Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|08|07|2017}}

Το '''Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας''' ιδρύθηκε ως κυρίαρχο κράτος την 1η Ιανουαρίου του 1801 από τις [[Πράξεις της Ένωσης 1800|Πράξεις Ένωσης]] του 1800, οι οποίες συγχώνευσαν τα βασίλεια της [[Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας|Μεγάλης Βρετανίας]] και της [[Βασίλειο της Ιρλανδίας|Ιρλανδίας]]. Η αυξανόμενη επιθυμία για μια Ιρλανδική Δημοκρατία οδήγησε στον [[ιρλανδικός πόλεμος της ανεξαρτησίας|ιρλανδικό πόλεμο της ανεξαρτησίας]], ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα η Ιρλανδία να αποχωρήσει από την Ένωση και να σχηματίσει το [[Ιρλανδικό Ελεύθερο Κράτος]] το 1922. Η Βόρεια Ιρλανδία παρέμεινε μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου και το κράτος μετονομάστηκε, συνεπώς, «Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας».

 

Ήταν μια εποχή γρήγορου οικονομικού εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης της βιομηχανίας, του εμπορίου και των οικονομικών, στην οποία η Βρετανία κυριάρχησε σε μεγάλο βαθμό στην παγκόσμια οικονομία. Η μετανάστευση προς τις κύριες αποικίες και τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν αβάστακτη. Η Βρετανία δημιούργησε επίσης μια μεγάλη [[Βρετανική Αυτοκρατορία]] στην Αφρική και την Ασία, η οποία κυβερνούσε μέσω ενός μικρού αριθμού διαχειριστών που επόπτευαν τοπικές ελίτ. Η Ινδία, μακράν η σημαντικότερη αποικία, πέρασε μια σύντομη επανάσταση το 1857. Στην εξωτερική πολιτική η Βρετανία ευνόησε το ελεύθερο εμπόριο, που επέτρεψε στους χρηματοδότες και τους εμπόρους της να λειτουργούν με επιτυχία σε πολλές κατά τα άλλα ανεξάρτητες χώρες, όπως στη Νότια Αμερική. Η Βρετανία δεν σχημάτισε μόνιμες στρατιωτικές συμμαχίες μέχρι τις αρχές του [[20ος αιώνας|20ού αιώνα]], όταν άρχισε να συνεργάζεται με την Ιαπωνία, τη Γαλλία και τη Ρωσία και ήρθε πιο κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 

<references />

 

{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|United Kingdom of Great Britain and Ireland}}