Συζήτηση:Αφτί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όπως από παλιά απέδειξε ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις, το αρχικό '''οὖς''' δεν θα μπορούσε ποτέ να δώσει τύπο αυτί. Το νεοελληνικό '''αφτί''' προήλθε, όπως δίδαξε ο ίδιος, ως εξής: από το υποκοριστικό '''ὠτίον''' και ιδικότερα από τον πληθυντικό του '''τὰ ὠτία''' προήλθε στη συμπροφορά του τύπου '''ταουτία''', ο οποίος φωνητικώς εξελίχθηκε σε '''ταφτία''' (το ου προφέρθηκε φ). Από τον τύπο '''ταφτία''' περάσαμε στο τ' αφτιά, από όπου μετά ο ενικός τ' αφτί. Ο αρχικός τύπος οὖς δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον τύπο '''αυτί'''.

 

 

 

Αφετηρία του υπήρξε το υποκοριστικό ''ὠτίον'' του αρχ. ''οὖς'' και ιδιαίτερα η συνεκφορά ''τὰ ὠτία'', η οποία κατά την όψιμη ελληνιστική περίοδο και μετά τον ιωτακισμό οδήγησε σε περαιτέρω φωνητική εξέλιξη: ''τα ωτία > *ταουτία'' [tautía] (με στένωση) > [tawtía] (με ημιφωνοποίηση) > ''*ταφτία'' (με αποκρυστάλλωση του ημιφώνου ως αήχου χειλοδοντικού αντί διχειλικού) > ''τ’ αφτία'' (με επανανάλυση της συνεκφοράς, που οδήγησε σε ανασυλλαβισμό) > ''αφτία'' / (ενικός) ''αφτί.'' Το γεγονός ότι η συνεκφορά τού πληθυντικού υπήρξε η αφετηρία τής πορείας αυτής φαίνεται από άφθονες μεσαιωνικές μαρτυρίες και κείμενα. Ως εκ τούτου, πουθενά στη διαδρομή τής λέξεως δεν υπήρξε αρχαία δίφθογγος ''αυ,'' την οποία θα διατηρούσαμε λόγω ιστορικής ορθογραφίας.

 

 

:Επιστημονικώς σημαίνει βέβαια και με αυστηρά κριτήρια με τα οποία προσπαθούμε να κατανοήσουμε και να κατατάξουμε κάτι πολύπλοκο, και κάποιες σχολές κάνουν αποδεκτά μερικά μόνο κύρια κριτήρια, πίσω από τα οποία οι ειδικοί νιώθουν ασφαλείς. Η γλώσσα είναι ζωντανό πράγμα και βρίσκει τον δρόμο της και μέσα από την αίσθηση. Ένα κανάλι μέσα από το οποίο φιλτράρεται ή ενισχύεται ο λόγος είναι η ανθρώπινη έκφραση του προσώπου κατά την εκφορά του λόγου, η αίσθηση δηλαδή που αυτή γεννά στην όψη αυτού που εκφέρει τον λόγο (το β μπορεί να ζωγραφίσει στο πρόσωπο την απέχθεια με ανασήκωμα του άνω χείλους και θέαση των άνω ούλων - συνοδεύοντας κάτι σαν το "ρούφα το αβγό σου" - ενώ το υ κρατά την ευγενική έκφραση στο πρόσωπο όταν εκφέρεται το αυγό). Άλλο κανάλι, ισχυρότατο επίσης, είναι οι συνειρμοί που γεννά ο λόγος σε οποιοδήποτε επίπεδο [[τάξη]]ς του λόγου. Υπάρχουν σχολές που στηρίζουν τέτοιες θέσεις ως συνιστώσες, και δεν βλέπω να λαμβάνονται υπόψιν από όλους τους ειδικούς, άρα πολλοί εξ' αυτών έχουν επιστημονικό δρόμο μπροστά τους, κατά τη γνώμη μου. Εμμένω στην άποψή μου ως βιωματική και την στηρίζω να υπάρχει στη σελίδα συζήτησης. Στη μπροστινή σελίδα, στο λήμμα, αυτά μιας και δεν τα στηρίζω με πηγές, είναι πρωτότυπη έρευνα και δεν έχουν θέση. Η [[συναισθησία]], όχι ως ασθένεια αλλά ως κάτι που ως έναν βαθμό μας επηρεάζει όλους, μπορεί να διδάξει προς την κατεύθυνση της κατανόησης όσων λέω, όπως επίσης και [http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%93%CE%B5%CF%8D%CF%83%CE%B7&diff=4196499&oldid=4196303 αυτή] η προσθήκη μου στο λήμμα για τη γεύση, που δείχνουν πόσοι παράγοντες σε άλλες διαστάσεις του εγκεφάλου μας επηρεάζουν τα ως πρότινος θεωρούμενα ως απόλυτα που εδράζουν εκεί.   [[Συζήτηση χρήστη:ManosHacker|<span style="text-shadow:#ffffff 0em 0em 0.2em,#aabbdd -0.2em -0.2em 0.4em,#aabbdd 0.2em 0.2em 0.4em;color:#336699"><small>ManosHacker</small></span>]] 22:32, 8 Αυγούστου 2013 (UTC)