Ο Ιντιάνα Τζόουνς και οι κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: ''Raiders of the Lost Ark'' ή ''Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark'') είναι [[Αμερική|αμερικανική]] περιπέτεια παραγωγής 1981 σε σκηνοθεσία [[Στίβεν Σπίλμπεργκ]], παραγωγή [[Τζορτζ Λούκας]] και πρωταγωνιστεί ο [[Χάρισον Φορντ]]. Αποτελεί την πρώτη προσθήκη στη σειρά ταινιών ''Ιντιάνα Τζόουνς'' (Indiana Jones) και αφηγείται την προσπάθεια των [[Εθνικοσοσιαλισμός|Ναζί]] να βρουν την [[Κιβωτός της Διαθήκης|Κιβωτό της Διαθήκης]] για να κάνουν το στρατό τους πανίσχυρο και τον Ιντιάνα Τζόουνς να προσπαθεί να τους σταματήσει. Στην ταινία συμμετέχουν οι Κάρεν Άλεν, Πολ Φρίμαν, Τζον Ρις-Ντέιβις και ΝτένολμΝτένχολμ Έλιοτ.

Ο Τομ Σέλεκ ήταν η πρώτη επιλογή του Σπίλμπεργκ για το ρόλο του Ιντιάνα Τζόουνς αλλά ο ηθοποιός δεν μπόρεσε να δεχτεί το ρόλο καθώς είχε συμβόλαιο για την τηλεοπτική σειρά ''Magnum, P.I.''. Άλλοι ηθοποιοί που προτάθηκαν ήταν οι Νικ Νόλτε, Τσέβι Τσέις, Τιμ Μάθεσον, Πίτερ Κογιότε και [[Τζακ Νίκολσον]], ενώ ο Στιβ Μάρτιν τον απέρριψε γιατί προτίμησε να παίξει στην ταινία ''Αναπάντεχα Δολάρια'' (Pennies from Heaven, 1981) και ο Μπιλ Μάρεϊ επειδή τα γυρίσματα ήταν την ίδια περίοδο με την τηλεοπτική εκπομπή ''Saturday Night Live''. Κατά τη διάρκεια μιας προβολής της ''Αυτοκρατορίας'' ο Σπίλμπεργκ αναγνώρισε τον ηθοποιό που θα ενσάρκωνε τον περιπετειώδη αρχαιολόγο στο πρόσωπο του [[Χάρισον Φορντ]], αλλά ο Λούκας αρχικά έφερε αντίρρηση καθώς ο Φορντ είχε εμφανιστεί και στις προηγούμενες ταινίες του, το ''American Graffiti'' και τον ''[[Ο Πόλεμος των Άστρων|Πόλεμο των Άστρων]]''. Η Έιμι Ίρβινγκ και η Ντέμπρα Γουίνγκερ προτάθηκαν για το ρόλο της Μάριον. Η Σον Γιανγκ χρησιμοποιήθηκε σαν Μάριον σε όλα τα δοκιμαστικά των ηθοποιών που έκαναν οντισιόν για το ρόλο του Ιντιάνα Τζόουνς. Για το ρόλο του Σάλλα, ο Σπίλμπεργκ ήθελε αρχικά τον [[Ντάνυ ΝτεΒίτο|Ντάνι ΝτεΒίτο]], ο οποίος τον δέχθηκε αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει επειδή τα γυρίσματα της σειράς ''Taxi'' δεν του το επέτρεπαν. Για το ρόλο του Ρενέ Μπέλοκ προτάθηκε ο Τζιανκάρλο Τζιανίνι και ο Γάλλος ηθοποιός/τραγουδιστής Ζακ Ντιτρόνκ.<ref name="Ιντιάνα Τζόουνς και Οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού στο IMDb">{{cite web | url=http://www.imdb.com/title/tt0082971/trivia | title=Ιντιάνα Τζόουνς και Οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού στο IMDb | accessdate=2 Δεκεμβρίου 2010 | work=[[IMDb]]}}</ref>

Η επιτυχία της ταινίες οδήγησε σε τρεις συνέχειες, ''[[Ο Ιντιάνα Τζόουνς και Ο Ναός του Χαμένου Θησαυρού|Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο Ναός του Χαμένου Θησαυρού]]'' το 1984, ''[[Ο Ιντιάνα Τζόουνς και Η Τελευταία Σταυροφορία|Ο Ιντιάνα Τζόουνς και η Τελευταία Σταυροφορία]]'' το 1989 και ''[[Ο Ιντιάνα Τζόουνς και Το Βασίλειο του Κρυστάλλινου Κρανίου|Ο Ιντιάνα Τζόουνς και το Βασίλειο του Κρυστάλλινου Κρανίου]]'' το 2008, όλες με τη συμμετοχή των [[Στίβεν Σπίλμπεργκ]], [[Τζορτζ Λούκας]] και [[Χάρισον Φορντ]].

Το 1992 η σειρά με τίτλο Ιντιάνα Τζόουνς - Οι Πρώτες Περιπέτειες (''The Young Indiana Jones Chronicles)'' άρχισε να προβάλλεται στην αμερικανική τηλεόραση με τον Σον Πάτρικ Φλάνερι στον ομώνυμο ρόλο και τον Τζορτζ Λούκας στην παραγωγή. Η σειρά έδειχνε τον Ιντιάνα Τζόουνς στα νεανικά του χρόνια και αποκάλυπτε πολλές ιστορίες από το παρελθόν του. Γυρίσματα της σειράς πραγματοποιήθηκαν και στην Ελλάδα ενώ σε ένα επεισόδιο εμφανίστηκε και ο Χάρισον Φορντ. Η σειρά όμως δεν γνώρισε την επιτυχία των ταινιών και κόπηκε μετά από 24 επεισόδια και τέσσερις τηλεταινίες.<ref name="Young Indiana Jones television series">{{cite web | url=http://www.innermind.com/youngindy/misc/yijfaq.htm | title=Unofficial home page for the Young Indiana Jones television series | accessdate=3 Δεκεμβρίου 2010 | work=innermind.com}}</ref>

Το 1999 η εταιρία παραγωγής Lucasfilm κυκλοφόρησε σε VHS μια συλλογή των, τριών μέχρι τότε, ταινιών και της τηλεοπτικής σειράς που είχε μονταριστεί από επεισόδια της μιας ώρας σε τηλεταινίες 90 λεπτών. Στα πλαίσια αυτής της συλλογής η πρώτη ταινία της σειράς μετονομάστηκε σε ''Ο Ιντιάνα Τζόουνς και οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού'' για να μην διαφέρει από τις υπόλοιπες. Η μετονομασία περιορίστηκε μόνο στο έντυπο υλικό της συλλογής και όχι στους τίτλους της ίδιαςταινίας της ταινίαςκαθεαυτής καθώς αποδοκιμάστηκε σαν κίνηση από το κοινό.