Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 144:
Ο Δαυίδ Α΄ προσπάθησε να επέμβει στην διαδοχή της αρχιεπισκοπής της Γιορκ, ο Ουίλιαμ Φιτσχέρμπερτ ανιψιός του βασιλιά Στεφάνου βρήκε την θέση του υποτιμημένη λόγω της κατάρρευσης της δύναμης του Στεφάνου στην βόρεια Αγγλία και εκθρονίστηκε από τον πάπα. Οι σχέσεις με τους Κιστερκιανούς επέτρεψαν στον Δαυίδ να δημιουργήσει δεσμούς με τον νέο αρχιεπίσκοπο Ερρίκο Μουρντάκ. Οι οπαδοί του Ερρίκου και του ανιψιού του Ουίλιαμ Φιτσχέρμπερτ κατάφεραν να αποτρέψουν από τον Δαυίδ Α΄ να αποκτήσει τον έλεγχο της αρχιεπισκοπής της Γιορκ παρά την υποστήριξη που του παρήχε ο [[Πάπας Ευγένιος Γ΄]]. Ο Ερρίκος ζήτησε την υποστήριξη του Δαυίδ (1149) που βρήκε την ευκαιρία να φέρει την αρχιεπισκοπή υπό τον έλεγχο του. Οι οπαδοί του Στέφανου ωστόσο ειδοποίησαν τον βασιλιά τους που έστειλε στρατό να εμποδίσει τον Δαυίδ, ο Σκωτσέζος βασιλιάς δεν ήθελε να ρισκάρει περισσότερο και υποχώρησε.<ref>For David's struggle for control over York, see pp. 186–9.</ref> Ο ιστορικός Ρίτσαρντ Οράμ σημειώνει ότι ο Δαυίδ Α΄ ''έχασε την μεγάλη ευκαιρία να κατακτήσει ολόκληρη την βόρεια Αγγλία κάτι που ιστορικά θα άλλαζε ολόκληρο τον χάρτη στα Βρετανικά νησιά''.<ref>Oram, David, p. 189.</ref>
==Εκκλησία==
===Δημιουργίες νέων επισκοπών===
Οι ιστορικοί τονίζουν τον σημαντικό ρόλο του Δαυίδ Α΄ στην οργάνωση των Σκωτσέζικων επισκοπών και την επίδραση των Νορμανδών στην εκκλησία της Σκωτίας ξεκινώντας με την επισκοπή της Γλασκώβης την εποχή που ήταν πρίγκιπας της Κάμπριας και καταλήγοντας στην εκκλησία της Σκωτίας όταν έγινε βασιλιάς. Οι βασικοί του στόχοι ήταν η ανεξαρτησία της εκκλησίας της Σκωτίας από τις αρχιεπισκοπές της Γιορκ και του Καντέρμπερι. Τα πρώτα χρόνια υπήρχε η άποψη ότι το πατριαρχικό σύστημα στην Σκωτία και οι επισκοπές ήταν δημιούργημα του Δαυίδ Α΄ αλλά οι νεώτεροι ιστορικοί έχουν διαφορετική γνώμη. Ο Άιλρεντ του Ριεβώ έγραψε στον επιθανάτιο θρήνο ότι ''όταν ανέβηκε ο Δαυίδ στην εξουσία βρήκε τρεις ή τέσσερις επισκόπους σε ολόκληρο το βασίλειο της Σκωτίας χωρίς να υπάρχει πάστορας να καταγράφει την απώλεια των περιουσιακών τους στοιχείων, όταν πέθανε άφησε εννιά και πολλές νέες επισκοπές είχαν δημιουργηθεί''.<ref>A. O. Anderson, Scottish Annals, p. 233.</ref> Δεν χρεώνεται όμως καμιά νέα επισκοπή στον Δαυίδ πέρα από την μετακίνηση της επισκοπής του Μορτλάχ στο [[Αμπερντίν]] και την δημιουργία της νέας επισκοπής του Καίθνες.<ref>Oram, David, p. 158; Duncan, Making of the Kingdom, pp. 257–60; see also Gordon Donaldson, "Scottish Bishop's Sees", pp. 106–17.</ref>
Η επισκοπή της Γλασκόβης αναβαθμίστηκε και ο Δαυίδ Α΄ τοποθέτησε επίσκοπο τον εφημέριο Ιωάννη, ανέθεσε στην επισκοπή όλα τα εδάφη του πριγκιπάτου εκτός από αυτά της ανατολής που κυβερνήθηκαν από την επισκοπή του Αγίου Ανδρέα.<ref>To a certain extent, the boundaries of David's Cumbrian Principality are conjecture on the basis of the boundaries of the diocese of Glasgow; Oram, David, pp. 67–8.</ref> Ο Δαυίδ θεωρήθηκε ιδρυτής νέων ημι-επισκοπών όπως του Μπρέχιν, του Ντάνκλεντ, του [[Αμπερντίν]] και του Ντάνμπλαν που σταδιακά έγιναν επισκοπές και εντάχτηκαν στην εκκλησία της Σκωτίας.<ref>Barrow, Kingship and Unity, pp. 67–8</ref> Η ανάπτυξη του ενοριακού εκκλησιαστικού συστήματος δεν μπορεί να χρεωθεί αποκλειστικά στον Δαυίδ.<ref>Ian B. Cowan wrote that "the principle steps were taken during the reign of David I": Ian B. Cowan, "Development of the Parochial System", p. 44.</ref> Η Σκωτία είχε το δικό της ενοριακό σύστημα από τα πρώτα χρόνια του μεσαίωνα και ο Νορμανδισμός της Σκωτσέζικης εκκλησίας θεωρούνται μόνο μικρές αλλαγές, ο Δαυίδ Α΄ έφερε πιο κοντά την εκκλησία της Σκωτίας στις εκκλησίες της Αγγλίας και της Γαλλίας αλλά δεν την δημιούργησε.<ref>Thomas Owen Clancy, "Annat and the Origins of the Parish", pp. 91–115.</ref>
===Οι αρχιεπίσκοποι της Γιορκ και του Καντέρμπερι===
Το πρώτο πρόβλημα που συνάντησε ο Δαυίδ ήταν οι διαφωνίες του με την Αγγλική εκκλησία και η υποταγή των Σκωτσέζικων επισκοπών στις αρχιεπισκοπές της Γιορκ και του Καντέρμπερι, αυτό απέτρεψε τον Ροβερτο του Σκον από το 1124 να αφοσιωθεί στην επισκοπή του Αγίου Ανδρέα η οποία από τον 11ο αιώνα έγινε αρχιεπισκοπή. Ο τίτλος του ''αρχιεπισκόπου'' σύμφωνα με τις Σκωτσέζικες και Ιρλανδικές πηγές χορηγήθηκε στους επισκόπους Γκίρικ και Φοθάντ Β΄.<ref>Dauvit Broun, "Recovering the Full Text of Version A of the Foundation Legend", pp. 108–14.</ref><ref>AU 1093.2, text & English translation; see also Alan Orr Anderson, Early Sources , p. 49</ref>
Ο θεσμός του αρχιεπισκόπου στην Σκωτία δεν είχε ξεκαθαριστεί από τον πάπα ανοίγοντας τον δρόμο στους Άγγλους αρχιεπισκόπους να διεκδικήσουν ολόκληρη την Σκωτσέζικη εκκλησία με βασικότερο διεκδικητή τον αρχιεπίσκοπο της Γιορκ Θοέρσταν. Ο κύριος στόχος του ήταν η επισκοπή της Γλασκώβης που βρισκόταν νότια του ποταμού Φορθ και δεν φαινόταν να βρίσκεται στην επικράτεια της επισκοπής του Αγίου Ανδρέα. Ο [[Πάπας Ονώριος Β΄]] έστειλε γράμμα στον Ιωάννη, επίσκοπο της Γλασκώβης και του ζήτησε την υποταγή του στην αρχιεπισκοπή της Γιορκ.<ref>A.O. Anderson, Scottish Annals, pp. 160–1.</ref> Ο Δαυίδ Α΄ ζήτησε από τον Ιωάννη της Γλασκώβης να ταξιδεύσει στην [[Αγία Έδρα]] και να ζητήσει ένα ''πάλλιουμ'' το οποίο θα αναβάθμιζε την επισκοπή του Αγίου Ανδρέα σε αρχιεπισκοπή με δικαιοδοσία πάνω στην επισκοπή της Γλασκώβης.<ref>Duncan, Scotland: The Making of the Kingdom, p. 259; Oram, David, p. 49.</ref>
===Αποτυχία στην δημιουργία Σκωτσέζικης αρχιεπισκοπής===
Ο αρχιεπίσκοπος της Γιορκ Θοέρσταν και ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι Ιωάννης του Κορμπέιγ ταξίδευσαν μαζί στην Ρώμη για να αντιταχθούν στο αίτημα του Δαυίδ. Ο Δαυίδ ωστόσο είχε την υποστήριξη του Ερρίκου Α΄ της Αγγλίας και ο αρχιεπίσκοπος της Γιορκ συμφώνησε αναβολή για έναν χρόνο και να μην του δηλώσει ο Ροβέρτος του Σκον την υποταγή του.<ref>Duncan, Making of the Kingdom, p. 260; John Dowden, Bishops of Scotland, (Glasgow, ), ed. J. Maitland Thomson, (Glasgow, 1912) pp. 4–5.</ref> Τα αιτήματα του αρχιεπισκόπου της Γιορκ για δικαιοδοσία στους επισκόπους βόρεια του ποταμού Φορθ εγκαταλείφθηκε το υπόλοιπο της βασιλείας του Δαυίδ αλλά διατήρησε τα αντίστοιχα από τα αιτήματα του για την υποταγή της Γλασκώβης.<ref>Duncan, Scotland: The Making of the Kingdom, pp. 60–1.</ref>
Το 1151 ο Δαυίδ έκανε αίτημα να ζητήσει ξανά ένα ''πάλλιουμ'' για την αρχιεπισκοπή του Αγίου Ανδρέα, ο καρδινάλιος Τζων Πάπαρο συνάντησε τον Δαυίδ στην κατοικία του στο Καρλάιλ τον Σεπτέμβριο του 1151. Ο καρδινάλιος βρέθηκε μετά στην Ιρλανδία με τέσσερα ''πάλλιουμ'' για την δημιουργία τεσσάρων νέων αρχιεπισκοπών. Όταν επέστρεψε στο Καρλάιλ ο Δαυίδ επανέλαβε το αίτημα του, στα σχέδια του Δαυίδ Α΄ ήταν η δημιουργία μιας μεγάλης Σκωτσέζικης αρχιεπισκοπής με όλες τις επισκοπές που είχε υπό την εξουσία του μαζί τους μαζί με τις επισκοπές των Ορκάδων και των Νησιών. Ο καρδινάλιος δυστυχώς για τον Δαυίδ δεν μετέφερε το αίτημα στον πάπα, την επόμενη χρονιά μια νέα Νορβηγική αρχιεπισκοπή δημιουργήθηκε, η αρχιεπισκοπή του [[Τρόντχαϊμ]] η οποία περιείχε τις επισκοπές των Νησιών και των Ορκάδων.<ref>Oram, David, p. 155.</ref>
==Παραπομπές==
| |||