Κρέοντας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η λήξη του πολέμου αναγορεύει βασιλιά των Θηβών τον Κρέοντα, ως μοναδικό συγγενή του βασιλικού οίκου. Η πρώτη κίνησή του είναι να ενταφιάσει τον [[Ετεοκλής|Ετεοκλή]] και να απαγορεύσει την ταφή του νεκρού [[Πολυνείκης|Πολυνείκη]], με την αιτιολογία ότι ενήργησε ως πολέμιος της πόλης. Η ανυπακοή της [[Αντιγόνη (μυθολογία)|Αντιγόνης]], που θέλει να θάψει τον αδελφό της, τον οδηγεί να της επιβάλλει αυστηρές κυρώσεις. Διατάζει τον εγκλεισμό της σε σπηλιά, χωρίς τροφή και νερό, μέχρι να πεθάνει. Η παρουσία και τα παρακάλια του γιου του [[Αίμονας|Αίμονα]], αρραβωνιαστικού της Αντιγόνης, δεν τον μαλακώνουν. Η Αντιγόνη αυτοκτονεί. Το παράδειγμά της ακολουθεί και ο Αίμονας. Όμως η τραγωδία δεν σταματά εδώ: η μητέρα του Αίμονα και γυναίκα του Κρέοντα, η [[Ευρυδίκη (μυθολογία)|Ευρυδίκη]], μαθαίνοντας τον άδικο χαμό του γιου της, αυτοκτονεί κι εκείνη.

 

 

{{Ηγεμόνες της αρχαίας Θήβας}}