Φρα Αντζέλικο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Φρα Αντζέλικο''' (''Beato Angelico'', [[1395]]<ref name=ec>[http://www.newadvent.org/cathen/01483b.htm Στην "Catholic Encyclopedia" αναφέρεται ως έτος γέννησης το 1387]</ref> - [[18 Φεβρουαρίου]] [[1455]]), κατά κόσμον '''Γκουίντο ντι Πιέτρο''', ήταν [[Ιταλοί|Ιταλός]] δομινικανός μοναχός και [[ζωγραφική|ζωγράφος]] της Σχολής της Φλωρεντίας κατά την πρώιμη [[Αναγέννηση]]<ref name=nat>[http://nationalgallery.org.uk/artists/fra-angelico London National Gallery]</ref>. Ήταν περισσότερο γνωστός στους συγχρόνους του ως "«Αδελφός Τζοβάννι ντα Φιέζολε"» (ιταλ. Fra Giovanni da Fiesole), ενώ ο [[Τζόρτζιο Βαζάρι]] τον αναφέρει ως "«Φρα Τζοβάννι Αντζέλικο"» (Fra Giovanni Angelico). Στην [[Ιταλία]] είναι γνωστός ως "«il Beato Angelico"» (beato = ευλογημένος).

Ο Φρα<ref>Fra είναι συντομογραφία του λατινικού όρου ''frater'' = αδελφός (μοναχός)</ref> Αντζέλικο γεννήθηκε στην κοινότητα [[Βίκιο]] (Vicchio) κοντά στη [[Φλωρεντία]]<ref>[http://www.zoomedia.it/Vicchio/HistoryVic.html Vicchio History]</ref>. Για τους γονείς του δεν είναι τίποτε γνωστό. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Γκουίντο (Guido) ή Γκουιντολίνο (Guidolino). Πρώτη φορά αναφέρεται ως ζωγράφος το 1417 (υπό το όνομα Γκουίντο ντι Πιέτρο) ενώ αυτός και ο αδελφός του κατατάχθηκαν, το 1407,<ref name=ec/> στη μονή του τάγματος των Δομινικανών στο [[Φιέζολε]] κοντά στη Φλωρεντία, όπου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, εκλεγόμενος, το 1450, ηγούμενος της μονής.<ref name=nat/> Για την εκπαίδευσή του ως ζωγράφου δεν γνωρίζουμε τίποτε.<ref name=gett>[http://www.getty.edu/art/gettyguide/artMakerDetails?maker=3237&page=1 J. P. Getty Museum]</ref> Πιθανότατα ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως εικονογράφος χειρογράφων. <ref name=wbp>[http://www.ibiblio.org/wm/paint/auth/angelico/ Web Museum, Paris]</ref>Πιθανολογείται, επίσης, ότι ο αδελφός Μπενεντέττο (Fra Benedetto), ο οποίος θεωρείτο ταλαντούχος εικονογράφος και μικρογράφος χειρογράφων της μονής, είναι αυτός που βοήθησε τον Αντζέλικο στη δημιουργία των [[φρέσκο|νωπωγραφιών]] στη γυναικεία μονή του Σαν Μάρκο της Φλωρεντίας. Ο Μπενεντέττο ήταν ηγούμενος στη μονή του Αντζέλικο και απεβίωσε το 1448. Ο Αντζέλικο παρέμεινε επί ένα διάστημα στο [[Φολίνιο]], απ' όπου είχε εύκολη πρόσβαση στην [[Ασσίζη]] και επηρεάστηκε πολύ από τις νωπογραφίες του [[Τζιότο]] και, εγκαταλείποντας πλέον τις εικονογραφήσεις θρησκευτικών χειρογράφων βιβλίων πέρασε στη ζωγραφική, ζωγραφίζοντας αποκλειστικά έργα με θρησκευτικό περιεχόμενο, στους οποίους απεικόνιζε τις μορφές με ένα περίεργο θρησκευτικό μυστικισμό.<ref name=ec/> Η πεποίθησή του ήταν ότι η τέχνη ήταν μια έκφανση θρησκευτικής προσήλωσης.<ref>[http://www.museodelprado.es/en/the-collection/online-gallery/on-line-gallery/obra/the-annunciation/ Μουσείο Πράδο, Μαδρίτη]</ref>

Ο Αντζέλικο αναμιγνύει στα έργα του το προγενέστερο γοτθικό στυλ με το επερχόμενο αναγεννησιακό. Όταν απεβίωσε ο [[Μαζάτσο]] (Masaccio) το 1428, ο Αντζέλικο υπήρξε ένας από τους λίγους καλλιτέχνες που αντιλήφθηκαν το ανανεωτικό του νατουραλιστικό στυλ αλλά και την προοπτική που χρησιμοποιούσε και το έργο του επηρεάστηκε σαφώς από αυτόν. Η "«Αποκαθήλωση"» (1434) ήταν από τις πρώτες προσπάθειες των Ιταλών καλλιτεχνών να ενσωματώσουν αρμονικά μια ομάδα μορφών σε περιβάλλον φυσικό τοπίο.<ref name= gett/>

* Giorgio Vasari, ''Le vite de' più eccellenti pittori, scultori, e architettori'', 1550 (Τζόρτζιο Βαζάρι, ''Οι βίοι των εξοχοτέρων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων'' -αποσπασματική ελληνική μετάφραση από τον Στέλιο Λυδάκη, "«Κανάκης"», 1995)