία φθάνει στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπως θα αποκλειστεί από την [[Εθνική Ιταλίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ιταλία]]. με 2-1, ενώ έχασε και στον μικρό τελικό με 4–0 από τη [[Εθνική Σουηδίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Σουηδία]].

Πέτυχε συνολικά 37 γκολ με την εθνική Βουλγαρίας, ενώ συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, όπως και στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1996, έχοντας μάλιστα τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην προκριματική φάση. Το καλοκαίρι του 1994, παίρνει από το χέρι και την εθνική Βουλγαρίας, η οποία φθάνει στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπως θα αποκλειστεί από την Ιταλία.
 
==Προπονιτική Καριέρα==