Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{Infobox Royalty

| όνομα=Δαυίδ Α΄

===Στέψη===

 

Οι ιστορικοί Μίχαελ Λιντς (γεν. 1946) και Ρίτσαρντ Οράμ (γεν. 1960) περιγράφουν ότι ο Δαυίδ Α΄ δεν είχε καμία σχέση με τα Σκωτσέζικα έθιμα τα πρώτα χρόνια .<ref>Lynch, Scotland: A New History, p. 79; Oram, David, pp. 75–6.</ref> Οι ίδιοι συγγραφείς ωστόσο τονίζουν ότι σταδιακά άρχισε να προσαρμόζεται και σε μεγάλη ηλικία έγινε τέλειος Σκωτσέζος.<ref>Lynch, Scotland: A New History, p. 83; Oram, David, esp. for instance, pp. 96, 126.</ref> Η περίπτωση να ήταν ο νόμιμος διάδοχος του Σκωτσέζικου θρόνου είναι πολύ αμφίβολη, ήταν όγδοος και μικρότερος γιος του πατέρα του, δυο από τους μεγαλύτερους αδελφούς του ήταν βασιλείς είχαν αφήσει κληρονόμους, ο [[Ντάνκαν Β΄ της Σκωτίας]] τον [[Γουλιέλμος φιτζ Ντανκάν|Γουλιέλμο φιτζ Ντανκάν]] και ο Αλέξανδρος Γ΄ τον [[Μάλκολμ Μακ Αλεξάντερ]]. Οι δυο διεκδικητές είχαν μεγαλύτερη προτεραιότητα από τον Δαυίδ Α΄ αλλά δεν είχαν την υποστήριξη του Ερρίκου Α΄ της Αγγλίας, η αριστοκρατία της Σκωτίας αναγκάστηκε να δεχτεί τον Δαυίδ από φόβο μήπως ξεσπάσει πόλεμος με την Αγγλία.<ref>Oram, David, pp. 70–2.</ref> Ο Μάλκολμ Μακ Αλεξάντερ δεν υποχώρησε και αποφάσισε να κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο στον Δαυίδ Α΄. Ο Όρντερικ Βιτάλις γράφει : ''"Προσπάθησε πολλές φορές να ανατρέψει από τον θρόνο τον Δαυίδ και πολέμησε σκληρά εναντίον του σε πολλές μάχες αλλά ο βαθύπλουτος και ισχυρός Δαυίδ ήταν πάντοτε ο νικητής"''.<ref>A.O. Anderson, Scottish Annals, p. 158.</ref> Ο Μάλκολμ δραπέτευσε σε περιοχές της Σκωτίας που δεν ήταν υπό την εξουσία του Δαυίδ, εκεί βρήκε βοήθεια και προστασία.<ref>Oram, David, pp. 84–5.</ref>

 

===Επικράτηση στους διεκδικητές===

Ο Ρίτσαρντ Οράμ δίνει την πληροφορία ότι ο Δαυίδ εκείνη την εποχή παραχώρησε στον Βάλτερ φιτζ Άλαν το Στράθφκριφ, το βόρειο Κάιλ και την περιοχή του Ρένφριου δημιουργώντας την ''Στιούαρτ'' ηγεμονία του Στράθγκριφ, επίσης αναφέρει ότι ο Ούγος ντε Μόρβιλ κέρδισε το Κάνινγκχαμ. Το συμπέρασμα είναι ότι η εκστρατεία του 1130 - 1134 είχε ως αποτέλεσμα την προσάρτηση αυτών των περιοχών.<ref>For all this, see Oram, David, pp. 93–6.</ref>

 

===Εκστρατεία κατά της Αγγλίας===

 

Οι σχέσεις του Δαυίδ Α΄ με το Αγγλικό στέμμα ακολούθησαν δυο διαφορετικούς δρόμους, με τον Ερρίκο Α΄ οι σχέσεις ήταν πολύ καλές και όλοι οι ιστορικοί συμφωνούν ότι ο πραγματικός κυβερνήτης της Σκωτίας τα πρώτα χρόνια ήταν ο Ερρίκος που ο Δαυίδ είχε ''προστάτη του''.<ref>Oram, Lordship of Galloway, pp. 59, 63.</ref> Μετά τον θάνατο του Ερρίκου Α΄ και την άνοδο του Στέφανου ο Δαυίδ υποστήριξε την κόρη του Ερρίκου [[Αυτοκράτειρα Ματθίλδη]] και ενώθηκε μαζί της σε πόλεμο εναντίον του Στέφανου, όταν έφτασε η Ματθίλδη στην Αγγλίας δήλωσε την υποταγή του και έστεψε ιππότη τον γιο της [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκο]].<ref>Stringer, Reign of Stephen, 28–37; Stringer, "State-Building in Twelfth-Century Britain", pp. 40–62; Green, "Anglo-Scottish Relations", pp. 53–72; Kapelle, Norman Conquest of the North, pp. 141ff; Blanchard, "Lothian and Beyond", pp. 23–46.</ref>

 

===Δημιουργία νέων επισκοπών===

 

Οι ιστορικοί τονίζουν τον σημαντικό ρόλο του Δαυίδ Α΄ στην οργάνωση των Σκωτσέζικων επισκοπών και την επίδραση των Νορμανδών στην εκκλησία της Σκωτίας ξεκινώντας με την επισκοπή της Γλασκώβης την εποχή που ήταν πρίγκιπας της Κάμπριας και καταλήγοντας στην εκκλησία της Σκωτίας όταν έγινε βασιλιάς. Οι βασικοί του στόχοι ήταν η ανεξαρτησία της εκκλησίας της Σκωτίας από τις αρχιεπισκοπές της Γιορκ και του Καντέρμπερι. Τα πρώτα χρόνια υπήρχε η άποψη ότι το πατριαρχικό σύστημα στην Σκωτία και οι επισκοπές ήταν δημιούργημα του Δαυίδ Α΄ αλλά οι νεώτεροι ιστορικοί έχουν διαφορετική γνώμη. Ο Άιλρεντ του Ριεβώ έγραψε στον επιθανάτιο θρήνο ότι ''όταν ανέβηκε ο Δαυίδ στην εξουσία βρήκε τρεις ή τέσσερις επισκόπους σε ολόκληρη την Σκωτία χωρίς να υπάρχει πάστορας να καταγράφει την απώλεια των περιουσιακών τους στοιχείων, όταν πέθανε άφησε εννιά και πολλές νέες επισκοπές είχαν δημιουργηθεί''.<ref>A. O. Anderson, Scottish Annals, p. 233.</ref> Δεν χρεώνεται όμως καμιά νέα επισκοπή στον Δαυίδ πέρα από την μετακίνηση της επισκοπής του Μορτλάχ στο [[Αμπερντίν]] και την δημιουργία της νέας επισκοπής του Καίθνες.<ref>Oram, David, p. 158; Duncan, Making of the Kingdom, pp. 257–60; see also Gordon Donaldson, "Scottish Bishop's Sees", pp. 106–17.</ref>

 

===Θάνατος===

 

 

===Πρώτες ιστορικές γνώμες===

===Σύγχρονες ιστορικές γνώμες===

 

Την σύγχρονη περίοδο τονίζεται σημαντικά η συμβολή του Δαυίδ στον εκπολιτισμό των Σκωτσέζων με πρώτη αναφορά στην απόφαση του πατέρα του Μάλκολμ Γ΄ να παντρευτεί την Μαργαρίτα του Ουέσσεξ.<ref>See, for instance, Steve Boardman, "Late Medieval Scotland and the Matter of Britain", in Edward J. Cowan and Richard J. Finlay (eds.), Scottish History: The Power of the Past, (Edinburgh, 2002), pp. 65–71.</ref> Οι σύγχρονοι ιστορικοί του 19ου αιώνα θεωρούν τον Δαυίδ Α΄ και τον πατέρα του ως ''πατέρες του Σκωτσέζικου πολιτισμού''. Ο ιστορικός [[Άντριου Λανγκ]] γράφει (1900) : ''ο αδελφός του Αλέξανδρος τελείωσε την κυριαρχία των Κελτών στην Σκωτία και ο ίδιος ο Δαυίδ έφερε την κυριαρχία των Άγγλων και των Νορμανδών στην περιοχή''.<ref>Quoted in Oram, David, p. 219, citing Lang, A History of Scotland, vol. 1, pp. 102–9; Lang did not neglect the old myth about Margaret, writing of the Northumbrian refugees arriving in Scotland "where they became the sires of the sturdy Lowland race", Lang, A History of Scotland, vol. 1, p. 91.</ref>

Τις εποχές της [[Αναγέννηση|Αναγέννησης]] και του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]] αναφέρεται σαν εχθρός με τους γηγενείς Σκωτσέζους και οι μεταρρυθμίσεις έγιναν υπό το πρίσμα της επιθετικότητας του στους καθυστερημένους Κέλτες.<ref>See Matthew H. Hammond, "Ethnicity and the Writing of Medieval Scottish history", pp. 1–27.; see also, Murray G.H. Pittock's work, Celtic Identity and the British Image, (Manchester, 1999), and Oram, David, pp. 219–20.</ref>