Σίσυφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο [[Οβίδιος]], αναφέρει τον Σίσυφο στην ιστορία του [[Ορφέας|Ορφέα]] και της [[Ευρυδίκη]]ς. Όταν ο Ορφέας κατεβαίνει για να αντιμετωπίσει τον [[Άδης (μυθολογία)|θεό Πλούτωνα]] και την [[Περσεφόνη|θεά Περσεφόνη]], τραγουδάει ένα τραγούδι ώστε να του πραγματοποιήσουν την επιθυμία του να φέρει την [[Ευρυδίκη (μυθολογία)|Ευρυδίκη]] πίσω από τους νεκρούς. Μετά το τραγούδι, ο [[Οβίδιος]] δείχνει πόσο συγκινητικό ήταν με το να σημειώνει ότι ο Σίσυφος, έχοντας επηρεαστεί συναισθηματικά, μόνο για μια στιγμή, σταματάει την αιώνια τιμωρία του και κάθεται επάνω στον βράχο, στα Λατινικά ''inque tuo sedisti, Sisyphe, saxo'' ("κάθησες απάνω στο βράχο σου, Σίσυφε").<ref>Ovid. ''Μεταμορφώσεις'', 10.44.</ref>

 

 

Ο [[Αλμπέρ Καμύ]], έχει γράψει ένα δοκίμιο με τον τίτλο ''Ο Μύθος του Σίσυφου'', όπου ανυψώνει το Σίσυφο ως έναν "παράδοξο" ήρωα. Ο [[Φραντς Κάφκα]] αναφέρει επανειλημμένα τον Σίσυφο ως εργένη. Καφκικές ήταν για τον Κάφκα εκείνες οι ιδιότητες που του έβγαζαν τις ιδιότητες του Σίσυφου. σύμφωνα με τον Frederick Karl: "Ο άνθρωπος που αγωνίστηκε για να φτάσει στα ύψη μόνο και μόνο για να ριχθεί στα βάραθρα, ενσαρκώνει όλα τα ιδανικά του Κάφκα. Και παρέμεινε ο εαυτός του, μόνος, μοναχικός."<ref>Frederick Karl. ''Franz Kafka: Representative Man.'' New York: International Publishing Corporation, 1991. p. 2</ref>. Ο φιλόσοφος Richard Taylor χρησιμοποιεί το μύθο του Σίσυφου ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα μιας ζωής που καθίσταται χωρίς νόημα γιατί αποτελείται από μια στείρα επανάληψη<ref>Taylor, Richard. "Time and Life's Meaning." ''Review of Metaphysics'' 40 (June 1987): 675–686.</ref>.