Λεμφοκύτταρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο αριθμός των λεμφοκυττάρων είναι συνήθως μέρος του πλήρη αριθμού κυττάρων του περιφερικού αίματος και εκφράζεται ως το ποσοστό των λεμφοκυττάρων που μετρήθηκαν στο συνολικό αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων. Η αύξηση του αριθμού των λεμφοκυττάρων χαρακτηρίζεται σαν λεμφοκυττάρωση, ενώ η μείωση σαν λεμφοπενία.

Μια αύξηση στην συγκέντρωση των λεμφοκυττάρων είναι συνήθως σημάδι μιας ιογενούς λοίμωξης (σε σπάνια περίπτωση [[λευχαιμία]]ς, εάν υπάρξει αφύσικη αύξηση των λεμφοκυττάρων σε ένα κατά τα άλλα φυσιολογικό άτομο). Μια χαμηλή ή κανονική προς χαμηλή απόλυτη συγκέντρωση λεμφοκυττάρων συνδέεται με αυξημένα ποσοστά μόλυνσης μετά από χειρουργική επέμβαση ή τραύμα.

Όταν τα κύτταρα της λεμφοειδούς οικογένειας αρχίζουν να αναπτύσσονται, μεταφέρονται προς άλλα [[Όργανο (βιολογία)|όργανα]] του σώματος συμπεριλαμβανομένου του θύμου αδένα, των λεμφαδένων, και των άλλων ιστών. Αν αποτύχουν τα κύτταρα να ωριμάσουν περαιτέρω σε αυτές τις περιοχές, ή να δυσλειτουργήσουν, προκύπτει μια ασθένεια (που σχετίζεται με τη λευχαιμία) και αποκαλείται [[κακοήθες λέμφωμα]] (malignant lymphoma). Ορισμένα λεμφώματα, (σε αντίθεση με τη λευχαιμία), μπορεί να είναι εντοπισμένα σε ένα συγκεκριμένο ιστό. Το λέμφωμα μπορεί να αναπτύσσεται αργά ή επιθετικά. Ορισμένοι όγκοι λεμφαδένων αποκαλούνται ως νόσος του Hodgkin (Hodgkin's disease) ενώ άλλοι αποκαλούνται ως μη Hodgkin λεμφώματα (non-Hodgkin’s lymphoma). Επίσης υπάρχει και ένας ειδικός τύπος λεμφοειδούς κακοήθειας ο οποίος προσβάλλει τα πολύ ώριμα κύτταρα του σώματος που παράγουν αντισώματα, τα οποία αποκαλούνται πλασματοκύτταρα. Αυτή η ασθένεια ονομάζεται πολλαπλό μυέλωμα (multiple myeloma).<ref>http://www.leukaemia.org.au</ref>

Οι τέσσερις συνήθεις τύποι λευχαιμίας είναι: