Δημήτρης Ιωαννόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]]. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές συνέχισε στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] στη νομική. Λίγα χρόνια μετά την αποφοίτησή του ασχολήθηκε με το θέατρο σπουδάζοντας δραματική τέχνη. Αργότερα μετέβη στη Γερμανία στο [[Βερολίνο]], σπουδάζοντας σκηνοθεσία. Με την επιστροφή του ασχολήθηκε με τη [[δημοσιογραφία]], με τη συγγραφή θεατρικών έργων και ως σκηνοθέτης του θεάτρου. Μεταξύ των θεατρικών του έργων περιλαμβάνονται "τα ''Ο ατέλειωτος δρόμος''", "''Το παραμύθι της ευτυχίας''", "''Η πόρτα και το παράθυρο''", "και ''Ο γιόκας μας''" κ.ά.<br />

Από την [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχή]] ασχολήθηκε επίσης και με το χώρο του ελληνικού κινηματογράφου επίσης ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Κινηματογραφικά έργα με δική του σκηνοθεσία και σενάριο ήταν "''[[Η φωνή της καρδιάς (ταινία, 1943)|Η φωνή της καρδιάς]]''" (19421943), από το οποίο και έγινε περισσότερο γνωστός. Σημειώνεται ότι αυτή η ταινία ήταν και η πρώτη παραγωγή τουτης [[Φιλοποίμην Φίνος|Φιλ. ΦίνουΦιλμ]], αλλά και μία από τις πρώτες ελληνικές παραγωγέςμελοδραματικές "μελό"παραγωγές με επαγγελματική σιγουριά. Άλλες ταινίες του ήταν "''[[Η βίλαβίλλα με τα νούφαρα]]''" (19431945), "''[[Ο δρόμος με τις ακακίες]]''" (1954), "''[[Ο Φανούρης και το σόι του]]''" (1957 - μόνο σκηνοθεσία), "''Η μοίρα γράφει την ιστορία''" (1957), "''ΜιάΜια του κλέφτη ...''" (1960) και "''Στρατιώτες δίχως στολή''" (1960).