Βίκτορ Όρμπαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Panagiota Bel (συζήτηση | συνεισφορές)
επέκταση
Gabriel2008 (συζήτηση | συνεισφορές)
Αλλαγή στον τονισμό του ονόματος.
Γραμμή 35:
| ιστοσελίδα = [http://orbanviktor.hu/ Επίσημη ιστοσελίδα]
}}
Ο '''Βίκτορ Όρμπαν''' (''Viktor Mihály Orbán'', [[Σεκεσφεχερβάρ]] [[31 Μαΐου]] [[1963]]) είναι Ούγγρος πολιτικός, νομικός και ο τωρινός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας. Εκτελεί χρέη πρωθυπουργού από τις 29 Μαΐου 2010 ενώ είχε διατελέσει πρωθυπουργός και την περίοδο 1998-2002. Είναι ο αρχηγός του συντηρητικού κόμματος Φιντές, θέση την οποία διατηρεί από το 2003 και προηγουμένως από το 1993 έως το 2000. Στις 19 Νοεμβρίου 2016, ο ΟρμπάνΌρμπαν ξεπέρασε τον István Bethlen ως ο τρίτος πρωθυπουργός στην ουγγρική ιστορία με την μεγαλύτερη σε διάρκεια θητεία σε αυτή την θέση.
 
Γεννημένος στο Székesfehérvár, ο ΟρμπάνΌρμπαν σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Eötvös Loránd, από όπου αποφοίτησε το 1987. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Pembroke College της Οξφόρδης πριν μπει στην πολιτική ως ηγέτης του ρεφορμιστικού φοιτητικού κινήματος Alliance of Young Democrats (''Fiatal Demokraták Szövetsége'') - πρόδρομος του Φιντές. Έγινε γνωστός ως πολιτικός μετά την ομιλία του στη κηδεία του Imre Nagy το 1989 και άλλων μαρτύρων της επανάστασης του 1956, κατά την οποία απαίτησε ανοιχτά την αποχώρηση των σοβιετικών από την χώρα.
 
Μετά την μετάβαση της Ουγγαρίας στην δημοκρατία το 1990, εκλέχθηκε στην Εθνοσυνέλευση της χώρας και υπηρέτησε ως ηγέτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του Φιντές μέχρι το 1993. Υπό την ηγεσία του, ο ΟρμπάνΌρμπαν απομάκρυνε το Φιντές από το κλασικό φιλελεύθερο ύφος του προς τον κεντρο-δεξιό ευρωπαϊκό συντηρητισμό. Στις εκλογές του 1998 το Φιντές κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών στην Εθνοσυνέλευση και ο Ορμπάν έγινε πρωθυπουργός για τέσσερα χρόνια ως ηγέτης μιας δεξιάς κυβέρνησης συνασπισμού.
 
Το Φιντές έχασε με μικρή διαφορά στις εκλογές του 2002 και του 2006 από το σοσιαλιστικό κόμμα και ο Ορμπάν έγινε για οχτώ χρόνια ηγέτης της αντιπολίτευσης. Η αυξανόμενη μη δημοφιλία των σοσιαλιστών οδήγησε στην επανεκλογή του ΟρμπάνΌρμπαν ως πρωθυπουργός στις εκλογές του 2010, όπου μαζί με το [[Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα (Ουγγαρία)|Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα]], κέρδισε το 52,73% των ψήφων και περίπου τα δύο τρίτα των εδρών στο [[Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας]]. Όντας στο τιμόνι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, το υπουργικό συμβούλιο του Ορμπάν προχώρησε σε συνταγματικές και νομοθετικές μεταρρυθμίσεις. Το Φιντές διατήρησε την πλειοψηφία στις εκλογές του 2014 και 2018.
 
Ο κοινωνικός συντηρητισμός του ΟρμπάνΌρμπαν, η τάση προς τον ευρωσκεπτικισμό κι η υπεράσπιση της άποψης περί ενός "λαμπρού κράτους" έχουν προσελκύσει μια σημαντική διεθνή προσοχή. Κάποιοι παρατηρητές έχουν περιγράψει την κυβέρνησή του ως αυταρχική.
 
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε από μια αστική οικογένεια της μεσαίας τάξης. Είναι ο μεγαλύτερος γιος του αγρονόμου και επιχειρηματία Győző Orbán (γενν. 1940) και της ειδικής παιδαγωγού και λογοθεραπεύτριας Erzsébet Sípos. Έχει δυο μικρότερους αδέρφια, τους επιχειρηματίες Győző, Jr. (γενν. 1965) και Áron (γενν. 1977). Ο πατρικός παππούς του, Mihály Orbán, ήταν κτηνοτρόφος και αγρότης. Ο ΟρμπάνΌρμπαν πέρασε την παιδική του ηλικία σε δυο χωριά, το Alcsútdoboz και το Felcsút, όπου ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το 1977 η οικογένειά του μετακόμισε μόνιμα στο [[Σεκεσφεχερβάρ]].
 
Αποφοίτησε από το λύκειο Blanka Teleki στο [[Σεκεσφεχερβάρ]] το 1981 όπου σπούδασε αγγλικά. Μετά την διετή στρατιωτική θητεία του, σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο του Eötvös Loránd της [[Βουδαπέστη]]ς, όπου η μεταπτυχιακή του εργασία είχε ως θέμα το πολωνικό κίνημα αλληλεγγύης. Αποφοίτησε το 1987 και για δυο χρόνια έζησε στο Szolnok προτού επιστρέψει στην Βουδαπέστη για να εργαστεί ως κοινωνιολόγος στο Ινστιτούτο Management Training του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.<ref>{{Citation | language = ουγγρικά | url = http://www.parlament.hu/kepv/eletrajz/hu/o320.pdf | title = Orbán Viktor | trans_title = Viktor Orban | type = Βιογραφία | publisher = Parlament | place = HU}}</ref>
Γραμμή 52:
Το 1989 έλαβε υποτροφία από το Ίδρυμα Σόρος και έζησε για 4 μήνες στην [[Οξφόρδη]], όπου σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Κολέγιο Πεμπρόουκ.<ref>{{Citation | language = ουγγρικά | url = http://www.parlament.hu/kepviselo/elet/o320.htm | title = Orbán Viktor | year = 1996 | type =Βιογραφία | trans_title = Viktor Orbán | publisher = Parlament | place = HU}}</ref> Ο προσωπικός του καθηγητής ήταν ο Χεγκελικός πολιτικός φιλόσοφος Zbigniew Pelczynski. Τον Ιανουάριο του 1990 έφυγε από την [[Οξφόρδη]] και επέστρεψε στην Ουγγαρία για να κερδίσει μια έδρα στο πρώτο κοινοβούλιο της μετακομουνιστικής Ουγγαρίας.
 
Σε ηλικία 14 και 15 ετών, ήταν γραμματέας στον κομμουνιστικό οργανισμό νεολαίας KISZ (η συμμετοχή στο KISZ ήταν υποχρεωτική για την αποδοχή στο πανεπιστήμιο). Ο ΟρμπάνΌρμπαν ανέφερε σε κάποια συνέντευξη ότι οι πολιτικές του απόψεις άλλαξαν δραματικά κατά την στρατιωτική του θητεία ; προηγουμένως θεωρούσε τον εαυτό του ως έναν "αφελή και αφοσιωμένο υποστηρικτή" του κομμουνιστικού καθεστώτος.
 
== Πρώιμη καριέρα (1988-1998) ==
Τον Μάρτιο του 1988, ο ΟρμπάνΌρμπαν ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Φιντές (ακρώνυμο του ''Fiatal Demokraták Szövetsége'', αγγλικά : Alliance of Young Democrats, ελληνικά : Συμμαχία των Νέων Δημοκρατών) και υπηρέτησε ως ο πρώτος εκπρόσωπος τύπου. Τα πρώτα μέλη του κόμματος, συμπεριλαμβανομένου του Ορμπάν, ήταν κυρίως φοιτητές από το Bibó István College for Advanced Studies, οι οποίοι αντιτίθεντο στο κομμουνιστικό καθεστώς. Στο κολέγιο, ο Ορμπάν ήταν ο εκδότης του περιοδικού πολιτικών επιστήμων ''Századvég'' ("End of Century") και μια από τις βασικές φιγούρες του ριζοσπαστικού κόμματος. Στις 16 Ιουνίου 1989, ο Ορμπάν έβγαλε λόγο στην Πλατεία των Ηρώων στην Βουδαπέστη με την ευκαιρία της κηδείας του Imre Nagy και άλλων εθνομαρτύρων της ουγγρικής επανάστασης του 1956. Στον λόγο αυτό απαίτησε τις ελεύθερες εκλογές και την αποχώρηση των σοβιετικών στρατευμάτων. Ο λόγος τού χάρισε ευρεία εθνική και πολιτική αναγνώριση. Το καλοκαίρι του 1989 συμμετείχε στις συζητήσεις της στρογγυλής τραπέζης που έκανε η αντιπολίτευση, εκπροσωπόντας το Φιντές μαζί με τον László Kövér.
 
Με την επιστροφή του από την Οξφόρδη, εξελέγη μέλος του Κοινοβουλίου στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1990. Έγινε ηγέτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του Φιντές μέχρι τον Μάιο του 1993. Στο μεταξύ, στις 18 Απριλίου 1993, έγινε ο πρώτος πρόεδρος του Φιντές και αντικατέστησε το εθνικό συμβούλιο το οποίο λειτουργούσε ως συλλογική ηγεσία από την ίδρυσή του. Υπό την ηγεσία του, το Φιντές σταδιακά μετατράπηκε από μια ριζική φιλελεύθερη φοιτητική οργάνωση σε ένα κεντροδεξιό κόμμα.