Βόρειες γερμανικές γλώσσες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
{{πηγές|26|08|2015}}
Οι '''βόρειες γερμανικές γλώσσες''' ανήκουν στις γερμανογενείς ή πιο απλά στις [[Γερμανική γλώσσα|γερμανικές γλώσσες]] ως μία ομάδα γερμανικών διαλέκτων, όπως για παράδειγμα της σουηδικής και της δανέζικης. <br />
Οι χώρες αυτές φυσικά είναι ανεξάρτητες από την Γερμανία, αλλά οι γλώσσες τους κατατάσσονται εκεί ως απόδειξη της εθνολογικής τους ταυτότητας. Δηλαδή γερμανικά φύλα αποίκισαν στην αρχαιότητα την Δανία και τη νότια Σουηδία δίνοντας την γλώσσα τους σε εκείνες τις μέχρι τότε άγνωστες περιοχές. Το αλφάβητο αυτών των γλωσσών προέρχεται από το '''[[Ρουνικό αλφάβητο|ρουνικό]]''', του οποίου μιατο υποδιαίρεσησυγγενέστερο είναιείδος καιμε τοτις '''αρχαίοΣκανδιναβικές γλώσσες είναι το γερμανικό'''Γερμανικό. Έτσι όλη η Σκανδιναβία - πλην της [[Φινλανδία|Φινλανδίας]], που ανήκει στην [[Φιννοουγγρικές γλώσσες|Φιννοουγγρική]] γλωσσική ομοεθνία και της [[Ισλανδία|Ισλανδίας]], που αν και αποικήθηκε από νορβηγούς Βίκινγκ, έχει γλώσσα βασισμένη στα [[Αρχαία σκανδιναβική γλώσσα|αρχαία σκανδιναβικά]] - μιλά γερμανογενείς γλώσσες. <br />
Τα σκανδιναβικά ή σκανδιναβικές γλώσσες είναι μία άλλη ονομασία, συνώνυμη με την ονομασία βόρειες γερμανικές γλώσσες, που αποδίδεται προκειμένου να περιγραφεί τόσο η γεωγραφική έννοια του όρου αυτού([[Σκανδιναβία]]) όσο και οι γλωσσικές καταβολές της περιοχής αυτής, που είναι κατά γενική ομολογία γερμανικές. <br />
Τα σύνορα Δανίας-Γερμανίας αποτελούν παράλληλα και σύνορα μεταξύ Βόρειων και Δυτικών Γερμανικών γλωσσών. Οι πρώτες διαιρούνται περαιτέρω σε: Δυτικές σκανδιναβικές([[Νορβηγική γλώσσα|Νορβηγική]], [[Ισλανδική γλώσσα|Ισλανδική]], [[Φεροϊκή γλώσσα|Φεροϊκή]], [[Νορνική γλώσσα|Νορνική]]) και σε Ανατολικές σκανδιναβικές([[Δανική γλώσσα|Δανική]], [[Σουηδική γλώσσα|Σουηδική]], [[Γκουτνική γλώσσα|Γκουτνική]], η οποία είναι υπό εξαφάνιση).
 
Ιστορική αναδρομή
 
Όλες οι Γερμανικές γλώσσες θεωρούνται μετεξέλιξη της Πρωτο-γερμανικής γλώσσας, η οποία ομιλούταν γύρω στο 500 π.Χ. Οι γεωγραφικές της καταβολές της θα πρέπει να αναζητηθούν στη Νότια Σουηδία, την Δανία και την περιοχή του Σλέσβιχ-Χολστάιν. Οι ιστορικές της όμως καταβολές θα πρέπει να αναζητηθούν στα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ., όταν οι Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες άρχισαν να καταφθάνουν και στη Βόρεια Ευρώπη, οπότε και στην περιοχή της Σκανδιναβίας, κοιτίδα των Σκανδιναβικών γλωσσών. Ρουνικές επιγραφές του 2ου μ.Χ. αιώνα μαρτυρούν ότι εκείνη την εποχή, η Πρωτο-γερμανική γλώσσα άρχισε να υποδιαιρείται σε Δυτική, Ανατολική και Βόρεια. Η τελευταία σήμερα απαντάται συχνά στην ιστορία ως πρωτο-Νορβηγική, η οποία θεωρείται πρόγονος όλων των Βόρειων γερμανικών γλωσσών. Η ομιλία της πρωτο-Νορβηγικής γλώσσας στη Βόρεια Ευρώπη είχε διάρκεια 6 αιώνων(2ος-8ος αιώνας μ.Χ.). Με την έλευση των Βίκινγκς τον 8ο αιώνα μ.Χ. αιώνα, η πρωτο-Νορβηγική γλώωσα είχε τροποποιηθεί σε διαλέκτους που όλες μαζί είχαν την ονομασία <nowiki>''</nowiki>αρχαία Νορβηγικά<nowiki>''</nowiki>. Την εποχή των επιδρομών των Βίκινγκς, τα αρχαία Νορβηγικά διασπάστηκαν σε τρεις αμοιβαίως νοητές διαλέκτους: τα αρχαία ανατολικά Νορβηγικά, των οποίων ο γλωσσικός κορμός ήταν η Σουηδία, η Δανία και ένα κομμάτι της Αγγλίας, τα αρχαία δυτικά Νορβηγικά, που ήταν διαδεδομένα στη Νορβηγία, τα Νησιά Φερόε, σε μεγάλο μέρος της Ισλανδίας και σε ένα αντίστοιχο μικρό της Σκωτίας και τα αρχαία Γκουτνικά, με απήχηση κυρίως στο νησί Γκότλαντ της Σουηδίας. Τα τρία αυτά είδη των αρχαίων Νορβηγικών στάθηκαν ο πρόδρομος των σύγχρονων Βόρειων γερμανικών γλωσσών, των οποίων χρονολογική γενέτειρα(αφετηρία) θεωρείται ο 14ος μ.Χ. αιώνας. Η Δανο-Νορβηγική 'Ενωση(1536-1814) συνέβαλλε στην εξομοίωση, ως ένα βαθμό, των Δανικών με τα Νορβηγικά, παρά το γεγονός ότι τα Νορβηγικά ανήκαν στη σφαίρα επιρροής των αρχαίων ανατολικών Νορβηγικών, ενώ τα Δανικά στην αντίστοιχη των αρχαίων δυτικών Νορβηγικών, μαζί με τα Σουηδικά. Εκείνους τους τρεις περίπου αιώνες, η γραπτή Νορβηγική γλώσσα σταμάτησε να χρησιμοποιείται και αντικαταστάθηκε από την γραπτή Δανική γλώσσα, κάτι που είχε μεγάλη επίπτωση στις ομιλούμενες διαλέκτους της Νορβηγικής, ιδίως στις κεντρικές και ανατολικές της διαλέκτους. Οι Σκανδιναβικές γλώσσες δέχθηκαν στο Μεσαίωνα έντονο επηρεασμό απ'τα κάτω Γερμανικά, παρακλάδι των υψηλών ή Αρχαίων Γερμανικών. Τα κάτω Γερμανικά κάλυπταν τη σημερινή Βόρεια Γερμανία, αλλά ο επηρεασμός τους δεν εμφάνισε σπέρματα στα Ισλανδικά και τα Φερόικα(γλώσσα που ομιλείται στα Νησιά Φερόε).
 
{{commonscat}}