Βόρειες γερμανικές γλώσσες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αποτελούν μία από τις τρεις κατηγορίες Γερμανικών γλωσσών και, μαζί με τις Δυτικές γερμανικές γλώσσες και τις Ανατολικές γερμανικές γλώσσες, συνθέτουν την Γερμανική γλώσσα, η οποία είναι μέλος της μεγάλης οικογένειας των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, με 105 εκατομμύρια ομιλητές ως μητρική γλώσσα αλλά και με 80 ως μη μητρική γλώσσα. Το αλφάβητο αυτών των γλωσσών προέρχεται από το '''[[Ρουνικό αλφάβητο|ρουνικό]](πάνω σε Ρούνους έγραφαν οι Τεύτονες, πιθανοί πρόγονοι των Γερμανών)''', του οποίου το συγγενέστερο είδος με τις Σκανδιναβικές γλώσσες είναι το Γερμανικό. Έτσι όλη η Σκανδιναβία - πλην της [[Φινλανδία|Φινλανδίας]], που ανήκει στην [[Φιννοουγγρικές γλώσσες|Φιννοουγγρική]] γλωσσική ομοεθνία και της [[Ισλανδία|Ισλανδίας]], που αν και αποικήθηκε από νορβηγούς Βίκινγκ, έχει γλώσσα βασισμένη στα [[Αρχαία σκανδιναβική γλώσσα|αρχαία σκανδιναβικά]] - μιλά γερμανογενείς γλώσσες. 20 εκατομμύρια άνθρωποι κατά προσέγγιση δηλώνουν ομιλητές μιας Σκανδιναβικής γλώσσας ως επίσημής τους γλώσσας, συμπεριλαμβανομένου ενός μειοψηφικού 5% στη Φινλανδία. Ακόμη, οι Σκανδιναβικές γλώσσες είναι ευρέως διαδεδομένες στη Γροιλανδία, και, σε μικρότερο βαθμό, στη Βόρεια Αμερική από βορειοευρωπαίους μετανάστες.

Όλες οι Γερμανικές γλώσσες θεωρούνται συνεχιστές της Πρωτο-γερμανικής ή Τευτονικής γλώσσας, μιας γλώσσας που ομιλούταν γύρω στο 500 π.Χ. Οι γεωγραφικές της καταβολές θα πρέπει να αναζητηθούν στη Νότια Σουηδία, την Δανία και την περιοχή του Σλέσβιχ-Χολστάιν. Οι ιστορικές της όμως καταβολές θα πρέπει να αναζητηθούν στα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ., όταν οι Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες άρχισαν να καταφθάνουν και στη Βόρεια Ευρώπη, οπότε και στην περιοχή της Σκανδιναβίας, κοιτίδα των Σκανδιναβικών γλωσσών. Ρουνικές επιγραφές του 2ου μ.Χ. αιώνα μαρτυρούν ότι εκείνη την εποχή, η Πρωτο-γερμανική γλώσσα άρχισε να υποδιαιρείται σε Δυτική, Ανατολική και Βόρεια. Η τελευταία σήμερα αναφέρεται συχνά ως πρωτο-Νορβηγική, όπως επίσης και ως πρωτο-σκανδιναβική, πρωτόγονη νορβηγική, πρωτο-νορδική, αρχαία νορδική, αρχαία σκανδιναβική, πρωτο-βορειο-γερμανική, βόρεια πρωτογερμανική ή κοινή σκανδιναβική, γλώσσα η οποία θεωρείται πρόγονος όλων των Βόρειων γερμανικών γλωσσών. Η ομιλία της πρωτο-Νορβηγικής γλώσσας στη Βόρεια Ευρώπη είχε διάρκεια έξι αιώνων(2ος-8ος αιώνας μ.Χ.). Με την έλευση των Βίκινγκς τον 8ο μ.Χ. αιώνα, η πρωτο-Νορβηγική γλώσσα μετεξελίχθηκε στα <nowiki>''</nowiki>αρχαία Νορβηγικά<nowiki>''</nowiki>. Την εποχή των επιδρομών των Βίκινγκς, τα αρχαία Νορβηγικά διασπάστηκαν σε τρεις αμοιβαίως νοητές διαλέκτους: τα αρχαία ανατολικά Νορβηγικά, των οποίων ο γλωσσικός κορμός ήταν η Σουηδία, η Δανία και ένα κομμάτι της Αγγλίας, τα αρχαία δυτικά Νορβηγικά, που ήταν διαδεδομένα στη Νορβηγία, τα Νησιά Φερόε, σε μεγάλο μέρος της Ισλανδίας και σε ένα αντίστοιχο μικρό της Σκωτίας και τα αρχαία Γκουτνικά, με απήχηση κυρίως στο νησί Γκότλαντ της Σουηδίας. Τα τρία αυτά είδη των αρχαίων Νορβηγικών στάθηκαν ο πρόδρομος των σύγχρονων Βόρειων γερμανικών γλωσσών, των οποίων χρονολογική γενέτειρα(αφετηρία) θεωρείται ο 14ος μ.Χ. αιώνας. Η Δανο-Νορβηγική 'Ενωση(1536-1814) συνέβαλλε στην εξομοίωση, ως ένα βαθμό, των Δανικών με τα Νορβηγικά, παρά το γεγονός ότι τα Νορβηγικά ανήκαν στη σφαίρα επιρροής των αρχαίων ανατολικών Νορβηγικών, ενώ τα Δανικά στην αντίστοιχη των αρχαίων δυτικών Νορβηγικών, μαζί με τα Σουηδικά. Εκείνους τους τρεις περίπου αιώνες, η γραπτή Νορβηγική γλώσσα σταμάτησε να χρησιμοποιείται και αντικαταστάθηκε από την γραπτή Δανική γλώσσα, κάτι που είχε μεγάλη επίπτωση στις ομιλούμενες διαλέκτους της Νορβηγικής, ιδίως στις κεντρικές και ανατολικές της. Οι Σκανδιναβικές γλώσσες δέχθηκαν στο Μεσαίωνα έντονο επηρεασμό από τα κάτω Γερμανικά, παρακλάδι των υψηλών ή Αρχαίων Γερμανικών, που εκείνα τα χρόνια ήταν η lingua franca σε ό,τι έχει να κάνει με τις εμπορικές συναλλαγές, στο μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Ευρώπης. Ο επηρεασμός αυτός έχει να κάνει με την μετατόπιση συμφώνων στις γερμανικές γλώσσες, γλωσσικό φαινόμενο που διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση της σημερινής εικόνας των γερμανικών γλωσσών. Τα κάτω Γερμανικά κάλυπταν τη σημερινή Βόρεια Γερμανία, αλλά ο επηρεασμός τους δεν εμφάνισε σπέρματα στα Ισλανδικά και τα Φερόικα(γλώσσα που ομιλείται στα Νησιά Φερόε).