Η υπηρεσία '''Video on Demand '''(συντ.: '''VoD, '''προφορά: ''βίντεο ον ντιμάντ'', μετάφρασηελληνιστί: βίντεο ''κατ'απαίτηση βίντεο'') επιτρέπει στους χρήστες να επιλέγουν και να βλέπουν ταινίες από ηλεκτρονικές ταινιοθήκες μέσω ενός αλληλεπιδραστικού συστήματος [[Τηλεόραση|τηλεόρασης]]. Πιο συγκεκριμένα, οι χρήστες μπορούν να έχουν εύκολη και γρήγορη πρόσβαση σε μια μεγάλη ποικιλία από [[Αρχείο (υπολογιστές)|αρχεία]] βίντεο, τα οποία μπορούν να μεταφερθούν και να αναπαραχθούν τοπικά μέσω μίας δικτυακής υποδομής.
Η υπηρεσία VoD παρέχει ιδιαίτερη ελευθερία και ευελιξία στους χρήστες αφού μπορούν να παρακολουθήσουν μία ταινία ή ένα εκπαιδευτικό βίντεο οποιαδήποτε χρονική στιγμή αυτοί το επιθυμούν. Αυτή η υπηρεσία ουσιαστικά μεταδίδει προς τους χρήστες βίντεο τα οποία είναι αποθηκευμένα στο αποθηκευτικό μέσο του Video [[Εξυπηρετητής|Server]]. Οι χρήστες μπορούν να παρακολουθήσουν την ταινία είτε αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία αποθήκευσης της στο αποθηκευτικό μέσο του χρήστη (downloadσυστήματα systemsλήψης) είτε σε πραγματικό χρόνο (streamingσυστήματα systemsροής) χωρίς να απαιτείται διαδικασία αποθήκευσης. Η πλειονότητα των χρηστών χρησιμοποιεί streaming συστήματα ροής, παρακολουθώντας άμεσα την ταινία ή το πρόγραμμα που μόλις επέλεξε.
Η υπηρεσία VoD παρέχει τη δυνατότητα ενός μεγάλου πλήθους λειτουργιών ελέγχου όπως pause, fast forward, fast rewind, jump to previous/future frame κτλ. Στην περίπτωση των streaming συστημάτων για την υποστήριξη των λειτουργιών αυτών απαιτείται μεγαλύτερο εύρος ζώνης, λόγω του μεγαλύτερούμεγαλύτερου φόρτου από την πλευρά τουτού serverδιακομιστή. Μπορούμε να διακρίνουμε δύο ειδών streamingσυστημάτων συστήματαροής για την υπηρεσία VoD: τα βασισμένα σε δίσκους streamingσυστημάτων συστήματαροής, τα οποία απαιτούν μεγαλύτερο χώρο αποθήκευσης στοστον [[Εξυπηρετητής|server]] για την εξασφάλιση των λειτουργιών fast forward και fast rewind και τα βασισμένα σε μνήμη streamingσυστημάτων συστήματαροής, τα οποία έχουν το πλεονέκτημα να επεμβαίνουν κατευθείανκατ'ευθείαν στη μνήμη [[Μνήμη τυχαίας προσπέλασης|RAM]] χωρίς καμία ανάγκη για περαιτέρω αποθηκευτικό μέσο και χωρίς επιπλέον επιβάρυνση στη λειτουργία τουτού επεξεργαστή.
Επιπλέον, υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι μετάδοσης αυτής της υπηρεσίας: ο Near Video on Demand (NVoD) και ο Push Video on Demand (PVoD) τρόπος μετάδοσης. Στην περίπτωση του NVoDemand ο χρήστης πληρώνει για την παρακολούθηση μίας ταινίας (pay-per-viewπληρωμή ανά θέαση), ενώ πολλαπλά αντίτυπα του προγράμματος στέλνονται περιοδικά ώστε να μην απαιτείται ο συγχρονισμός των χρηστών με τη χρονική έναρξη ενός προγράμματος. Η NVoD τεχνική χρησιμοποιείται από πάροχουςπαρόχους, οι οποίοι χρησιμοποιούν μηχανισμούς μετάδοσης μεγάλου εύρους ζώνης, όπως δορυφορική ή καλωδιακή τηλεόραση. Αντίθετα, στην περίπτωση του PVoD, ο χρήστης πρέπει να αποθηκεύσει αρχικά την ταινία σε ένα αποθηκευτικό μέσο και στη συνέχεια να την παρακολουθήσει όποια χρονική στιγμή επιθυμεί. Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται από συστήματα που στερούνται real-time αλληλεπίδρασης και ουσιαστικά προσομοιώνουν τη μετάδοση ζωντανού βίντεο.
Για την μετάδοση της VoD υπηρεσίας απαιτείται από την πλευρά τουτού χρήστη μια ευρυζωνική σύνδεση της τάξης των 5 Mbps, εάν χρησιμοποιείται [[MPEG]]-2 κωδικοποίηση. Αντίστοιχα, όταν πραγματοποιείται [[MPEG]]-4 κωδικοποίηση, απαιτείται μία ευρυζωνική σύνδεση της τάξης των 2 Mbps.
