Αρχιπέλαγος Κροζέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ μικροδιορθώσεις
Γραμμή 4:
 
==Γεωγραφία==
Εάν παραλείψουμε τις μικρές δορυφόρους νησίδες και βράχους, υπάρχουν 6 νησιά (2 από αυτά μάλλον νησιωτικές ομάδες), κατά κύριο λόγο ηφαιστειογεννήηφαιστειογενή. Από δύση προς ανατολή είναι:
{| id="toc" style="margin: 0 0 0.5em 1em; width:810px; border="1"
|-
Γραμμή 18:
|align="right" | >0
|-
|align="left" | Île des Pingouins (''ΠιγκουΐνωνΠιγκουίνων Νήσος'')
|align="right" | 3
|-
Γραμμή 37:
(1)ομάδα από δύο μεγάλα νησιά (Grand Île – Μεγάλη Νήσος, και Petite Île – Μικρή Νήσος) και περίπου 20 προεξέχοντες βράχους.
 
Η Ανατολική και η Δυτική Ομάδα απέχουν 94,5 χμ (από την Νήσο των ΠιγκουΐνωνΠιγκουίνων έως την Νήσο Ιδιοκτησίας)
 
Τα Κροζέ είναι ακατοίκητα, εκτός από τον ερευνητικό σταθμό Άλφρεντ Φωρέ (Πορτ Άλφρεντ) στην Ανατολική πλευρά της Νήσου Ιδιοκτησίας, που λειτουργεί ακατάπαυστα από το [[1963]]. Άλλοι επιστημονικοί σταθμοί έχουν υπάρξει οι La Grande Manchotière και La Petite Manchotière.
Γραμμή 43:
 
==Γεωλογία==
Η ανάλυση των μαγνητικών ανωμαλιών στον θαλάσσιο πυθμένα υποδεικνύουν ότι το Οροπέδιο Κροζέ, του οποίου τα νησιά σχηματίζουν τα ψηλότερα σημεία του, σχηματίστηκε περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια πριν. Τα νησιά είναι ηφαιστειογεννούςηφαιστειογενούς προέλευσης, και έχει βρεθεί βασάλτης που χρονολογήθηκε τουλάχιστον στα 8,8 εκατομμύρια χρόνια πριν.
 
==Κλίμα==
Γραμμή 55:
Ναυάγια συνέβαιναν συχνά στις Νήσους Κροζέ. Το Βρετανικό πλοίο «Πρίγκιπας της Ουαλίας» (που χρησιμοποιούνταν για κυνήγι φώκιας) βυθίστηκε το [[1821]] και οι επιζώντες πέρασαν 2 χρόνια στα νησιά. Το [[1887]], το Γαλλικό «Ταμαρίς» καταστράφηκε και το πλήρωμα του έφτασε στην Νήσο των Χοίρων. Έδεσαν ένα σημείωμα στο πόδι ενός Γιγάντιου Θαλασσοβάτη (πτηνό), που βρέθηκε 7 μήνες αργότερα στο Φρημάντλ (Δυτική Αυστραλία). Δυστυχώς, το πλήρωμα δεν διασώθηκε. Επειδή τα ναυάγια γύρω από τα νησιά ήταν τόσο συχνά, για κάποιο διάστημα το Βασιλικό Ναυτικό αποσπούσε ένα πλοίο κάθε λίγα χρόνια προς αναζήτηση επιζώντων.
 
Η Γαλλία αρχικά διοικούσε τα νησιά ως εξαρτημένη περιοχή της [[Μαδαγασκάρη|Μαδαγασκάρης]], αλλά έγιναν τμήμα των Γαλλικών Νότιων Εδαφών το [[1955]]. Το [[1961]], στήθηκε ένας πρώτος ερευνητικός σταθμός, αλλά μόλις το [[1963]] άνοιξε ο μόνιμος σταθμός Άλφρεντ Φωρέ στο Πορτ Άλμπερτ στην Νήσο Ιδιοκτησίας (και τα 2 ονομάστηκαν από τον πρώτο αρχηγό του σταθμού). Ο σταθμός πληρείταιεπανδρώνεται από 18 έως 30 άτομα (ανάλογα την εποχή) και κάνει μετεωρολογική, βιολογική, και γεωλογική έρευνα και διατηρεί έναν σεισμογράφο.
 
==Βιολογία==
Οι Νήσοι Κροζέ είναι το σπίτι 4 ειδών [[πιγκουίνος|πιγκουΐνουπιγκουίνου]]. Πιο άφθονοι είναι οι ΠιγκουΐνοιΠιγκουίνοι Μακαρόνι, εκ των οποίων 2 εκατομμύρια ζευγάρια αναπαράγονται στα νησιά, και οι Βασιλικοί ΠιγκουΐνοιΠιγκουίνοι. Ο Ανατολικός Βραχοπηδηκτής ΠιγκουΐνοςΠιγκουίνος, μπορεί να απαντηθεί επίσης, και υπάρχει μια μικρή αποικία ΠιγκουΐνωνΠιγκουίνων Γκεντού, καθώς και Μαυροπρόσωπων Χιονίδων (ακτοπούλι). Άλλα ζώα που ζουν στις Νήσους Κροζέ περιλαμβάνουν Γουνιοφόρες φώκιες, Νότιους Θαλάσσιους Ελέφαντες, Θαλασσοβάτες, και Άλμπατρος, συμπεριλαμβανομένου του Περιπλανόμενου Άλμπατρος.
 
Οι [[Όρκα|Φάλαινες Δολοφόνοι]] έχουν παρατηρηθεί να κυνηγούν πολλά από τα προαναφερθέντα είδη. Η εποχιακή Όρκα των Νήσων Κροζέ είναι διάσημη στο ότι επίτηδες βγαίνει στην ακτή (και αργότερα ξαναβγαίνει στην θάλασσα) για να κυνηγήσει τον αναπαραγόμενο πληθυσμό φώκιας στα νησιά. Αυτή είναι πολύ σπάνια συμπεριφορά, που συχνότερα παρατηρείται στην περιοχή της [[Παταγονία|Παταγονίας]] στην [[Αργεντινή]], και πιστεύεται ότι είναι τεχνική που μαθαίνεται μέσω των γενεών σε συγκεκριμένες οικογένειες Όρκας.
Γραμμή 78:
*Rochers de la Meurthe (Μερτέ Βράχοι)
 
==ΠιγκουΐνωνΠιγκουίνων Νήσος==
Η '''Νήσος των ΠιγκουΐνωνΠιγκουίνων''' (στα Γαλλικά: Île des Pingouins) είναι ένα νησί του Αρχιπελάγους Κροζέ στις γεωγραφικές συντεταγμένες 46°27′ Ν, 50°23′ Α. Ανήκει στην δυτική ομάδα του αρχιπελάγους. Βρίσκεται περίπου 30 χμ στα νοτιοανατολικά της Νήσου των Χοίρων, του μεγαλύτερου νησιού της ομάδας. Έχει μήκος περίπου 4 χμ και πλάτος λιγότερο από 2 χμ, και έκταση περίπου 3 χμ², και υψώνεται στα 340 μέτρα στο Όρος ΠιγκουΐνοςΠιγκουίνος.
 
Το Νησί των ΠιγκουΐνωνΠιγκουίνων είναι, όπως και οι Νησίδες των Αποστόλων, ότι απέμεινε από έναν σημαντικό ηφαιστειακό μηχανισμό που βρισκόταν στα νοτιοδυτικά της Νήσου των Χοίρων. Το νησί – ή ότι απέμεινε από αυτό – έχει κατεύθυνση από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά, που είναι μια ορθογώνια κατεύθυνση με αυτήν των Νησίδων των Αποστόλων. Το ηφαίστειο του πρέπει να είναι σύγχρονο με αυτό των Αποστόλων.
 
Το νησί το [[1772]] ονομάστηκε από τον Γάλλο θαλασσοπόρο Μάριον ντου Φρεζν «Απλησίαστη Νήσος» (Île Inaccessible). Τον 19ο αιώνα οι Άγγλοι και Αμερικανοί κυνηγοί φώκιας το ονόμασαν Νησί των ΠιγκουΐνωνΠιγκουίνων (στα Γαλλικά: île des manchots), από τις άφθονες αποικίες πιγκουΐνωνπιγκουίνων επάνω του. Το σημερινό του Γαλλικό όνομα οφείλεται στην απευθείας κακή μετάφραση του Εγγλέζικου ονόματος.
 
Η ομάδα της Νήσου ΠιγκουΐνωνΠιγκουίνων περιλαμβάνει και κάποιες βραχονησίδες, τα Γαλλικά ονόματα των οποίων είναι:
*Brisant du Tamaris (Κυματοθραύστης Ταμαρίς)
*la Chandelle