Ταμπλό αυτοκινήτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Ασφάλεια==

 

Τα λεγόμενα «μαξιλαρωτά ταμπλό» (padded dashboards) επινοήθηκαν τη [[Δεκαετία 1940|δεκαετία του 1940]] από τον πρωτοπόρο σε ζητήμα ασφάλειας αυτοκινήτου Claire L. Straith. Ωστόσο, μόλις τη [[Δεκαετία 1970|δεκαετία του 1970]] άρχισαν να διαδίδονται. Σήμερα όλα τα ταμπλό αποτελούνται από αφρώδες παραμορφώσιμο [[πλαστικό]], συνήθως αφρό [[πολυουρεθάνη]]ς με ικανότητα απορρόφησης ενέργειας, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα τραυματισμού σε τυχόν πρόσκρουση. Παράλληλα, οι επιφάνειες των ταμπλό καλύπτονται από πολυβινυλοχλωρίδιο (polyvinyl chloride / PVC) ή και από δέρμα στα αυτοκίνητα πολυτελείας.

 

Από την [[δεκαετία 1980|δεκαετία του 1980]] άρχισαν να εμφανίζονται και [[Αερόσακος|αερόσακοι]] οδηγού και συνοδηγού σε κάποια πολυτελή αυτοκίνητα και τελικώς την [[δεκαετία 1990|δεκαετία του 1990]] καθιερώθηκαν ως στάνταρ σε όλα τα μοντέλα. Αυτό οδήγησε σε ριζικούς ανασχεδιασμούς στο τιμόνι και στο ταμπλό των νεότερων μοντέλων, ώστε να μπορέσουν να προσαρμοστούν στο εσωτερικό των αυτοκινήτων.

 

Στα σύγχρονα τιμόνια, ο αερόσακος οδηγού είναι διπλωμένος κάτω από το κάλυμμα του τιμονιού, που εξωτερικά μοιάζει σαν «καπάκι» το οποίο οριοθετείται από ένα «χάραγμα» στην περιφέρειά του, ώστε το καπάκι να μπορεί να ανοίξει για να βγει ο αερόσακος.