Ντεμιρτάς Προύσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
== Ιστορικά στοιχεία ==
Το Ντεμιρτάς οφείλει την ονομασία του στον στρατηγό του [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή]], Ντεμιρντάς πασά, ο οποίος είχε την ευρύτερη περιοχή υπό την κυριότητά του. Ο οικισμός φέρεται να δημιουργήθηκε κατά τα μέσα του 17ου αιώνα από 32 ελληνικές οικογένειες που μεταφέρθηκαν από την περιοχή των [[Άγραφα|Αγράφων]]<ref>''Μικρασιατικά Χρονικά'', 1959, σελ. 114-115.</ref>. Οι κάτοικοί του διακρίνονταν για τον σκληρό και
Το χωριό ήταν μεγάλο και πλούσιο, χωριζόταν σε 11 μαχαλάδες και δύο πλατείες (Αλάν,Μισοχώρ). Υπαγόταν στην Μητρόπολη Προύσης και διέθετε ναό αφιερωμένο στην Παναγία (Κοίμηση της Θεοτόκου) καθώς και πέντε αγιάσματα (Αγίου Βασιλείου, Αγίας Κυριακής, Αγίου Θεόδωρου, Παναγίας, Αγιασματούδι).<ref>[http://users.sch.gr/markmarkou/katalog/ecp/prousa.htm Μητρόπολη Προύσης]</ref>
Στο Ντεμιρτάς ήταν συχνό το φαινόμενο της βεντέτας, ενώ κατά τη διάρκεια της θητείας του μητροπολίτη Προύσας Κωνστάντιου, οι κάτοικοι, λόγω διαφωνιών με τον μητροπολίτη προσήλθαν προσωρινά στον [[Προτεσταντισμός|προτεσταντισμό]]<ref name=":2" />. Τα τελευταία χρόνια πριν τη [[Μικρασιατική καταστροφή]] και την [[Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923|ανταλλαγή πληθυσμών]], το Ντερμιτάς είχε 1300 κατοίκους<ref name=":1" /> (όλοι [[Έλληνες]]<ref name=":0" /><ref name=":1" />) οι οποίοι ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με την εκτροφή μεταξοσκώληκων. Ο οικισμός διέθετε μια κεντρική εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία και δύο εκπαιδευτικά ιδρύματα, η δημοτική σχολή (η Αστική Σχολή Δεμιρδεσίου Προύσης<ref>[https://mikrasiatwn.wordpress.com/2016/02/20/%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AC-%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1/ Η Εκπαίδευση στη Μικρά Ασία - Σχολές, Ακαδημίες, Σχολεία, Αρρεναγωγεία και Παρθεναγωγεία της Μικράς Ασίας]</ref>) και το Παρθεναγωγείο, στα οποία φοιτούσαν συνολικά 300 μαθητές και μαθήτριες. Κατά την αποχώρησή τους από το Ντεμιρτάς, τον Αύγουστο του [[1922]], οι κάτοικοι πυρπόλησαν τα σπίτια τους.<ref name=":3">''Μικρασιατικά Χρονικά'', 1959, σελ. 117.</ref>▼
▲Στο Ντεμιρτάς ήταν συχνό το φαινόμενο της βεντέτας, ενώ κατά τη διάρκεια της θητείας του μητροπολίτη Προύσας Κωνστάντιου, οι κάτοικοι, λόγω διαφωνιών με τον μητροπολίτη προσήλθαν προσωρινά στον [[Προτεσταντισμός|προτεσταντισμό]]<ref name=":2" />. Τα τελευταία χρόνια πριν τη [[Μικρασιατική καταστροφή]] και την [[Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923|ανταλλαγή πληθυσμών]], το Ντερμιτάς είχε 1300 κατοίκους<ref name=":1" /> (όλοι [[Έλληνες]]<ref name=":0" /><ref name=":1" />) οι οποίοι ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με την εκτροφή μεταξοσκώληκων
Στον οικισμό γεννήθηκαν ο συγγραφέας και λαογράφος [[Σάββας Ιωαννίδης]] (1829-1910)<ref name=":3" /><ref>{{Cite web|url=http://constantinople.ehw.gr/Forms/filePage.aspx?lemmaId=11736|title=Ioannidis Savvas|last=Σαπκίδη|first=Όλγα|date=|website=ehw.gr|publisher=Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού|accessdate=22 Ιουνίου 2016}}</ref>, ο εκπαιδευτικός Κλεάνθης Χουρμούζης<ref name=":3" /> και ο δημοδιδάσκαλος και [[Εθνική Αντίσταση|αντιστασιακός]] Κωνσταντίνος Καζάνας.<ref>[https://mikrasiatwn.wordpress.com/2012/06/01/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%ac%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b1%ce%b3%cf%8e%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%b9/ Από τους άγνωστους αγώνες των Μικρασιατών - Κωνσταντίνος Καζάνας: ο Μικρασιάτης δημοδιδάσκαλος και αντιστασιακός]</ref><ref>«Η Προσοτσάνη μέσα από την Ιστορία» Γεωργίου Βουλτσιάδη, Θεσσαλονίκη 1995</ref>▼
▲Στον οικισμό γεννήθηκαν ο συγγραφέας και λαογράφος [[Σάββας Ιωαννίδης]] (1829-1910)<ref name=":3" /><ref>{{Cite web|url=http://constantinople.ehw.gr/Forms/filePage.aspx?lemmaId=11736|title=Ioannidis Savvas|last=Σαπκίδη|first=Όλγα|date=|website=ehw.gr|publisher=Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού|accessdate=22 Ιουνίου 2016}}</ref>, ο εκπαιδευτικός Κλεάνθης Χουρμούζης<ref name=":3" /> και ο δημοδιδάσκαλος και [[Εθνική Αντίσταση|αντιστασιακός]] Κωνσταντίνος Καζάνας.<ref>[https://mikrasiatwn.wordpress.com/2012/06/01/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%ac%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b1%ce%b3%cf%8e%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%b9/ Από τους άγνωστους αγώνες των Μικρασιατών - Κωνσταντίνος Καζάνας: ο Μικρασιάτης δημοδιδάσκαλος και αντιστασιακός]</ref><ref>«Η Προσοτσάνη μέσα από την Ιστορία» Γεωργίου Βουλτσιάδη, Θεσσαλονίκη 1995</ref><ref>[https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/viewFile/6272/6007.pdf Γεώργιος Κ.Παπάζογλου, Παράλληλοι δρόμοι]</ref>
Μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] οι κάτοικοι του χωριού εγκαταστάθηκαν ως πρόσφυγες στη Μακεδονία και συγκεκριμένα στην Προσοτσάνη Δράμας, στο Μακρυχώρι, στην Ελευθερούπολη Καβάλας, στην Αριδαία Πέλλας, στην Αλιστράτη Σερρών κ.α.
== Παραπομπές ==
|