Γουώλτ Ντίσνεϋ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+παραπομπές
Γραμμή 38:
Σύμφωνα με τα λόγια ενός εργαζόμενου της Disney, "Ο Ουμπ σχεδίασε την εξωτερική εμφάνιση του Mickey, αλλά ο Γουόλτ του έδωσε την ψυχή του".<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20080710052034/http://disney.go.com/disneyatoz/familymuseum/exhibits/articles/mickeymousegoldenage/index.html|title=The Golden Age of Mickey Mouse|date=2008-07-10|accessdate=2018-03-07}}</ref>
 
Ο Mickey Mouse παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Μάιο του 1928 σε ένα τεστ προβολής της ταινίας μικρού μήκους ''Plane Crazy'', αλλά αυτή και η δεύτερη ταινία παρωδίας, ''The Gallopin' Gaucho'',<ref>{{Cite news|url=http://www.mixanitouxronou.gr/i-tenies-tou-miki-maous-pou-den-provlithikan-sto-evri-kino-epidi-kapnize-epine-ke-kinigouse-ti-mini-i-foni-tou-miki-itan-tou-ntisnei-pou-kerdise-sinolika-26-oskar/|title=Οι ταινίες του Μίκυ Μάους που δεν προβλήθηκαν στο ευρύ κοινό, επειδή κάπνιζε, έπινε και κυνηγούσε τη Μίνι. Η φωνή του Μίκυ ήταν του Ντίσνεϋ, που κέρδισε συνολικά 26 Όσκαρ - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ|date=2015-09-21|newspaper=ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ|language=el-GR|accessdate=2018-03-07}}</ref> απέτυχαν να βρουν διανομέα. Μετά από την επιτυχία που σημείωσε τη ταινία του 1927, ''The Jazz Singer'', ο Ντίσνεϋ χρησιμοποίησε συγχρονισμένο ήχο στην τρίτη ταινία μικρού μήκους, ''Steamboat Willie'', εμπνευσμένη από την ταινία ''[[Steamboat Bill Jr.]]'' (1928), για να δημιουργήσει το πρώτο καρτούν με ήχο. Όταν η διαδικασία του animation είχε ολοκληρωθεί, ο Ντίσνεϋ υπέγραψε συμβόλαιο με τον Πατ Πάουερς, πρώην στέλεχος της [[Universal Pictures]], για να χρησιμοποιήσει το σύστημα ηχογράφησης ήχου "Powers Cinephone".<ref>{{Cite web|url=http://kpolsson.com/disnehis/disn1929.htm|title=Chronology of the Walt Disney Company (1929)|website=kpolsson.com|accessdate=2018-03-07}}</ref> Η ταινία, η οποία έχει διάρκεια 7½ λεπτά, προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 18 Νοεμβρίου του 1928, στο Colony Theater της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]],<ref>{{Cite web|url=https://www.moma.org/collection/works/89284|title=Walt Disney, Ub Iwerks. Steamboat Willie. 1928 {{!}} MoMA|website=The Museum of Modern Art|language=en|accessdate=2018-03-07}}</ref> και έλαβε διθυραμβικές κριτικές. Ο Πάουερς έγινε διανομέας των πρώτων καρτούν με ήχο του Ντίσνεϋ, τα οποία σύντομα έγιναν δημοφιλή.
 
Με την δημιουργία της σειράς ''[[Silly Symphonies]]'', έκαναν την εμφάνισή τους και άλλοι χαρακτήρες του Ντίσνεϋ. Το 1934, σε ένα δεύτερο ρόλο, στην αρχή, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο Ντόναλντ.<ref>{{Cite news|url=http://www.britannica.com/topic/Donald-Duck|title=Donald Duck {{!}} cartoon character|newspaper=Encyclopedia Britannica|language=en|accessdate=2017-10-24}}</ref> Το ντεμπούτο του δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό, αλλά με το πέρασμα του χρόνου, η πάπια με τη βραχνή φωνή, τα ασυγκράτητα νεύρα, τη διαρκή ατυχία και τις απανωτές εκρήξεις, πήρε τη θέση της δίπλα στο έξυπνο και φιλοσοφημένο ποντίκι. Οι χαρακτήρες που σχεδιάστηκαν, έγιναν όλοι δημοφιλείς: η [[Μίννι Μάους]], ο [[Πλούτο]], ο [[Γκούφυ]], τα τρία γουρουνάκια.<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20080422180415/http://www.sensesofcinema.com/contents/cteq/03/29/3_little_pigs.html|title=Huffing and Puffing about Three Little Pigs|date=2008-04-22|accessdate=2017-10-24}}</ref> Όλα ανθρωπόμορφα και ρεαλιστικά, αποτέλεσμα προσεκτικής παρατήρησης και δημιουργικής φαντασίας. Παράλληλα, η αρχική βιοτεχνία εξελίχθηκε σε βιομηχανία για να καθιερωθεί ως αυτοκρατορία. Το 1934, το καλλιτεχνικό και τεχνικό προσωπικό ξεπερνούσε τα 700 άτομα.