Φράνκο Τζεφφιρέλλι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
επεκταση |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη}}
Ο '''Φράνκο Τζεφιρέλι''' ([[ιταλική γλώσσα|ιταλ.]]: ''Gian Franco Corsi Zeffirelli'', [[12 Φεβρουαρίου]] [[1923]]) είναι [[Ιταλία|Ιταλός]] ντεκορατέρ και σκηνοθέτης και παραγωγός της τηλεόρασης, του [[θέατρο|θεάτρου]], του [[κινηματογράφος|κινηματογράφου]] και της [[όπερα|όπερας]]. Είναι επίσης πρώην γερουσιαστής (1994-2001) για το ιταλικό κεντρο-δεξιό κόμμα ''Forza Italia''.
Κάποιες από τις όπερές του θεωρούνται κλασικά έργα παγκοσμίως.
Είναι γνωστός για αρκετές από τις ταινίες που έχει σκηνοθετήσει, ιδιαίτερα η ταινία ''Ρωμαίος και Ιουλιέτα'' (1968), για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ. Η ταινία του ''The Taming of the Shrew'' (1967) με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον παραμένει η καλύτερη κινηματογραφική διασκευή της ομώνυμης παράστασης. Η μίνι σειρά του ''Ιησούς από την Ναζαρέτ'' (1977) κέρδισε αναγνωρισιμότητα και προβάλλεται ακόμα και σήμερα κατά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα σε πολλές χώρες.
==Προσωπική ζωή==▼
Αξιωματικός της ιταλικής κυβέρνησης από το 1977, ο Τζεφιρέλι έλαβε την διάκριση του ιππότη από την βρετανική κυβέρνηση το 2004 όταν έγινε Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 2009 βραβεύτηκε με το Premio Colosseo.
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στα περίχωρα της [[Φλωρεντία|Φλωρεντίας]] ως Τζιανφράνκο Κόρσι (''Gianfranco Corsi''). Μητέρα του είναι η Alaide Garosi, σχεδιάστρια μόδας, και πατέρας του ο Ottorino Corsi, έμπορος μαλλιού και μεταξιού. Οι δυο γονείς του ξαναπαντρεύτηκαν και η Alaide δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το δικό της επίθετο ή του Corsi για το παιδί της. Επέλεξε το επίθετο "Zeffiretti", λέξη που αναφέρεται στην όπερα του Μότσαρτ ''Idomeneo''. Ωστόσο, το όνομα αυτό γράφτηκε λάθος στο δημοτολόγιο και έγινε Τζεφιρέλι. Όταν ήταν 6 ετών, η μητέρα του πέθανε και ο ίδιος μεγάλωσε υπό την φροντίδα της αγγλικής κοινότητας μεταναστών.
Ιταλοί ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι ο Τζεφιρέλι αποτελεί μέρος μιας ομάδας ανθρώπων που είναι συγγενείς με τον Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο Τζεφιρέλι είναι απόγονος ενός από τα αδέρφια του ντα Βίντσι.
Ο Τζεφιρέλι αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών το 1941 και, ακολουθώντας την συμβουλή του πατέρα του, εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας όπου σπούδασε [[αρχιτεκτονική]] και τέχνη. Μετά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πολέμησε ως αντάρτης προτού συναντηθεί με τους βρετανούς στρατιώτες και γίνει ο διερμηνέας τους. Μετά τον πόλεμο, ξαναπήγε στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας για να συνεχίσει τις σπουδές του αλλά όταν είδε τον [[Λόρενς Ολίβιε]] στον ''Ερρίκο Δ΄'' το 1945, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Ενώ εργαζόταν ως ζωγράφος τοπίου στην Φλωρεντία, προσλήφθηκε από τον [[Λουκίνο Βισκόντι]] και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία ''La Terra trema'', που κυκλοφόρησε το 1948. Με τον [[Λουκίνο Βισκόντι|Βισκόντι]] συνεργάστηκε και στις ταινίες : Λεωφορείο ο πόθος (Ρώμη, 1949) του [[Τεννεσσή Ουίλλιαμς]], Τρωίλος και Χρυσηίδα (Φλωρεντία, 1949) του [[Σαίξπηρ]] και οι τρεις αδελφές (Ρώμη, 1951), κοστούμια Μαρσέλ Εσκοφιέ) του [[Τσέχωφ]]. Οι μέθοδοι του [[Λουκίνο Βισκόντι|Βισκόντι]] είχαν μια βαθιά επιρροή στο μετέπειτα έργο του Τζεφιρέλι. Εργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες όπως ο Αντονιόνι και ο [[Ρομπέρτο Ροσελίνι|Ροσελίνι]]. Την δεκαετία του 1960, ο Τζεφιρέλι ξεκίνησε να γράφει και να σκηνοθετεί τις δικές του παραστάσεις στο Λονδίνο και στην Νέα Υόρκη και σύντομα μετέφερε τις ιδέες του στον κινηματογράφο.
== Βραβεία ==
Τον Νοέμβριο του 2004, ο Τζεφιρέλι βραβεύτηκε με το αξίωμα του Ταξιάρχη του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το 1996, για τις υπηρεσίες του στις τέχνες, έγινε επίτιμος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ σε μια τελετή που έγινε στο Canterbury Cathedral. Το 1999 έλαβε το βραβείο Crystal Globe για την εκπληκτική καλλιτεχνική συνεισφορά του στον παγκόσμιο κινηματογράφο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Karlovy Vary.
▲== Προσωπική ζωή ==
Το 1996 ο Τζεφιρέλι αποκαλύφθηκε ότι ήταν ομοφυλόφιλος και από τότε προτιμά να μην μιλά για την προσωπική του ζωή. Ο Τζεφιρέλι θεωρεί τον εαυτό του "ομοφυλόφιλο" αντί για γκέι καθώς θεωρεί ότι ο όρος "γκέι" είναι λιγότερο καλαίσθητος.<ref>[http://www.forumlibertas.com/franco-zeffirelli-soy-homosexual-pero-no-gay/ Franco Zeffirelli: “Soy homosexual, pero no gay”]{{es}}</ref> Ο Τζεφιρέλι έχει υιοθετήσει δυο ενήλικες γιους, με τους οποίους έχει συνεργαστεί για χρόνια και οι οποίοι διευθύνουν τις υποθέσεις του.
Ο Τζεφιρέλι έχει λάβει κριτική από θρησκευτικές ομάδες για αυτό που αποκαλούν "βλάσφημη εκπροσώπηση των βιβλικών φιγούρων στις ταινίες του" αλλά και κριτική από την κοινότητα ΛΟΑΤ για την στάση του απέναντι στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία σχετικά με τα ομοφυλοφιλικά ζητήματα.
Ο Τζεφιρέλι είχε σχέση με τον σκηνοθέτη [[Λουκίνο Βισκόντι]].
== Φιλμογραφία ==
* The Taming of the Shrew (Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι,1967)
* Romeo and Juliet (Ρωμαίος και Ιουλιέτα,1968)
Γραμμή 26 ⟶ 49 :
* Don Giovanni (2000)
* Callas Forever (Κάλλας για πάντα,2002)
* ''La Bohème'' (1965; production designer only)
* ''Florence: Days of Destruction'' (1966) (documentary short)
* ''The Taming of the Shrew'' (1967)
* ''Romeo and Juliet'' (1968) Academy Award nominee, director
* ''Brother Sun, Sister Moon'' (1972)
* ''Jesus of Nazareth'' (1977)
* ''The Champ'' (1979)
* ''Cavalleria Rusticana'' (1978) with Tatiana Troyanos and Plácido Domingo (live Metropolitan Opera House – '''stage director''')
* ''Pagliacci'' (1978) with Teresa Stratas, Sherrill Milnes and Plácido Domingo (live Metropolitan Opera House – '''stage director''')
* ''Endless Love'' (1981)
* ''Cavalleria Rusticana'' (1982) with Plácido Domingo and Elena Obraztsova
* ''Pagliacci'' (1982) with Plácido Domingo and Teresa Stratas
* ''La Bohème'' (1982) (live Metropolitan Opera – stage director)
* ''La Traviata'' (1983) – Academy Award nominee, BAFTA winner, art direction; with Teresa Stratas and Plácido Domingo
* ''Tosca'' (1985), (live Metropolitan Opera – stage director)
* ''Otello'' (1986) – British Academy of Film and Television Arts winner, foreign language film; with Plácido Domingo and Katia Ricciarelli
* ''Young Toscanini'' (1988)
* ''Hamlet'' (1990)
* ''Don Giovanni'' (live Metropolitan Opera – '''stage director''')
* ''Don Carlo'' with Luciano Pavarotti and Daniela Dessi (live La Scala – '''stage director''')
* ''Storia di una capinera'' (also known as ''Sparrow''; 1993) with Sheherazade Ventura
* ''Jane Eyre'' (1996)
* ''Tea with Mussolini'' (1999)
* ''Callas Forever'' (2002)
== Βιβλιογραφία ==
* Zeffireli, Franco; John Tooley (Interviews by Anna Tims), [https://www.theguardian.com/culture/2012/jul/23/how-we-made-zeffirelli-callas-tosca "How we made: Franco Zeffirelli and John Tooley on ''Tosca'' (1964)",]. ''The Guardian'' (London), 23 July 2012 on theguardian.com. Retrieved 11 August 2014
==Παραπομπές==
<references />
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [https://www.imdb.com/name/nm0001874/ Franco Zeffirelli] στην IMDb
* [https://www.ibdb.com/Person/View/16572 Franco Zeffirelli] στο Internet Broadway Database
* [https://charlierose.com/videos/4625 Franco Zeffirelli] στο ''Charlie Rose''
* [https://worldcat.org/identities/lccn-n80-149195 Works by or about Franco Zeffirelli] στο WorldCat catalog
* [http://www.senato.it/leg/13/BGT/Schede/Attsen/00000692.htm Italian Senate profile]
* [https://web.archive.org/web/20041016112029/http://www.keithbush.com/article_zeffirelli.htm Interview: Maria Callas and ''Callas Forever'']
* [http://www.tipjar.com/dan/zeffirelli.htm Interview with Zeffirelli from 1999 about ''Tea With Mussolini'']
{{τέχνες-επέκταση}}
{{Authority control}}
| |||