Βαλκανικός Συνασπισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 29:
Για το Βαλκανικό Συνασπισμό η ευκαιρία ήταν πολύ καλή για να χαθεί, καθώς η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν αδύναμη και γεμάτη εσωτερικές συγκρούσεις. Οι συμμαχικές κυβερνήσεις ενέτειναν τις στρατιωτικές και διπλωματικές προετοιμασίες τους. Κατά τις τελευταίες ημέρες του Σεπτεμβρίου τα Βαλκανικά κράτη και η Οθωμανική Αυτοκρατορία κινητοποίησαν τους στρατούς τους. Το πρώτο κράτος που κήρυξε τον πόλεμο ήταν το Μαυροβούνιο, στις 8 Οκτωβρίου 1912, ξεκινώντας τον [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο]]. Τα άλλα τρία κράτη, αφού επέδωσαν τελεσίγραφο στην [[Υψηλή Πύλη|Πύλη]] στις 13 Οκτωβρίου, κήρυξαν τον πόλεμο στην Τουρκία στις 17 Οκτωβρίου.
== Τα μετά ==
[[File:Balkan League poster.png|thumb|250px|Αφίσα του Βαλκανικού Συνασπισμού κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους με την επιγραφή: "Thα Βαλκανικά (Κράτη) κατά του τυράννου"]]
[[Image:Occupied territories in the Balkans, end of April 1913.png|thumb|right|250px|Τα εδαφικά κέρδη των Βαλκανικών κρατών μετά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και η γραμμή επέκτασης σύμφωνα με την προ του πολέμου συμφωνία μεταξύ Σρρβίας και Βουλγαρίας]]
Στον πόλεμο που ακολούθησε οι συμμαχικοί Βαλκανικοί στρατοί πέτυχαν να διαλύσουν την Οθωμανική κυριαρχία στην Ευρώπη σε μια σειρά από νίκες. Ωστόσο ο θρίαμβος του Συνασπισμού ήταν βραχύβιος. Οι ανταγωνισμοί μεταξύ των Βαλκανικών κρατών εξακολουθούσαν να υφίστανται και μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του [[[[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος||Α΄ Βαλκανικού Πολέμου]], επανεμφανίστηκαν, ειδικά για το διαμελισμό της [[Μακεδονίας]]. Η κλιμάκωση των εντάσεων ουσιαστικά διέσπασε το Συνασπισμό και ο [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος]] ξέσπασε όταν η Βουλγαρία, πεπεισμένη για μια γρήγορη νίκη, επιτέθηκε στους πρώην συμμάχους της Σερβία και Ελλάδα. Ο Σερβικός και ο Ελληνικός στρατός απέκρουσαν τη βουλγαρική επίθεση και αντεπιτέθηκαν διεισδύοντας στη Βουλγαρία. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η [[Ρουμανία]] εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση και εισέβαλαν επίσης στη Βουλγαρία. Η ειρήνη που ακολούθησε άφησε τη Βουλγαρία με εδαφικά κέρδη, αλλά οδήγησε στην απώλεια της [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]] στους Οθωμανούς και του μεγαλύτερου μέρους της Μακεδονίας στους Έλληνες. Η ήττα έστρεψε τη Βουλγαρία στη συμμετοχή της στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] στο πλευρό των [[Κεντρικές Δυνάμεις|Κεντρικών Δυνάμεων]], καθώς οι Βαλκανικοί εχθροί της (Σερβία, Ελλάδα και Ρουμανία) συμμετείχαν στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Έλληνας βασιλιάς]] δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη υπό ακόμη άγνωστες συνθήκες. Αυτό προκάλεσε μια μετατόπιση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από σαφώς φιλο-Αντάντ υπέρ της ουδετερότητας, καθώς ο νέος Βασιλιάς, σε αντίθεση με τον πατέρα του και το λαοφιλή πρωθυπουργό του, ήταν γερμανόφιλος και προσπάθησε να κρατήσει την χώρα ουδέτερη στον επερχόμενο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την επέμβαση της Αντάντ στη Μακεδονία, η σύγκρουση μεταξύ βασιλιά και πρωθυπουργού επιδεινώθηκε πολύ, οδηγώντας τελικά στον [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικό Διχασμό]], που συνέβαλε σημαντικά στην απώλεια του επόμενου πολέμου κατά της [[Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ|Κεμαλικής]] [[Τουρκία]]ς στη [[Μικρά Ασία]] και κυριάρχησε στην ελληνική πολιτική για πάνω από μισό αιώνα.
Το αποτέλεσμα των Βαλκανικών Πολέμων προκάλεσε μόνιμη διάσπαση της Ρωσοβουλγαρικής συμμαχίας και άφησε τη Σερβία και το Μαυροβούνιο ως τους μοναδικούς συμμάχους της Ρωσίας σε αυτή την κρίσιμη περιοχή.
| |||